Pytanie, jak długo chińscy politycy wytrzymają tę grę nerwów. Muszą mieć pewność, że mają wszystko pod kontrolą.
Z jednej strony nie ma się czym martwić. PKB wzrosło przecież w pierwszym kwartale o 7,4 proc. i był to wzrost niemal idealnie zgodny z wcześniejszymi prognozami. Jednak większość analityków twierdzi, że realny wzrost jest wolniejszy. Swoje opinie bazują na statystykach zużycia prądu, czy imporcie materiałów dla przemysłów z Australii.
Rząd Chin przekonuje, że zamierza trzymać się planu reform. Wierzy, że kolosalny pakiet stymulujący, który zafundował gospodarce pomiędzy 2008 a 2009 r. może mieć nieprzyjemne efekty uboczne, takie jak bańka na rynku nieruchomości, czy nietrafione inwestycje. Stąd właśnie bierze się konieczność schłodzenia gospodarki poprzez ograniczenie dostępu do kredytu.
Cały komentarz na stronie Guardiana.
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
