Kryzys COVID-19 oznacza zwiększenie luki pomiędzy potrzebami finansowymi krajów rozwijających się, a faktycznymi możliwościami ich finansowania. Stanowi największe wyzwanie dla międzynarodowej współpracy na rzecz rozwoju i systemu pomocowego od II wojny światowej, stawiając pod znakiem...
W ostatnim tygodniach można było na łamach OF przeczytać dwa artykuły autorstwa Grażyny Śleszyńskiej na temat Japonii. Mimo że autorka stara się uniknąć szafowania zbyt pochopnymi opiniami, to jednak sposób ich formułowania wręcz zachęca do polemiki.
Nikt nie wie, jak będzie wyglądał krajobraz po bitwie, jaką była pandemia. O tym jednak, czy kolejna dekada będzie dla Japonii stracona, zdecyduje przede wszystkim ona sama i wnioski, jakie wyciągnie z minionego 30-lecia.
Technologie cyfrowe stają się istotnym instrumentem ograniczania epidemii. Wiele rządów, firm i społeczeństw uczy się ich używać. Problemem jest jednak brak wcześniejszych wzorców, do których można by się odwołać, a także bariery o charakterze etycznym i społecznym.
Rozprzestrzenianie się koronawirusa przekłada się na obniżenie emisji gazów cieplarnianych. Wraz z końcem epidemii sytuacja może szybko wrócić do poziomu sprzed jej wybuchu. Chyba, że programy pomocowe dla przemysłu powiązałoby się z inwestycjami pro-środowiskowymi.
W chińskiej cywilizacji znaków, symboli i ukrytych znaczeń dwa wydarzenia są przełomowe w walce z koronawirusem: wizyta głównego wodza Xi Jinpinga w Wuhan oraz eksponowana w mediach informacja, że liczba zarażonych na świecie przekroczyła tę na terenie prowincji Hubei oraz całych Chin.
Sprawa jest prosta. Nie ma ruchu, nie ma kasy. Ile jej zabraknie, okaże się niebawem, albo później i wtedy będzie jeszcze gorzej. Epidemie i pandemie, bardzo źle wpływają na ludzkość, a najbardziej na podróże.
Pandemia koronawirusa zaskoczyła świat. Poza bezpośrednimi skutkami dla zdrowia publicznego, zaczyna również ujawniać istniejące słabości gospodarcze i może zagrozić stabilności finansowej. Kryzys przypomina również o tym, że żyjemy w głęboko powiązanym świecie.
Z ulgą odetchnęli Chińczycy, gdy 10 marca do Wuhan przyjechał Xi Jinping. Wizyta w epicentrum epidemii miała wymiar symboliczny. To jasne przesłanie rządzących, że kontrolują COVID-19.
Nowy koronawirus (SARS-CoV-2) spowodował już śmierć wielu ludzi i został słusznie uznany za globalne zagrożenie zdrowotne. Widząc jak wirus rozprzestrzenia się po całym świecie musimy sobie zadać pytanie: czy potrafimy ocalić ludzkie życie i ograniczyć szkody gospodarcze.
