Nie każde wsparcie zatrudnienia wyciąga ludzi z bezrobocia

Bezrobotni młodzi ludzie, którzy przerwali naukę w szkole średniej, nie są atrakcyjni dla pracodawców nawet wtedy, gdy mają nieregularne doświadczenie zawodowe. Ich atrakcyjność na rynku pracy poprawia się dopiero wtedy, gdy to zatrudnienie było powiązane ze szkoleniem potwierdzonym certyfikatem.
Nie każde wsparcie zatrudnienia wyciąga ludzi z bezrobocia

W 2015 roku procentowy udział młodych ludzi w wieku 15-29 lat, którzy jednocześnie nie uczą się, nie pracują ani nie przygotowują się do zawodu (not in education, employment, or training – NEET), w krajach OECD wynosił średnio 15 proc., a osoby, które przedwcześnie zakończyły naukę w szkole średniej, stanowiły jedną trzecią tej grupy.

Większość przedwcześnie kończących naukę pozostaje bez zatrudnienia przez długi czas, co ma długofalowe niekorzystne skutki dla ich ścieżki osobistej i zawodowej (OECD 2016). Spośród wielu programów pomocy, które wypróbowano na nisko wykwalifikowanej młodzieży NEET w ciągu ostatnich 30 lat, ważnym narzędziem polityki wsparcia zatrudnienia, szczególnie we Francji, okazało się zatrudnienie subsydiowane. Choć realizacja takich działań wiązała się ze znacznym obciążeniem dla finansów publicznych, to niewiele wiadomo o skuteczności konkretnych interwencji mających na celu ułatwienie słabo wykształconej młodzieży przejścia od kształcenia do zatrudnienia.

Wcześniejsze badania wskazują, że dotacje w sektorze prywatnym przynoszą lepsze efekty niż te w sektorze publicznym. Niemniej jednak zasadne są wątpliwości odnośnie do adekwatności tych wyników, ponieważ większość z nich nie została uzyskana w badaniach umożliwiających odpowiednią ich kontrolę.

W naszym nowym badaniu oceniamy skuteczność programów dla bezrobotnej młodzieży, mierząc szanse otrzymania odpowiedzi od pracodawców u osób z różnym doświadczeniem na rynku pracy, które przedwcześnie zakończyły naukę w szkole średniej, (Cahuc i inni, 2017). Metoda ta polega na wysyłaniu CV młodych ludzi, którzy w ciągu trzech lat po zakończeniu nauki w szkole średniej byli albo (a) bezrobotni, albo (b) bezrobotni z pewnym doświadczeniem w pracy tymczasowej, albo (c) stale zatrudnieni w niesubsydiowanych lub subsydiowanych miejscach pracy na rynku lub w sektorze nierynkowym, z poświadczeniem lub bez poświadczenia nabytych umiejętności. We wszystkich przypadkach młodzi kandydaci nie ukończyli szkoły średniej i nie zdobyli dalszego wykształcenia przed wejściem na rynek pracy.

W ciągu sześciu miesięcy w 2016 roku wysłaliśmy 5388 podań o pracę w odpowiedzi na oferty pracy zamieszczone we Francji dla recepcjonisty i ogrodnika. Strategia ta gwarantuje, że CV kandydatów mogą różnić się tylko w jednym wymiarze, co służy określeniu wpływu różnych doświadczeń na rynku pracy na prawdopodobieństwo otrzymania odpowiedzi od zatrudniającego. Dla przykładu w naszym badaniu życiorysy osób, które pracowały w przeszłości na stanowisku subsydiowanym, są identyczne z życiorysami tych, którzy zajmowali stanowisko niesubsydiowane.

Ponieważ niektóre – w innych kwestiach identyczne – doświadczenia zawodowe są dotowane, a niektóre nie są – co jest określone w CV przez wymienienie znanego we Francji programu zatrudnienia młodzieży Emploi dʼAvenir – możliwe jest stwierdzenie ewentualnego znaczącego wpływu stygmatyzacji związanej z dofinansowaniem umów. To samo dotyczy uprzedniego zatrudnienia na rynku lub w sektorze nierynkowym, a także uzyskania potwierdzenia umiejętności lub jego braku.

Młodzież we Francji mająca największe problemy ze znalezieniem zatrudnienia ma średni wskaźnik odpowiedzi na podania o pracę na poziomie około 8 proc. Aby przeanalizować dane eksperymentalne, szacujemy liniowy model prawdopodobieństwa, który umożliwia nam zbadanie wpływu profili naszych fikcyjnych kandydatów na prawdopodobieństwo otrzymania odpowiedzi od pracodawców.

Wykres przedstawia główne wyniki naszych szacunków. Posiadanie nieregularnego doświadczenia zawodowego w okresie bezrobocia nie poprawia względnej sytuacji kandydatów w porównaniu z bezrobotnymi bez żadnego doświadczenia zawodowego w długim okresie bezrobocia. Ten wynik jest zgodny z wynikami otrzymanymi przez Farbera i innych (2016) oraz Nunleya i innych (2016), którzy przedstawiają dowody, że tymczasowe zatrudnienie na niskim stanowisku, które nie odpowiada wcześniejszej edukacji i doświadczeniu zawodowemu kandydatów, nie zwiększa ich szans otrzymania odpowiedzi na złożone podania.

Kolejny wniosek, który wyłania się z analizy, jest taki, że doświadczenie w zatrudnieniu, zarówno na rynku, jak i w sektorze nierynkowym, nie wydaje się zwiększać wskaźnika odpowiedzi uzyskiwanych przez kandydatów. U osób, które przedwcześnie zakończyły naukę w szkole średniej, zatrudnienie przez trzy lata na umowach na czas określony (tak w sektorze rynkowym, jak i w sektorze nierynkowym, tak subsydiowane, jak i niesubsydiowane), ale bez szkolenia kwalifikacyjnego, nie poprawia szans na otrzymanie pozytywnej odpowiedzi na podanie, nawet wśród pracodawców z sektora rynkowego.

Wyniki te są uderzające, ponieważ często powtarzane jest stwierdzenie, że zdobycie pracy w sektorze rynkowym jest drogą do zatrudnienia. Są one jednak zgodne z wynikami uzyskanymi przez Fremigacciego i innych (2016), którzy stwierdzili, że mężczyźni bezrobotni przez okres jednego roku ubiegający się o stanowisko kelnera we Francji nie mają niższych poziomów odpowiedzi na podania o pracę niż mężczyźni zatrudnieni w ciągu ostatniego roku na umowach na czas określony.

Gdy zatrudnienie jest powiązane ze szkoleniem zapewniającym potwierdzone umiejętności, poziomy odpowiedzi są znacząco wyższe, nawet jeśli zdobyty stopień zawodowy odpowiada wyłącznie najniższemu poziomowi certyfikacji dostępnemu we Francji. Uzyskanie tego stopnia zawodowego prowadzi do 42-proc. wzrostu prawdopodobieństwa otrzymania odpowiedzi na podanie, co ma znaczący wpływ na perspektywy zatrudnienia młodzieży z niskimi kwalifikacjami lub bez kwalifikacji.

Wpływ potwierdzenia umiejętności jest duży, ale bardzo różnorodny. Potwierdzenie umiejętności ma większy wpływ, gdy młodzież zajmowała stanowiska subsydiowane zamiast stanowisk niesubsydiowanych, a wpływ ten był jeszcze większy, jeśli praca, dla której uzyskano zaświadczenie o doświadczeniu zawodowym, ulokowana była w sektorze nierynkowym.

Rzeczywiście, biorąc pod uwagę konstrukcję programu Emploi dʼAvenir, który łączy subsydiowanie z zapewnieniem szkolenia przez pracodawców, monitorowanie szkolenia młodzieży w pracach subsydiowanych jest prawdopodobnie silniejsze niż w pracach niesubsydiowanych. Jest również prawdopodobne, że w sektorze nierynkowym możliwe jest przeznaczenie większej ilości czasu na naukę i szkolenia niż w sektorze rynkowym. W sumie rekrutujący mogą oczekiwać, że młodzi ludzie, którzy nabyli potwierdzone umiejętności na subsydiowanych stanowiskach w sektorze nierynkowym, będą bardziej wykwalifikowani i efektywni niż młodzi ludzie, którzy uzyskali zaświadczenie o nabytej umiejętności w innych rodzajach pracy.

https://www.obserwatorfinansowy.pl/forma/rotator/finlandia-na-2-tys-bezrobotnych-testuje-dochod-gwarantowany/

Nasze wyniki są zatem zgodne z rezultatami poprzednich badań pokazujących, że zdobywanie doświadczenia zawodowego, nawet w sektorze rynkowym, nie zawsze wystarcza, aby bardzo nisko wykwalifikowana młodzież częściej otrzymywała odpowiedzi na składane podania. Nasze badania sugerują, że środki wsparcia zatrudnienia, takie jak tymczasowe prace w sektorze nierynkowym lub subsydiowanie zatrudnienia w sektorze rynkowym, powinny być uzależnione od uzyskania zaświadczenia o zdobytych umiejętnościach pod koniec okresu zatrudnienia, przynajmniej w przypadku młodzieży wcześniej niewykwalifikowanej. Ponadto wykazujemy, że wpływ potwierdzenia umiejętności jest bardziej widoczny na „ciasnych” rynkach pracy, gdzie stopa bezrobocia jest niska.

Pierre Cahuc, dyrektor, Laboratorium Makroekonomiczne CREST (Komitet Badań Naukowo-Technicznych); profesor ekonomii, Ecole Polytechnique (Paryż); badacz stypendysta Centrum Badań Polityki Gospodarczej (CEPR).

Stéphane Carcillo, Dyrekcja ds. Zatrudnienia, Pracy i Spraw Społecznych, Departament Ekonomiczny OECD, Instytut Nauk Politycznych w Paryżu (Sciences Po).

Andreea Minea, Instytut Nauk Politycznych w Paryżu (Sciences Po), CREST.

Artykuł po raz pierwszy ukazał się w VoxEU.org (tam dostępna jest pełna bibliografia). Tłumaczenie i publikacja za zgodą wydawcy.

 


Tagi


Artykuły powiązane

Uchodźcy na rynku pracy: bilans na plus i liczne wyzwania

Kategoria: Analizy
Napływ obywateli Ukrainy do Polski może się okazać zastrzykiem kapitału ludzkiego dla niektórych branż, borykających się z brakami kadrowymi. Jednak kobiety i dzieci nie wypełnią wakatów w budownictwie i przemyśle.
Uchodźcy na rynku pracy: bilans na plus i liczne wyzwania

Płynność rynku pracy i wzrost płac

Kategoria: Trendy gospodarcze
W krajach OECD bardziej płynne rynki pracy charakteryzuje większa akumulacja umiejętności pracowników i szybszy wzrost płac.
Płynność rynku pracy i wzrost płac