W amerykańskim Kongresie toczy się dyskusja na temat powołania rządowej agencji, która miałaby chronić konsumentów przed nadużyciami instytucji finansowych. Ale nawet najsprawniejsza instytucja nie uchroni konsumentów przed najpoważniejszym zagrożeniem, jakim jest nadmierne zadłużenie – argumentuje Nicole Gelinas, ekspert Instytutu Manhattan i autorka książki „After The Fall: Saving Capitalism From Wall Street — and Washington” w komentarzu dla City Journal. To zagrożenie będzie obecne tak długo, jak firmy z sektora finansowego nie będą obawiały się bankructwa, pożyczając pieniądze na prawo i lewo.
Amerykańscy ustawodawcy skupiają się na ograniczeniu dostępu do toksycznych instrumentów hipotecznych. Ale takie działanie, zdaniem Gelinas, nie odnosi się do źródła problemu, którym jest nadmierne zadłużenie. W ciągu ostatniego ćwierćwiecza poziom zadłużenia amerykańskich gospodarstw domowych wzrósł siedmiokrotnie. Sektor finansowy zachęcał ludzi do brania kredytów, ponieważ Waszyngton pozwolił samym bankom zadłużać się ponad miarę bez ponoszenia rynkowych konsekwencji.
Banki, które wpadały w tarapaty, były ratowane przez rząd. Na skutek tego wytworzyło się przeświadczenie, że wierzyciele takich instytucji nigdy nie poniosą strat. W ten sposób rząd de facto wprowadził subsydia dla udzielania kredytów sektorowi finansowemu. Działalność subsydiowana rozwija się na większą skalę niż wcześniej. Nie może dziwić, że ilość pieniędzy pożyczonych sektorowi finansowemu w ciągu ostatnich 25 lat zwiększyła się 15-krotnie. Banki dopożyczyły te pieniądze dalej konsumentom, często w sposób nieodpowiedzialny.
Aby ograniczyć ten proces, należy sięgnąć do źródła problemu – wierzyciele banków muszą zacząć znów stawać przed realnym ryzykiem niewypłacalności swoich dłużników. Rząd musi powiedzieć jasno, że nie będzie udzielał pomocy publicznej instytucjom finansowym.
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
