Równocześnie aż 15 krajów UE musiało zrezygnować z części swoich wpływów w Banku Światowym. Na największą redukcję głosów w IBRD zgodzili się Brytyjczycy i Francuzi (z 4,30 proc. do 3,75 proc.) oraz Niemcy (z 4,48 proc. do 4,00 proc.). Beneficjentem tych zmian są kraje rozwijające się, a przede wszystkim Chiny. Liczba głosów Chin wzrośnie w tym roku z 2,78 proc. do 4,42 proc. Dzięki temu staną się pod względem siły głosu trzecim krajem w IBRD po USA (będą miały 15,85 proc. zamiast jak dotąd 16,36 proc. głosów) i Japonii (6,84 proc. zamiast dotychczasowych 7,85 proc. głosów).
W przyszłości „ważenie” głosów w Banku Światowej ma się odbywać regularnie.
Obserwator Finansowy: Podczas wiosennej konferencji Banku Światowego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego w Waszyngtonie (Spring Meeting, 24.-25.04.) zdecydowano m.in., że państwa rozwijające się uzyskają 47,19 proc. głosów (wzrost o 3 pkt. proc.) w IBRD. Ponadto państwa członkowskie wpłacą 3,5 mld USD na rzecz kapitału Banku. Uczestnicy konferencji przedstawiają to jako sukces, ale czy można było osiągnąć więcej?
Andrew Kircher, ekspert Banku Światowego: Nasze wiosenne posiedzenie było bardzo udane. Akcjonariusze Banku Światowego udzielili silnego wotum zaufania Bankowi i uznali jego rolę we wpieraniu państw członkowskich w walce z globalnym kryzysem finansowym. Podwyższenie kapitału sprawi, że Bank Światowy będzie mógł nadal współpracować z MFW i innymi instytucjami oferującymi finansowe wsparcie. Dzięki temu będziemy mogli pracować z naszymi klientami na rzecz długoterminowych reform strukturalnych, które przywrócą wzrost gospodarczy i zredukują ubóstwo.
A co z kwestią podziału głosów? Przywódcy Brazylii, Rosji, Indii i Chin na swoim szczycie miesiąc temu żądali zasadniczej przebudowy instytucji z Bretton Woods. Czy wyniki z Waszyngtonu mogą ich zadowolić?
O to trzeba zapytać ich samych. Jest już jednak bardzo znaczący fakt, że osiągnęliśmy nie tylko porozumienie co do nowego podziału głosów, które zwiększa udział państw rozwijających się. Mamy również zgodę co do strategicznego kierunku w tej sprawie dla Grupy Banku Światowego na nadchodzące lata.
Ale dlaczego nie było możliwe zapewnienie krajom rozwijającym się już teraz 50 proc. głosów w ramach IBRD?
Teraz te państwa mają 47,19 proc. liczby głosów w IBRD. To wzrost o 4,59 punkty proc. w stosunku do 2008 r., którego częścią jest także zwiększenie udziałów Polski.
Czy Europa i Stany Zjednoczone trwale będą już tracić wpływy w gospodarce światowej i w jej instytucjach? Czy możliwe jest jednak powstrzymanie tego procesu?
Przedmiotem uzgodnionych niedawno zmian nie była pozycja Europy czy Stanów Zjednoczonych. Przekształcenia w Banku Światowym pozwolą tej instytucji lepiej odzwierciedlać realia multipolarnej gospodarki światowej, w której kraje rozwijające stały się kluczowymi graczami globalnymi.
Czy podwyższony kapitał umożliwi teraz Bankowi kontynuację akcji kredytowej, która ma ożywić światową gospodarkę?
Od lipca 2008 r. finansowe wsparcie udzielone przez Grupę Banku Światowego osiągnęło rekordowy poziom 105 mld USD. Podwyższenie kapitału umożliwi IBRD dalsze wspieranie państw członkowskich, szczególnie przy tworzeniu nowych miejsc pracy, inwestycjach w infrastrukturę, wspieraniu MŚP i ochronie sieci zabezpieczenia socjalnego. Jednak spodziewamy się stopniowego powrotu do zwykłego poziomu działalności w 2012 r., kiedy powinno nastąpić ożywienie w światowej gospodarce.
W jakich dziedzinach Bank zamierza być aktywny w Polsce?
Podczas wiosennej konferencji polska delegacja potwierdzała swoje nieustające zainteresowanie partnerstwem z Bankiem Światowym. Partnerstwo to obejmuje m.in. wspieranie reform w zakresie polityk w sektorach społecznych oraz rynków pracy, poprawę stanu wiedzy i innowacji, infrastruktury oraz wsparcie niskoemisyjnego wzrostu gospodarczego. Ponadto będziemy wspierać polskie województwa w zwiększaniu ich zdolności do planowania, projektowania i realizacji inwestycji finansowanych z funduszy UE. Związek Banku Światowego i Polski jest relacją równych sobie partnerów.
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
