„Time” wylicza cztery lekcje, jakie płyną z IPO Alibaby: coraz więcej globalnych liderów będzie pochodziło z krajów rozwijających się. Kraje wschodzące są w stanie budować spółki akcyjne najwyższej klasy – t.zw. blue chipy. Konsumenci z krajów rozwijających się będą rządzić światem. Twoja następna praca będzie w chińskiej lub hinduskiej firmie.
Natomiast Ryan McMaken na stronie mises.org pisze o pięciu lekcjach z referendum szkockiego. M.in. takich: globalne elity boją się secesji i decentralizacji, ruchy secesyjne nadal będą dopominać się o prawo decydowania, amerykańskie poglądy na temat secesjonistów są parafialne i ukształtowane przez wojnę secesyjną, a zwolennicy secesji są wedle nich albo zwolennikami bałkanizacji, albo rasistami. Potencjalna secesja jest dobrym argumentem przetargowym do wydobycia korzyści ekonomicznych od „centrali”, wreszcie centralizacja nie jest warunkiem niezbędnym do ekonomicznego sukcesu – w zglobalizowanym świecie Wenecja nie potrzebuje Rzymu, by handlować z Chinami.
Pew Research przeprowadził wielki międzynarodowy sondaż poglądów mieszkańców ponad 40 krajów na temat wolnego handlu i inwestycji zagranicznych. 81 procent uważa, że handel jest korzystny, 54 proc. – że tworzy miejsca pracy i tylko 26 proc., że obniża ceny. Mieszkańcy państw rozwijających się mają generalnie lepszą opinie o pożytkach płynących z handlu, są też otwarci w większym stopniu na kupowanie przez firmy zagraniczne przedsiębiorstw w ich kraju (mieszkańcy krajów rozwiniętych są przeciwni, krajów wschodzących – znajdują się pośrodku). Bardzo sceptyczni jeśli chodzi o pożytki z handlu są Amerykanie, Japończycy, a w Europie Włosi i Francuzi.
51 proc. Polaków na pytanie, czy handel tworzy, czy likwiduje miejsca pracy odpowiedziało, że tworzy, co jest przeciętnym wynikiem w grupie krajów wschodzących. 38 proc. uważa, że handel prowadzi do podwyższenia płac – to poniżej przeciętnej. 40 proc., że kupowanie polskich firm przez zagraniczne jest korzystne, to również akceptacja poniżej przeciętnej w krajach wschodzących.
W obszernym artykule także wiele innych ciekawych wyników oraz rozważania, jak to rokuje w negocjacjach na temat porozumień o wolnym handlu – transpacyficznego i transatlantyckiego.
O prawdziwych kosztach podatków piszą trzej autorzy z Ball State University w Indianie. Różnica między faktycznym kosztem podatków i uzyskanymi wpływami wynosi w USA 30-50 proc. w przypadku podatków dochodowych i od pracy. Jest także całkiem spora (25-40 proc.) w przypadku podatków od konsumpcji, mimo że nie ma tam skomplikowanego VAT, lecz jest prostszy w obsłudze podatek od sprzedaży. Różnica ta ujmuje koszt administracji podatkowej, koszty wdrażania przepisów, kontroli ich przestrzegania i wymuszania stosowania. Także koszty ponoszone przez płatników – czas poświęcany na wypełnianie formularzy, uczenie się zmian stale wprowadzanych przez rząd, opłacanie prawników i doradców etc. Nadto autorzy sprawdzili, jak podręczniki akademickie przedstawiają te koszty – otóż w sposób, który je zaniża i skłania do rozdymania wydatków publicznych gdy dzisiejsi studenci zaczną pracę w administracji.
Gospodarka Wielkiej Brytanii, a zwłaszcza zatrudnienie, rosną coraz szybciej. Tymczasem wpływy podatkowe z indywidualnego podatku dochodowego – nie. The Economist analizuje przyczyny – wynika to z faktu zastępowania pełnoetatowych miejsc pracy przez różne elastyczne formy zatrudnienia i z tego, że miejsca pracy powstają w niskopłatnych usługach, a każdy nowy podatnik najpierw korzysta z wysokiej (10 tys. funtów) kwoty wolnej od opodatkowania. Nadto płace są w stagnacji, a jeśli rosną to wolniej niż inflacja, więc kolejne grupy podatników wpadają w przedziały o niższej stopie podatkowej, bo w Wielkiej Brytanii istnieje waloryzacja progów podatkowych (wstrzymana od lat w Polsce).
Wydobycie gazu metoda frackingu to nowy schemat Ponziego, ma dużo wspólnego z bąblem dotcomów i hipotecznym – twierdzi autor tekstu z portalu zerohedge cytując liczne opinie z ostatnich dwóch lat na temat kosztownych inwestycji w wydobycie gazu łupkowego. Tylko 10 proc. odwiertów w ciągu 7 lat zwróciło koszty prowadzenia prac.
10 sygnałów, że może nadchodzić globalne załamanie finansowe wylicza John Ficenec z Telegraph. To m.in.: osłabienie tempa wzrostu w Chinach, spadek cen rudy żelaza i ropy naftowej a także innych surowców, co oznacza, że światowy popyt słabnie, wyprzedaż akcji małych spółek i spółek technologicznych, przewartościowanie aktywów na rynkach amerykańskich i akcji na rynku brytyjskim oraz zapowiadane podwyższenie stóp procentowych w przyszłym roku przez Bank Anglii i FED.
Jak poradzić sobie z bezdomnością? Dać bezdomnym mieszkania. James Surowiecki w New Yorkerze opisuje strategię Housing First stanu Utah, który zdecydował się walkę z bezdomnością zacząć od ofiarowania mieszkań bezdomnym, a nie od leczenia, kuracji antyalkoholowej itd. Okazuje się, że to metoda korzystna także ekonomicznie. Z analiz wynika, że przeciętny bezdomny kosztuje budżet stanowy 43 tysięcy dolarów rocznie przy tradycyjnej opiece, a zapewnienie mu mieszkania tylko 17 tysięcy.
OF
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
