Fundusze hedżingowe są tajemnicze z natury

W powodzi wzorów matematycznych, odniesień literaturowych, tabeli i wykresów ginie kilka niebanalnych obserwacji, ale jeśli włożyć pewien wysiłek w lekturę, opłaci się to wielokrotnie. Dla mnie szczególną wartość ma statystyczna analiza wielkich strat funduszy neutralnych wobec ryzyka w roku 2007 – pisze o książce legendarnego znawcy teorii ryzyka Andrew W. Lo, pt. „Hedge Funds. An Analytic Perspective”, Dariusz Gątarek, doradca prezesa NBP.
Fundusze hedżingowe są tajemnicze z natury

„Hedge Funds, An Analytic Perspective”, Andrew W. Lo, Princeton University Press

Fundusz hedżingowy jest to fundusz zamknięty o teoretycznie nieograniczonej prawem możliwości inwestowania zarówno w instrumenty, jak i stosowane strategie. Głównymi aktywami funduszy hedżingowych są ich strategie inwestycyjne – to dzięki nim i tylko nim zarabiają pieniądze. Dlatego fundusz hedżingowy z natury rzeczy nie może być nadmiernie transparentny, gdyż ujawnienie strategii inwestycyjnych faktycznie byłoby podzieleniem się głównymi aktywami z konkurencją. Pisanie o instytucjach ze swej natury sekretnych rodzi ryzyko mylnych obserwacji i wniosków. Fundusze hedżingowe tradycyjnie dzielimy na kategorie ze względu na klasy instrumentów finansowych, którymi obracają, oraz kategorie strategii. Podstawowe klasy to fundusze obligacji zamiennych, krótkiej sprzedaży, rynków wschodzących, fundusze neutralne wobec ryzyka, fundusze instrumentów o stałym dochodzie, fundusze instrumentów terminowych oraz fundusze funduszy. Fundusze nie mieszczące się w żadnej z wymienionych klas nazywamy enigmatycznie funduszami wielu strategii. Podział ten jest konwencjonalny i niewiele mówi o rzeczywistej działalności funduszy hedżingowych – strategie funduszu obligacji zamiennych mogą opierać się na ich własnościach jako instrumentów o stałym dochodzie i wykorzystywać instrumenty terminowe jako główne narzędzia zabezpieczające.

Profesor Andrew W. Lo z Massachusetts Institute of Technology jest legendarnym już weteranem teorii ryzyka. W swej książce Andrew Lo podsumowuje wiele lat pracy badawczej swojej oraz licznego grona swoich pracowników, której motywem przewodnim jest analiza statystyczna wyników finansowych funduszy hedżingowych. Czy możliwa jest rzetelna statystyka prób niejednorodnych? Z teorii statystyki wiemy, że nie. Czy możliwa jest rzetelna statystyka zjawisk niejednorodnych w czasie, a szczególnie systemów uczących się? Z teorii statystyki wiemy, że nie. Andrew Lo zdaje sobie sprawę z obu faktów i o nich wspomina. Analiza statystyczna zastosowana bezmyślnie do wyników funduszy hedżingowych prowadziłaby do wniosków w najlepszym razie bezwartościowych, a w najgorszym razie mylących. Ale Andrew Lo jest także praktykiem z sektora funduszy hedżingowych i wie, w jakim stopniu i kiedy analiza statystyczna może być przydatna.

Książka A. Lo poświęcona jest wielu zagadnieniom: korelacji wyniku funduszy hedżingowych z różnych klas z indeksami finansowymi, miarom płynności, systematycznemu ryzyku funduszy; duża część jest poświęcona analizie krachu funduszy neutralnych wobec ryzyka w roku 2007. Literatura przedmiotu jest wyczerpująca.

Moim zdaniem, książka zawiera wiele interesujących rezultatów, ale są one trudne do odnalezienia wśród dziesiątek tabel i zestawień. Cennym wynikiem jest obserwacja korelacji poziomu efektywności rynku z wynikami funduszy. Wielkie znaczenie ma analiza wyższych momentów wyników funduszy, prowadząca do fundamentalnej obserwacji, w jaki sposób fundusze hedżingowe wpływają na wzrost ryzyka systemowego rynku. Interesujący jest sposób, w jaki w książce analizowana jest płynność instrumentów. Dla mnie szczególną wartość ma statystyczna analiza wielkich strat funduszy neutralnych wobec ryzyka w roku 2007.

Książka napisana jest bardzo starannie, moim zdaniem – zbyt starannie. W powodzi wzorów matematycznych, odniesień literaturowych, tabel i wykresów ginie kilka niebanalnych obserwacji. Nie każdy ma wiedzę i intuicję Andrew Lo, by z opasłego dzieła wychwycić akurat to, co jest twórcze. Mam nieodparte wrażenie, że Andrew napisał książkę dla siebie samego, gdyby nieco rozluźnił formalne rygory, znalazłby więcej rozumiejących czytelników. Wymaganiom głębokiej wiedzy ze statystyki oraz teorii i praktyki inwestowania niewiele osób jest w stanie sprostać. Jeśli jednak drogi Czytelniku włożysz pewien wysiłek w przeczytanie jego książki, wysiłek ten opłaci się wielokrotnie.

Andrew W. Lo, profesor Sloan School of Management w Cambridge w stanie Massachusetts, jednej z najbardziej prestiżowych amerykańskich szkół biznesu. Jest też dyrektorem MIT Laboratory for Financial Engineering. Autor książek i publikacji na temat inżynierii finansowej. 10 lat temu założył fundusz inwestycyjny Alpha Simplex Group, bo jak mówi „lubi łączyć teorię z praktyką”.

„Hedge Funds, An Analytic Perspective”, Andrew W. Lo, Princeton University Press

Tagi