Wrocław (CC By Klearchos Kapoutsis)
Eksperci oceniali i porównywali 33 miasta na świecie o różnym stopniu rozwoju. Co jest kluczem do sukcesu?
Najważniejsze aby zarządzający miastem mieli wizję jego rozwoju, a burmistrzowie przypominali w jej egzekwowaniu dyrektorów wykonawczych w korporacjach. Wtedy można wykorzystać do maksimum decentralizację na poziomie państwa i wspierać partnerstwo publiczno-prywatne. Nie sposób też wtedy przegapić możliwości – podczas kryzysu politycznego lub ekonomicznego można „przepchnąć” decydujące dla miasta reformy.
Oczywiście zanim dojdzie do tak wyrafinowanej gry trzeba zadbać o podstawy miejskiej gospodarki. Stabilne i proste podatki, elastyczny rynek pracy, otwartość na inwestycje itd. Miasta nie powinny się też bać własnej polityki dotyczącej handlu, inwestycji zagranicznych, turystyki; warto zadbać o przyciąganie talentów z całego świata.
Jeśli chodzi o infrastrukturę najważniejsze jest wyważenie proporcji między planowaniem a rozwojem. Zarówno miasto przeprojektowane, jak i takie, gdzie każdy buduje, co mu się podoba nie są dobrym pomysłem. Jedną z oczywistych rad jest promowanie wysokiego budownictwa w centrum, tak aby nie rozszerzało się ono bardziej niż potrzeba.
Wisienką na torcie tych reform powinna być „miękka łączność”, a więc inwestycje nie tylko w drogi, ale i światłowody, w edukację, oraz w parki i przestrzenie publiczne, które sprawiają, że szczególnie bogate miasta z drogimi gruntami będą bardziej zdatne do życia.
Z polskich miast, jako jeden z pozytywnych przykładów, wymieniany jest Wrocław. Autorzy dostrzegają, że między 2002 a 2012 rokiem budżet się podwoił, bezrobocie znacząco spadło. Wrocław opiera swoją strategię gospodarczą na młodych i wysoko wykwalifikowanych mieszkańcach. Miasto jest siedzibą 31 instytucji szkolnictwa wyższego, uczy się w nim 140 tys. studentów, z czego wielu zgłebia przyszłościowe dziedziny, jak matematyka, IT oraz nowe technologie.
>> Raport na stronie World Economic Forum
Oprac. MP
W ostatnich miesiącach ceny ropy naftowej utrzymywały się w relatywnie wąskim przedziale wahań. Główne czynniki wpływające na rynek tego strategicznego surowca to eskalacja działań wojennych w kilku regionach świata oraz polityka krajów OPEC.
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
