Senat przegłosował w środę wieczorem kandydaturę Rafała Sury na członka Rady Polityki Pieniężnej. Sura, który był kandydatem senatorów PiS do RPP pokonał w tajnym głosowaniu Marka Dąbrowskiego, który został zgłoszony przez senatorów PO.
W głosowaniu wzięło udział 70 senatorów, wszyscy oddali ważne głosy. Kandydaturę Sury poparło 46 senatorów, a Dąbrowskiego 23 senatorów, przy czym wymagana bezwzględna większość wynosiła 36 głosów.
Po głosowaniu nowy członek RPP złożył przysięgę przed senatorami.
W zgłoszeniu Sury senatorowie PiS napisali, że urodzony w 1979 r. w Przemyślu Sura to prawnik specjalizujący się w prawie bankowym i administracyjnym, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor nadzwyczajny i pracownik naukowo–dydaktyczny na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II w Lublinie.
Nowy członek RPP jest sędzią Trybunału Stanu, radcą prawnym w Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Rzeszowie. Wykłada w Państwowej Wyższej Szkole Techniczno–Ekonomicznej w Jarosławiu oraz na Wydziale Prawa Wschodnioeuropejskiego Uniwersytetu Narodowego im. Łesi Ukrainki w Łucku. Jest autorem publikacji naukowych i opinii prawnych z zakresu prawa bankowego i administracyjnego. Doświadczenie zawodowe zdobywał w instytucjach publicznych oraz w kancelariach prawnych. Od 2016 r. kieruje zespołem ekspertów publicznego prawa gospodarczego w Ośrodku Analiz i Ekspertyz Prawnych Akademii de Virion w Warszawie.
Ponadto w uzasadnieniu do zgłoszenia wskazano, że Rafał Sura w 2008 r. obronił pracę doktorską pod tytułem „Bankowy tytuł egzekucyjny jako podstawa dochodzenia wierzytelności bankowych”. W 2014 r. Rada Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji KUL nadała mu stopień doktora habilitowanego. W rozprawie habilitacyjnej i innych pracach naukowych Sura badał status prawny i powiązania pomiędzy instytucjami tworzącymi sieć bezpieczeństwa finansowego w Polsce, czyli Narodowym Bankiem Polskim, Bankowym Funduszem Gwarancyjnym i Komisją Nadzoru Finansowego.
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
