Dziennikarz Obserwatora Finansowego, specjalizuje się w makroekonomii i finansach publicznych
Prezes NBP, prof. Adam Glapiński (©NBP)
„Nadal cykl jest zawieszony, zdecydowanie nie mówimy, że to jest koniec na pewno. Jak inflacja będzie uporczywa, <podniesie łeb hydra inflacji> obrazowo mówiąc, to oczywiście zwiększymy stopy” – zadeklarował prezes NBP i przewodniczący Rady Polityki Pieniężnej na grudniowej konferencji prasowej.
„Projekcja marcowa bardzo dużo nam powie. Mam nadzieję, że ona pokaże gasnącą inflację, (…) że będziemy przekonani, że wreszcie jesteśmy na tym spadku inflacji trwałym i wtedy dyskusja w Radzie będzie (…) czy już zakończyć cykl podwyżek” – wyjaśniał.
Prof. Adam Glapiński: „Mam nadzieję, że projekcja marcowa pokaże gasnącą inflację”
Według centralnej ścieżki listopadowej projekcji NBP, inflacja wyniesie 13,1 proc. w 2023 r.; 5,9 proc. w 2024 r. i 3,5 proc. w 2025 r. Te założenia powtórzył Prezes NBP dodając, że inflacja będzie rosła jeszcze w styczniu-lutym 2023 r., a od marca-kwietnia zacznie spadek do poziomów jednocyfrowych na koniec przyszłego roku.
Jesteśmy zatem „na płaskowyżu inflacji”, co wyjaśnia także komunikat po posiedzeniu RPP z 7 grudnia. „Inflacja nadal kształtuje się na wysokim poziomie, co jest w znacznej mierze związane z przenoszeniem wysokich cen surowców na ceny dóbr konsumpcyjnych. Wysokie ceny surowców znajdują odzwierciedlenie we wzroście cen żywności i energii, a jednocześnie zwiększają koszty funkcjonowania przedsiębiorstw, co – w warunkach wciąż relatywnie wysokiego popytu – skłaniało firmy do podnoszenia cen i przyczyniało się do zwiększenia inflacji bazowej. Inflacja bazowa jest także podwyższana przez utrzymujące się efekty zaburzeń w globalnych łańcuchach dostaw, pomimo ich stopniowego łagodzenia” – czytamy w nim.
„Obecny poziom stóp procentowych Rada uważa za optymalny: 6,75 proc., w wyniku 11 podwyżek. (…) To jest ten poziom stóp, który bardzo silnie zamroził, oziębił koniunkturę. Praktycznie do minimum zmniejszyliśmy ilość udzielanych złotowych kredytów hipotecznych, kredyty konsumpcyjne są bardzo ograniczone – czyli to, na co mamy bezpośrednio możliwość oddziaływania” – ocenił prof. Adam Glapiński.
„Generalnie jest tak: cały świat, wszystkie gospodarki rynkowe wchodzą w proces dezinflacji, obniżającej się inflacji i obniżającej się koniunktury. I to samo jest w Polsce (…) Ta inflacja będzie cały czas maleć. Punkt zainteresowania dziennikarzy ekonomicznych i opinii publicznej przeniesie się na tempo wzrostu PKB i czy nie grozi nam jakiś proces chociaż małego bezrobocia” – przewidywał Prezes NBP.
Konferencja zaczęła się od deklaracji, że Polsce nie grozi recesja.
„W Polsce nie przewidujemy recesji, ale może się zdarzyć, że zejdziemy do tempa wzrostu PKB na poziomie ok. 0 proc. Przewidujemy w naszych projekcjach, że będzie to co najmniej 0,7 proc., ale oczywiście wiele czynników się na to składa” – wyjaśniał prof. Adam Glapiński.
Nie przewidujemy recesji, ale może się zdarzyć tempo wzrostu PKB ok. 0 proc.
Według centralnej ścieżki listopadowej projekcji wzrost PKB wyniesie 0,7 proc. w 2023 r., 2 proc. w 2024 r i 3,1 proc. w 2025 r.
Dzień przed publikacją przez NBP „Raportu o stabilności systemu finansowego”, prof. Adam Glapiński zadeklarował też, że „niepokoimy się o stabilność systemu bankowego w związku z tym, że sądy okręgowe wydają tak różne wyroki w sprawach kredytów frankowych”.
Prof. Adam Glapiński wypowiedział się też o perspektywach przyszłych obniżek stóp procentowych.
„Niektórzy ekonomiści, ale także rynki obstawiające stopy procentowe, wyceniają w coraz większym stopniu rosnące prawdopodobieństwo spadku stóp procentowych w Polsce na ostatni kwartał przyszłego roku. Ja tego nie zapowiadam, bo obserwujemy cały czas sytuację” – wyjaśnił.
Nagranie konferencji na stronie NBP
W ostatnich miesiącach ceny ropy naftowej utrzymywały się w relatywnie wąskim przedziale wahań. Główne czynniki wpływające na rynek tego strategicznego surowca to eskalacja działań wojennych w kilku regionach świata oraz polityka krajów OPEC.
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
