Zwiększając podaż dolara USA mogą ryzykować zbyt wiele

Szykuje się kolejny etap ilościowego łagodzenia (QE2), czyli popularnie mówiąc, masowy dodruk dolarów zapowiedziany kilka dni temu przez szefa Fed Bena Bernanke. Wówczas rynki odbiły się o 15 proc.

Dziś podano, że PKB USA wzrósł w III kw. o 2 proc. ( 1,7 proc. w II kwartale, a w IV kwartale 2009 – 5,6 proc.) Jednak warto pamiętać, że ta wartość będzie weryfikowana przez kolejne 45 dni i zapewne okaże się niższa niż ogłoszona dziś. Niemniej te dane są kluczowe dla Fed do określenia wielkości zwiększenia podaży pieniądza. Fed obawia się zbyt niskiej inflacji prognozowanej przez IMF:  (Calculated Risk wykazał posługujać się metodą Case-Schillera, że ceny nieruchomości, w niektórych przypadkach wróciły do roku 1995).

Jakie są argumenty ekonomistów-zwolenników ilościowego łagodzenia?

• Zmniejszy groźbę inflacji. (wielu zwolenników posługuje się także tym argumentem będąc w sprzeczności z prognozą inflacji przez IMF – poniżej 2 proc).
• Przyspieszy rozwój gospodarki.
• Wpłynie na spadek bezrobocia.

Jednym z pozytywnych skutków QE2 dla gospodarki USA może być wzrost eksportu ze względu na niższy kurs dolara. Ale takie działanie może też zostać odebrane jako akt agresji przez Europę, Japonię czy Chiny i doprowadzić do zmniejszenia popytu na amerykańskie towary.

Może też doprowadzić do wojny walutowej ogłoszonej przedwcześnie przez niektóre media.

Niektórzy ekonomiści spodziewają się, że to działanie będzie impulsem do wzrostu, jeśli Fed nie zdecyduje się na zbyt małe działanie w rodzaju „zaledwie kilkuset miliardów dolarów” (jak blogi Wall Street Journal i Jutia Group).

While it is certainly not chump change, investors are obviously looking for more.  The U.S. dollar turned up in recent days while domestic stocks and Treasury bonds retreated.  The S&P 500, which touched its highest point in almost six months on Monday, retreated following the WSJ report.  Commodity prices also softened, including gold.

Tyler Durden z ZeroHedge cytuje opinie ekonomisty Harley Bassman z Merill Lynch. Zebral informacje z 4 źródeł, które ukazują oczekiwania niektórych inwestorów. Według nich Fed może zdecydować się na podaż wyższą niż 1 bilion dolarów.

Four dealers are predicting a $1+ Trillion buy program with a smattering of $900bn and $600bn votes tossed in. This would not have bothered me too much if not for the revelation today that the FED was asking dealer opinions.

They are supposed to already have the answer.

The result:
std px   Nvol    breakeven          Terminal Breakeven      Sep 28 Low
FVZ        1-00     97nv   +/- 23½bp        T5yr ~~  1.01%  to  1.48%     1.10%
TYZ        2-02    126nv   +/- 27½bp       T10y ~~  2.39%  to  2.94%     2.39%
USZ        4-00    131nv   +/- 28½bp       T30y ~~  3.76%  to  4.33%     3.66%

Niektórzy ekonomiści obawiają się, że działanie Fed może spowodować nerwowość na rynkach, która doprowadzi do spadku wartości niektórych walut.

“There is some underlying nervousness about intervention,” said Daragh Mager, deputy head of global foreign-exchange strategy at Credit Agricole SA in London. “The market got a little more edgy” as the yen neared 80 per dollar, Maher said.

Ciekawą myśl formułuje ThoughtsOfferings blog tłumacząc wpływ pewnych elementów polityki ilościowego łagodzenia na zachowanie prywatnego sektora. Zdaniem ThoughtsOfferings skutki tych działań mogą być odwrotne od zamierzonych. Sektor prywatny zamiast kredytów może wybrać papiery wartościowe, np. obligacje, co ograniczy znowu podaż pieniądza.

One important conclusion of this is observation is that if the government attempts to force the private sector on aggregate to hold a larger quantity of money (short duration assets) than the private sector wants, then the private sector, given enough time, will counter the government’s action by shifting from bank loans to non-bank loans (e.g., bonds), thus eliminating the increase in the money supply. Conversely, if the government offers insufficient short duration assets, the private sector will tend to favor bank loans (with their associated money creation) over non-bank loans, until the money supply increases enough to satisfy the private sector’s liquidity desires.

Ze sceptycyzmem do danych dotyczących wzrostu konsumpcji (nieznacznego, we wrześniu w stosunku do sierpnia)odnosi się AutomaticEarth blog, który opracował własny wykres indeksow wzrostu z PKB.

Prof. Paul Krugman wyjaśnia, dlaczego przykład Japonii przemawia przeciwko monetaryzmowi. A dr Anders Aslund z Peterson Institute tłumaczy, iż USA ryzykuje zbyt wiele decydując się na kolejny dodruk dolara.

 Opr. Tomasz Pompowski

Poprzednie zdjęcie> Następne zdjęcie Zamknij pokaz zdjęć