Eurostat opublikował dane o długu publicznym w Europie po I kwartale. Nadal rośnie w stosunku do I kwartału ubiegłego roku jak i IV kwartału 2014 r. Tylko w ciągu I kwartału 2015 r. długi publiczne w Unii Europejskiej przyrosły o ponad 300 mld euro, a w ciągu roku o prawie 700 mld euro. W I kwartale o 2-4 punkty procentowe w relacji do PKB wzrosły długi publiczne Belgii, Włoch, Francji, Chorwacji i Bułgarii, a w ciągu roku poważny wzrost zadłużenia wystąpił także w Słowenii, Szwecji i na Cyprze. Natomiast w ciągu ostatniego roku największy spadek w relacji do PKB wystąpił w Grecji, na Węgrzech, na Łotwie, w Portugalii i Słowacji. Polska w okolicach unijnej średniej.
Gdy wszyscy będą badać i mierzyć ryzyko w ten sam sposób, mogą równocześnie popełnić ten sam błąd; to zwiększa, a nie zmniejsza ryzyko – pisze Telegraph na podstawie raportu Centrum Ryzyka Systemowego London School of Economics.
Nie ma to już wielkiego znaczenia, ale premier Grecji Tsipras prosił prezydenta Putina o 10 mld dolarów na wsparcie drachmy. Spotkał się z odmową. Aplikował także w Pekinie i Teheranie, z podobnym rezultatem.
Kolejni kandydaci do prawyborów w Partii Demokratycznej w USA zapowiadają wyższe opodatkowanie zamożnych osób i dochodów kapitałowych. Scott Hodge przypomina jakie są nieoczekiwane konsekwencje takich ruchów. Podwyżki w 1993 roku, jakie wprowadził Bill Clinton są dobrym przykładem niespodziewanych konsekwencji. Podatek od luksusowych jachtów niemal zabił jachtowy przemysł stoczniowy w USA, natomiast ograniczenia w odpisywaniu od podatku dochodów menedżerów zachęciły korporacje do wynagradzania ich opcjami, co sprzyjało sfokusowaniu na krótkoterminowym podnoszeniu ceny akcji, a nie na zyskowności w długim horyzoncie czasowym. Z kolei zapowiedź podwyżki stóp w podatkach od płac, dywidend i zysków kapitałowych w 2012 roku spowodowała masowe przenoszenie zysków na ten właśnie rok, by jeszcze rozliczyć je po niższych stawkach i w oczywisty sposób zmniejszyła dochody budżetu w kolejnych latach.
Andrew Evans-Pritchard zwraca uwagę w Telegraph na gwałtowny odpływ kapitału z Chin, sięgający w II kwartale br. ponad 220 mld dolarów i 800 mld w ciągu ostatniego roku. Rząd chiński próbuje podtrzymać giełdę skupując akcje wartości setek miliardów dolarów oraz wykreować kolejny mini boom kredytowy, by poprawić perspektywy gospodarcze i powstrzymać odpływ kapitału. Jednak rzeczywista stopa wzrostu gospodarczego zdaniem części ekonomistów wynosi już poniżej 4 procent , o czym świadczą spadek przewozów towarowych czy zużycia energii.
Jest tylko jeden sposób osiągnięcia 4-procentowego wzrostu gospodarczego w Stanach Zjednoczonych – pisze komentator Bloomberga Noah Smith – otwarcie Stanów Zjednoczonych na wiele milionów emigrantów (dziś jest ich tylko 1-1,5 mln rocznie).
Ciężko zebrać pieniądze na Nową Kompanię Węglową (NKW). Jak podaje wnp.pl właściwie przesądzone jest, że inwestorem będzie Fundusz Inwestycji Polskich Przedsiębiorstw stworzony przez Bank Gospodarstwa Krajowego i spółkę Polskie Inwestycje Rozwojowe.
FIPP ma mieć w sumie 1,5 mld zł (tyle potrzebuje NKW), ale nie będzie zajmował się tylko górnictwem. Stąd potrzeba poszukiwania kolejnych partnerów do funduszu. W środę „Puls Biznesu” poinformował za Reuterem, że do przystąpienia do Funduszu przymierzają się KGHM, PGE i Grupa Azoty – relacjonuje wnp.pl. Nie jest natomiast zainteresowany dotowaniem Nowej Kompanii Węglowej PZU.
Z kolei Polska Grupa Zbrojeniowa przedstawiła – jak podaje wnp.pl – swoje wyniki w 2014 roku: ponad 5 mld zł przychodu i 226 mln zł zysku. Wszystko dzięki zamówieniom rządowym. Byt grupy zapewniony jest co najmniej do 2022 roku ze względu na wielkie plany modernizacji armii. Potem PGZ ma produkować wyroby sprzedawalne już także zagranicą.
Lewiatan krytycznie o Ministerstwie Finansów, które mówi NIE prezydenckim propozycjom wprowadzenia ulgi na innowacje w podatku CIT. Fragment komentarza dr Małgorzaty Starczewskiej-Krzysztoszek, głównej ekonomistki Konfederacji: „Umownie można przyjąć, że projekt prezydencki proponuje zmiany w dwóch obszarach – w obszarze dotyczącym inwestujących w badania i rozwój (B+R) przedsiębiorstw i funduszy inwestycyjnych podwyższonego ryzyka oraz w obszarze szeroko rozumianego sektora naukowego i badawczego. Ministerstwo Finansów, mówi NIE prezydenckim propozycjom. A chodzi przede wszystkim o trzy sprawy: (1) wprowadzenie ulgi podatkowej na inwestycje w B+R (przy jednoczesnej likwidacji obowiązującej dzisiaj ulgi na zakup nowych technologii), (2) zmianę klasyfikacji opodatkowania aportu własności intelektualnej i przemysłowej oraz (3) umożliwienie rozwoju rynku funduszy venture capital (podwyższonego ryzyka; VC).
Resort finansów swoje NIE tłumaczy brakiem stanowiska rządu w tej sprawie. Przypomnę zatem, że projekt prezydencki jest w Sejmie od 16 marca br., a MF i rządowi był znany znacznie wcześniej. Nie wyjdziemy z modelu konkurowania niskimi kosztami, a tym samym niskimi wynagrodzeniami, jeśli nie przyspieszymy modernizacji polskiej gospodarki, nie otworzymy jej szerzej na inwestycje w innowacje i B+R”.
Profesor Stanisław Gomułka poleca artykuł w Washington Post. Kathleen McNamara snuje rozważania dlaczego powstają wspólne waluty; nie są efektem rozważań o optymalnym obszarze walutowym, lecz decyzji państwa, trendu do centralizacji i wymagają ciężkich bitew politycznych – przypomina autorka historię dolara. Liderzy Europy nie byli durniami, kiedy dali całą naprzód dla wspólnej waluty bez unii fiskalnej i demokracji na poziomie ogólnoeuropejskim. Po prostu bardziej dbali o politykę i bezpieczeństwo międzynarodowe. niż ekonomię.
Fortune opublikowało listę Global 500. Z polskich firm na 353 miejscu pod względem przychodów znalazł się Orlen, ale na jednym z ostatnich, jeśli chodzi o wynik finansowy – minus 1,8 mld dol. Jeszcze gorszy wynik miał naftowy Petrobras (Brazylia) -7,4 mld dol i Pemex (Meksyk) minus 19,9 mld dol. Nie oznacza to, że wszystkie firmy naftowe miały zły rok. Exxon Mobil wypracował jeden z najwyższych zysków na liście: 32,5 mld, Chevron 19,2 mld, China National Petroleum 16,4 mld a Petronas z Malezji miał 11,3 mld dol zysku.
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
