W badaniu Eurostatu porównuje się w skali europejskiej ilu lat życia zawodowego (pracując lub będąc bezrobotnym) może spodziewać się 15-letnia osoba (raport EU-LFS). Służą do tego badania demograficzne i europejskiego rynku pracy.
Wśród krajów należących do UE najdłuższy okres życia zawodowego mieli przed sobą w 2015 r. mieszkańcy Szwecji (41,2 lat), a najkrótszy Włosi (30,7 lat). W przypadku Szwedów czas ten szacowano na 42,2 lata, a Szwedek – na 40,1 lat. Dla porównania Włosi mogli oceniać okres swojego życia zawodowego na 35,4 lat, a Włoszki – tylko 25,7 lat.
Rekordowo długi czas aktywności zawodowej – poza Szwecją – notowany jest także w Holandii (39,9 lat), Danii (39,2 lat), Wielkiej Brytanii (38,6 lat) oraz Niemczech (38,0 lat). Poza Włochami najkrótszą perspektywę życia zawodowego mieli przed sobą mieszkańcy Bułgarii (32,1 lat) i Grecji (32,3 lat).
Polska sytuuje się w tej klasyfikacji zdecydowanie bliżej Włoch niż Szwecji. W ubiegłym roku 15-letni chłopak mógł szacować czas swojej aktywności zawodowej na 35,2 lata (o 2,2 lata więcej niż jego równolatek w 2005 roku). W przypadku 15-letnich dziewczyn ubiegłoroczne przewidywania to 29,9 lat, o 1,8 lat więcej niż 10 lat temu. Średnia dla Polski wynosiła rok temu 32,6 lat, a w 2005 r. – 30,6 lat.
Jeśli jednak ktoś martwi się, że przed nim wielki jeszcze szmat życia toczącego się wokół pracy – warto spojrzeć na rokowania w przypadku prawdziwych europejskich rekordzistów. Najdłuższego czasu aktywności zawodowej mogą spodziewać się w Europie mieszkańcy Islandii (46,6 lat), w przypadku Islandczyków prognozuje się, że będzie to okres aż 48,6 lat, a w przypadku Islandek – 44,7 lat.
>> Informacja Eurostatu
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
