Dziewięć tomów akt zawiera wnioski z trwającego rok śledztwa, prowadzonego przez śledczego, którego wyznaczył sąd nowojorski. W tym czasie Valukas i jego 170-osobowy zespół, składający się z prawników i ekspertów z różnych dziedzin, głównie z branży finansowej, przejrzał 5 mln dokumentów, czyli 40 mln stron. W samym raporcie zawarta jest analiza 34 mln stron. Pozostałe zostały odrzucone jako nic nie wnoszące do sprawy. Jak policzył NYPost, przeczytanie tylu stron jest równoznaczne z przeczytaniem „Wojny i pokoju” Lwa Tołstoja ponad 27 tys. razy.
Pierwsze dwa tomy są opisem i oceną ryzykownych transakcji, podejmowanych przez menedżerów Lehman Brothers Inc.
Kolejny dotyczy sytuacji finansowej firm, pożyczających temu bankowi.
Tom czwarty jest o relacjach banku z instytucjami rządowymi.
A piąty, najgoręcej komentowany, wylicza działania, których zarząd nie podjął, gdy zbliżała się katastrofa. To w tym miejscu znajduje się opinia śledczego, że władze Lehman Brothers Inc. ukrywały prawdziwy poziom długu, posługując się tak zwaną strukturą Repo 104 (m.in. fikcyjną sprzedażą 50 mld USD aktywów). Pod tym względem bankructwo Lehmana przypomina upadek Enronu, który także posługiwał się transakcjami repo do zatuszowania swojej prawdziwej sytuacji finansowej.
Pozostałe tomy zawierają dokumenty zebrane w podczas śledztwa, w tym wypowiedzi świadków.
Raport stawia trzy podstawowe zarzuty menedżerom banku:
– stosowanie mechanizmów podobnych w skutkach do kreatywnej księgowości
– ukrywanie informacji na temat płynności banku – w czerwcu 2008 r. Lehman nie poinformował publicznie, do czego był zobowiązany, że nie jest w stanie spieniężyć części swoich zasobów zabezpieczających płynność. Natomiast we wrześniu 2008 r. bank ogłosił, że jego płynność wynosiła 40 mld USD, choć wtedy już znaczącej części aktywów nie mógł sprzedać, bo były zastawione
– ignorowanie sytuacji finansowej firm, pożyczających Lehmanowi.
Raport najpierw został przedstawiony sędziom śledczym 11 marca. A 16 marca został w całości udostępniony na stronach internetowych opinii publicznej.
Za raport zapłacił zarząd Lachman Brothers. Biorąc pod uwagę, że zespół Valukasa za godzinę brał 925 USD, koszty dokumentu mogły sięgnąć 38,4 mln USD – wyliczyli analitycy.
Pełny tekst raportu
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
