Ekonomicznie wartościowe cechy osobowości są coraz silniejsze

(CC By University of the Fraser)

Chociaż zdolności pozapoznawcze są również ważne, nie ma konsekwentnie mierzonych danych dotyczących innych niż poznawcze umiejętności kolejnych kohort i w związku z tym nie ma zbyt wielu dowodów na istnienie równoważnych długoterminowych tendencji w tym zakresie. Nasze ostatnie badanie podejmuje próbę udokumentowania tych tendencji w cechach osobowościowych młodych dorosłych mężczyzn.

Aby to zrobić, wykorzystaliśmy dane testowe dotyczące 419 523 mężczyzn wcielonych do Sił Zbrojnych Finlandii. Grupa ta obejmuje 79 proc. populacji fińskich obywateli płci męskiej urodzonych w latach 1962-1976. Przeprowadzone badania składają się z:

• testu dotyczącego osobowości, który mierzy osiem cech, wykorzystując od 18 do 32 pytań z odpowiedzią TAK/NIE dla każdej cechy,
• testu zdolności poznawczych, który zawiera trzy podtesty wielokrotnego wyboru, z których każdy ma 40 pytań.

Oba testy przeprowadzane są w drugim tygodniu służby wojskowej, gdy badani mieli 19 lub 20 lat. Elementy w obu testach pozostają bez zmian, ale zmiany w sposobie przeprowadzania testu osobowości oznaczają, że wyniki dla trzech ostatnich kohort urodzeniowych (1977-1979) mogą nie być porównywalne.

Wykres obok pokazuje ewolucję średnich wyników, przedstawioną przez odchylenia standardowe od najwcześniejszej kohorty urodzeniowej. Największe wzrosty zanotowano w odniesieniu do pewności siebie, towarzyskości i motywacji przywódczej; średnie wyniki dla kohorty 1976 są tu o 0,6 odchylenia standardowego wyższe od średniej dla kohorty 1962. Jedyną cechą bez wyraźnej tendencji wzrostowej jest męskość.

Średnie wyniki dla wszystkich trzech podtestów zdolności poznawczych pokazują długoterminowy wzrost o stopie podobnej jak w przypadku testu cech osobowości. Te wielkości są zgodne z poprzednimi dowodami dotyczącymi trendów w wynikach IQ w wielu krajach, gdzie średnie wyniki rosły od lat 50. XX wieku w tempie 0,2 odchylenia standardowego na dekadę.

Konwertujemy wyniki testów do skali interwałowej, zakotwiczając je do średnich rocznych zarobków w wieku 30-34 lat, tak aby otrzymać ilościową interpretację trendów. Przeprowadzamy regresję zarobków na wszystkie wyniki testu osobowości i wykorzystujemy powstałe szacunki do przewidywania zarobków dla każdej kombinacji wyników testu. Ta miara przewidywanych zarobków jest naszym zakotwiczonym wynikiem testu osobowości. Podobnie zakotwiczane są wyniki testu zdolności poznawczych.

Wykres 2 przedstawia średnie zakotwiczonych wyników testu w kolejnych kohortach urodzeniowych. Trendy dla osobowości i dla zdolności poznawczych są bardzo podobne. Na podstawie niezmiennego czasowo modelu dla relacji między wynikami testu a zarobkami wzrost wyników w teście osobowości prognozuje dla kohorty 1976 zarobki o 12 proc. wyższe niż dla kohorty 1962. Na podstawie wyników testu zdolności poznawczych przewidywany wzrost wynosi 10 proc. Zakotwiczona regresja, w której oba zestawy wyników testu są uwzględniane jednocześnie, zmniejsza rozmiar obu trendów do 7 proc. dla wyników testu osobowości oraz 8 proc. dla wyników testu zdolności poznawczych.

Posiadamy również dane rejestrowe dla jednej piątej mężczyzn, którzy nie wykonywali testów wojskowych (na przykład dlatego, że postanowili pełnić służbę cywilną lub zostali zwolnieni ze względów zdrowotnych). To pozwala nam wykazać, że trendy nie wynikały ze zmian w selekcji do służby wojskowej na podstawie obserwowalnych cech.

Trendy w osobowości pokrywają się z trendami cech środowiskowych, które są skorelowane z osobowością. W tym okresie nastąpiły spadki wielkości rodzin i wzrosty poziomu dochodów rodziców, poziomu edukacji rodziców i poziomu urbanizacji. Wszystkie te zmienne środowiskowe ewoluowały w kierunku, który prognozuje wyższe poziomy cech osobowości, o których z kolei wiadomo, że są predyktorem wyższych dochodów (Groves 2005). W związku z tym naturalne jest pytanie o to, w jakim stopniu zaobserwowane przez nas kohortowe trendy w zakresie cech osobowości mogą po prostu odzwierciedlać zmiany w składzie populacji spowodowane przez charakterystyki środowiskowe.

Aby odpowiedzieć na to pytanie, stosujemy procedurę ponownego ważenia zaproponowaną przez DiNardo i innych (1996). W istocie pytamy, jaka byłaby dystrybucja wyników testu, gdyby relacje pomiędzy zmiennymi środowiskowymi i wynikami testu pozostały takie same jak w 1962 roku, ale dystrybucja zmiennych środowiskowych była taka jak ta zaobserwowana w 1976 roku. Stwierdzamy, że 33 proc. wzrostu w zakotwiczonym wyniku testu osobowości można przypisać zmianom w charakterystykach środowiskowych. Korzystne trendy w cechach środowiskowych są ważniejsze dla wyjaśnienia zmian w zdolnościach poznawczych niż w osobowości, jako że 64 proc. wzrostu w zakotwiczonych wynikach testu zdolności poznawczych można przypisać zmianom w składzie populacji. Te efekty składu populacji wynikają głównie z poprawy edukacji rodziców.

Późniejsze kohorty mogły także być bardziej zmotywowane lub bardziej biegłe w „oszukiwaniu” testów, nawet bez żadnych zmian w cechach podstawowych. Nie jesteśmy w stanie zmierzyć zmian w motywacji lub zdolności oszukiwania testu ani połączyć wyników testu z zachowaniami typowymi dla danych cech (na przykład stwierdzić, czy osoby z wysokimi wynikami towarzyskości były bardzo towarzyskie w prawdziwym życiu).

Jesteśmy jednak w stanie ocenić trafność predykcyjną wyników testu dla zarobków badanych w późniejszym życiu, a wyniki testu są lepszymi predyktorami zarobków dla późniejszych kohort. Nie możemy stwierdzić, czy cechy mierzone testem osobowości wskazują na zdolność do oszukania testu, czy na coś bliższego zamierzonym cechom, ale są one ekonomicznie cenne i rosną w kolejnych kohortach urodzeniowych.

Markus Jokela – profesor nadzwyczajny psychologii, Uniwersytet w Helsinkach.

Tuomas Pekkarinen – pracownik Instytutu Badań Ekonomicznych VATT.

Matti Sarvimäki – pracownik Instytutu Badań Ekonomicznych VATT i Uniwersytet w Aalto.

Marko Terviö – profesor ekonomii w Szkole Biznesu na Uniwersytecie w Aalto.

Roope Uusitalo – profesor w Szkole Biznesu i Ekonomii na Uniwersytecie w Jyväskylä.

(CC By University of the Fraser)

Poprzednie zdjęcie> Następne zdjęcie Zamknij pokaz zdjęć