Taylor: Nie znamy związków instytucji finansowych z polityką monetarną

Wolnorynkowcy sami zniszczyli ideę wolnego rynku, wykorzystując ideę kapitalizmu opartego na kontrakcie do wyeliminowania konkurencji i jakiejkolwiek kontroli państwowej - twierdzi Baseline Scenario.  A prof. Brad DeLong wyjaśnia, dlaczego pakiet stymulacyjny się nie udał. Economist's View przyznaje mu rację. A prof. John Taylor twierdzi w ciekawym wywiadzie, że ekonomiści powinni się skupić nad badaniem związków polityki monetarnej i instytucji finansowych. Jego zdaniem na to pytanie nie ma wciąż zadowalającej odpowiedzi.

Jednym z istotnych powodów kryzysu finansowego były niezrozumiałe zapisy w kontraktach kredytowych.  Jak się okazuje, poważni CEO twierdzą dziś, iż ich prawnicy nie mogli zrozumieć wielu sformułowań w umowach. Część z nich była napisana tzw. „małym drukiem”, czyli albo kompletnie niespójnie albo celowo niezrozumiale, by skryć za tymi sformułowaniami koszty (stealth prices). Wszystko po to, by zagwarantować sobie najkorzystniejsze warunki i wyeliminować konkurencję – tak pisze ekonomista Roosevelt Institute Dan Geldon, publikując gościnnie w Baseline Scenario.  Jak doszło do tego problemu? Winni są naśladowcy Augusta von Hayeka (Droga do zniewolenia) i Miltona Friedmana, którzy twierdzili, że kapitalizm oparty jest na wolnych kontraktach między podmiotami. Bez ingerencji państwa. Zdaniem Geldona teorię Hayeka i Friedmana niektórzy finansiści wykorzystali, by obronić złożoność i niezrozumiałość kontraktów i nie dopuścić do jakiejkolwiek ingerencji czy kontroli państwa. Zdaniem Geldona nie ma to nic wspólnego z wolnym rynkiem, który właśnie taką praktyką został zniszczony. Jak konkluduje Geldon trzeba rozróżnić „interesy przemysłu” od „wolnego rynku”.

What’s really galling though isn’t that supposed free-market advocates are so hell-bent on distorting the market wherever necessary to inflate profit.  What’s worse is the extent to which the same interests successfully advocated the rules that allowed this to happen under the well-worn guise of–you guessed it–freedom to contract and freedom to choose.  That is, through their well-financed and well-oiled lobbyist teams, they facilitated the destruction of the freedom to contract and free choice while pretending to do the opposite.  They killed the free market in the name of saving it.

Economist’s View podziela pogląd prof. Bradforda DeLonga, który twierdzi, iż pakiet stymulacyjny był za mały i dlatego nie zadziałał. Jego zdaniem złożyły się też na to inne przyczyny:
– mało kto zdawała sobie sprawę z wielkości szkód wyrządzonych przez kryzys,
– stąd założenie, że defictyt krótkoterminowych wydatków wyniesie 1 bln USD było zbyt optymistyczne; jego zdaniem należało założyć na poziomie 2 bln, bo Kongres przegłosował zaledwie 600 mld.
– niezbyt dobrze był przemyślany; za dużo było w nim ulg podatkowych (krótkoterminowe nie spowodują dużej różnicy), a za mało funduszy na projekty infrastrukturalne i wydatki rządu federalnego,
– i nie było chęci uchwalenia większego programu, który mógłby być motorem zmian.

It is true that as far as normal monetary policy is concerned, the Federal Reserve was tapped out… But there is more in the way of extraordinary monetary policy that could have been attempted in 2009—including inflation-targeting announcements, the taking of additional risky assets out of the pool to be held by the private sector, larger operations on the long end of the yield curve.

Zero Hedge dokumentuje na wykresach, jak inwestorzy przestraszani wizją katastrofy finansowej Grecji zrezygnowali z wszystkiego, co wiąże się z powstającymi rynkami. I jednym kliknięciem myszy zainwestowali w obligacje amerykańskie.
Ekonomista, prof. Robert Reich, b. doradca Billa Clintona tłumaczy, dlaczego prawica i lewica mylą się co do przyczyn porażki Demokratów w Massachusets. Gdyby było mniejsze bezrobocie, a gospodarka rozwijałaby się lepiej, Demokraci uzyskaliby dobry wynik. Wyborcy wyeliminowali bowiem Jimmy Cartera, a potem George’a Busha Sr za to, że dopuścili do krzyzysu. Reich nie wróży Demokratom przyszłości usłanej różami, zwłaszcza jeśli chodzi o zmniejszenie bezrobocia.

(…) Obama and the Dems are in a box. The only sure-fire way to get jobs back is for them to do more deficit spending. After all, consumers are still in no mood to spend, businesses won’t invest without consumers to buy the fruits of such investments, and exports are still in the tank. Government remains the purchaser of last resort. (And for those of you still unconvinced, focus on the ratio of debt to GDP, and know that it won’t improve until the denominator of that equation — the GDP — starts growing quickly again, which won’t happen until there’s sufficient overall demand.)

Bardzo ciekawy i obszerny wywiad z prof. Johnem Taylorem na szereg tematów głównie związanych z polityką Fed. Według niego pytaniem, na które wciąż nie znamy odpowiedzi, jest współoddziaływanie sektora finansowego i polityki monetarnej.

What’s going to happen to credit flows and how much are credit flows going to impact the economy?
This crisis has been very clear in demonstrating that more work on the connection between the financial economics and monetary policy is needed. In fact, there’s still a lot of questions out there in policy about whether the financial markets performed well, or not. It seems to me, if you look at them, they absorbed a tremendous shock from policies. It’s effectively a panic induced by some ad hoc policy changes and they responded quickly and they responded in a way which has been smooth, as the markets themselves. The institutions, the financial institutions of course, have been in great difficulty, but the markets themselves have worked well.


Tagi


Artykuły powiązane

Tydzień w gospodarce

Kategoria: Raporty
Przegląd wydarzeń gospodarczych ubiegłego tygodnia (16–20.05.2022) – źródło: dignitynews.eu
Tydzień w gospodarce

Tydzień w gospodarce

Kategoria: Trendy gospodarcze
Przegląd wydarzeń gospodarczych ubiegłego tygodnia (30.05–03.06.2022) – źródło: dignitynews.eu
Tydzień w gospodarce