Doroczny raport na temat gospodarki chińskiej opublikował MFW. W przyszłym roku wzrost gospodarczy wyniesie już tylko 6,3 procent (w tym roku 6,8 proc.), dług rządowy wzrośnie do ponad 45 procent PKB, a wraz z pozycjami pozabudżetowymi do ponad 60 proc. – wynika z danych MFW. Komunikat prasowy jest tu, można też pobrać cały ponad 100-stronicowy raport.
Co się działo z juanem w ostatnich dziesięciu latach pokazuje edukacyjny wykres Business Insidera. Najogólniej mówiąc stopniowo, ale konsekwentnie umacniał się wobec dolara, dopiero ostatnia dewaluacja przerwała trend, zapewne na krótko.
Tymczasem na pograniczu chińsko-rosyjskim zastój w handlu. The Economist w reportażu znad Amuru opisuje jak wielka dewaluacja rubla, ważniejsza niż minimalna dewaluacja juana, zamroziła handel. Rosjanie nie mają pieniędzy. Natomiast po stronie chińskiej pojawiły się już pierwsze towary rosyjskie – olej słonecznikowy, mleko w proszku dla niemowląt i czekolada.
MFW zdecydował się wstrzymać do października decyzję w sprawie uczestnictwa w trzecim programie ratunkowym dla Grecji i uzależnia ją od jednoznacznej, zasadniczej redukcji greckiego długu – pisze Guardian informując o niedzielnej wypowiedzi szefowej MFW Christine Lagarde.
Tymczasem Reuters donosi, że Angela Merkel oczekuje uczestnictwa MFW w programie ratunkowym i ujawniła, że Lagarde obiecała lobbować za tym udziałem w zarządzie MFW. Wolfgang Schauble, minister finansów Niemiec, potwierdził, że nie ma mowy o redukcji długu greckiego, a możliwości ułatwienia spłat poprzez wydłużenie okresu spłaty są niewielkie.
Jon Danielsson z London School of Economics porównuje kryzysowe sytuacje w Islandii (afera banku Icesave) i Grecji. W obu krajach bardzo silny był i jest opór społeczeństw przeciwko narzucanym z zewnątrz reformom, w obu przypadkach doszło do referendum, w których naciski zostały odrzucone, z tym, że w Islandii skutecznie. Reformy muszą być z wewnątrz, a nie wprowadzane pod presją – konkluduje autor.
„Strzeż się amerykańskich profesorów ekonomii”, czyli jak Stiglitz, Krugman i Sachs zbałamucili Grecję – opisuje dziennikarz Yannis Palaiologos. Ekonomiści zachęcali rząd grecki (Sachs był nieformalnym doradca ministra finansów) do domagania się redukcji długów i awanturniczej polityki wobec kredytodawców. Krugman twierdził wręcz, że reformy strukturalne są niepotrzebne. Stworzyli intelektualne podstawy dla greckich radykałów marzących o zwycięstwie socjalizmu. Tymczasem polityka nakręcania konfliktów poniosła fiasko, a Grecy dostają jeszcze bardziej w kość.
Popyt na gotówkę rośnie (nie tylko w Polsce, gdzie ilość gotówki wzrosła prawie 16 procent w ciągu roku) – informuje Financial Times w relacji z fabryki banknotów w niemieckiej miejscowości Louisenthal. Producent banknotów, firma Giesecke &Devrient prognozuje 5 procentowy wzrost popytu w dającej się przewidzieć przyszłości. Gotówka w czasach kryzysu jest 100 procentowo wiarygodna. To prawdziwy pieniądz – twierdzi Ralf Wintergerst z tej firmy. To dość zabawne biorąc pod uwagę fikcyjność papierowego pieniądza. Widać z tego, że plastik i pieniądz elektroniczny jest jeszcze mniej wiarygodny.
Tymczasem Stanley Druckenmiller, przez wiele lat parter Georga Sorosa w Quantum Fund, inwestuje w złoto – metal stanowi największa pozycję w jego aktywach. A dalej są Facebook (dokupił ostatnio), bank Wells Fargo, a także m.in. Microsoft, Halliburton i Citigroup.
Konie też w cenie. Na aukcji w Janowie najdroższą klacz sprzedano w niedzielę za 1,4 mln euro nabywcy ze Szwajcarii. To rekord aukcji arabów. Duże zakupy poczynili nabywcy z Bliskiego Wschodu.
Eurostat opublikował w ubiegłym tygodniu dane o PKB w Unii Europejskiej i eurostrefie w drugim kwartale. Quartz dokłada osiem wykresów pokazujących słabość wybranych państw strefy euro. Niemcy mimo, że są liderem, tylko 5 procent do przodu od początku kryzysu w 2008 roku. Francja w stagnacji, Włochy pod kreską, Finlandia w coraz gorszej sytuacji, Hiszpania też pod kreską, ale wychodzi z kryzysu, podobnie jak Irlandia. Liderem strefy euro jest…Luksemburg.
Paweł Dobrowolski w blogu Wirtualna Szuflada pisze o kluczowym dla modernizacji Polski znaczeniu instytucji: „Narastające wyczerpywanie się imitacyjnego modelu rozwoju finansowanego kredytem i dotacjami z UE naruszy status quo polityczne. Wtedy będzie możliwe polepszenie instytucji. Jeśli udało się nam wprowadzić koślawą bo koślawą, ale jednak demokrację, jeśli udało się nam wprowadzić gospodarkę rynkową, może peryferyjną, rozwijającą się na kredyt i na technologiach z zagranicy, ale jednak o wiele bardziej wydajną niż ta z PRL-u, to może się nam udać naprawić nasze instytucje. Polacy coraz bardziej są obywatelami. Coraz bardziej domagają się upodmiotowienia. To dobrze wróży dla wolnościowej zmiany instytucji, gdy kryzys naruszy status quo”.
Drony będą w przyszłości jak furgonetki pocztowe – mówi w obszernej rozmowie z Telegraph twórca Amazona, Jeff Bezos. Nadto w rozmowie można przeczytać o tym, jak zdywersyfikowana jest już działalność Amazon i jak kosztowna była oferta dla twórców programu Top Gear, zwolnionych z BBC , którzy teraz będą atrakcją klubu Amazona – płatnego programu różnych atrakcji dla sympatyków i klientów firmy. W drugim kwartale Amazon nieoczekiwanie zanotował zyski 92 mln dol., przy kapitalizacji 245 miliardów dol. . Bezos nie lubi zysków, woli cały czas inwestować w firmę.
Ciekawy raport o sytuacji na Bliskim Wschodzie przygotował w Ośrodku Studiów Wschodnich Krzysztof Strachota. Z zapowiedzi raportu: „ Świat fascynuje się fenomenem Państwa Islamskiego (PI), nie zauważając, że Bliski Wschód przeżywa kryzys i właśnie to jest zasadniczym wyzwaniem. Bliski Wschód, jaki znamy, przestaje istnieć; zanikają granice i państwa (Irak i Syria), powstają nowe twory parapaństwowe, pojawiają się nowi gracze (od PI po Kurdów), rośnie pokolenie nieznające starego porządku i poszukujące nowych, radykalnych idei i recept. Zanikanie zachodniego/amerykańskiego parasola bezpieczeństwa stymuluje regionalną proxy war i próby gruntowej zmiany postkolonialnego porządku przez regionalne mocarstwa (Iran, Turcję).
Na deser historia francuskiego pracownika kolei, który od 2003 roku pobiera 5 tysięcy euro miesięcznie za siedzenie w domu i nicnierobienie. Odesłano go wtedy do domu, ale nie zwolniono, gdy poinformował przełożonych o nieprawidłowym rozporządzaniu środkami finansowymi w firmie. Z informacji wynika, że już kilka lat temu skarżył firmę kolejową SNCF o odszkodowanie za złamanie mu kariery, ale pozew został oddalony. Delikwent nadal otrzymuje swoje 5 tysięcy euro miesięcznie.
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
