Rynki nie wierzą słowom Janet Yellen

I chyba nie powinny tego robić. Analitycy ocenili, że jej ostatnie publiczne wystąpienie było gołębie - najwyraźniej dlatego, że powiedziała "wydarzenia za granicą sugerują, że dla osiągnięcia naszego celu inflacyjnego i bezrobocia potrzebna będzie niższa ścieżka stóp procentowych niż przewidywano w grudniu".  
Rynki nie wierzą słowom Janet Yellen

Janey Yellen, prezes Fed (CC BY-NC-ND Brookings Institution)

Rynki również odebrały jej wystąpienia jako gołębie – prawdopodobieństwo podwyższenia stóp procentowych wg CME Group na kolejnym spotkaniu spdło z 28,4 proc. do 25 proc.

To jednak nie znaczy, że rynki wierzą w to co mówi Janet Yellen. Fed spodziewa się, że inflacja całkiem szybko wzrośnie do docelowego poziomu 2 proc. podczas notowania instrumentów finansowych wskazują, że inflacja nie wzrośnie do tego poziomu w ciągu następnych 10 lat.

Cały komentarz na stronie Fortune.

Janey Yellen, prezes Fed (CC BY-NC-ND Brookings Institution)

Tagi


Artykuły powiązane

Sintra 2024: Polityka pieniężna w dobie transformacji

Kategoria: Instytucje finansowe
Dyskusja podczas tegorocznego forum bankierów centralnych w portugalskiej Sintrze dotyczyła głównie aktualnych wyzwań dla polityki pieniężnej związanych z zachodzącymi w gospodarce światowej zmianami strukturalnymi, napięciami geopolitycznymi i skutkami silnych wstrząsów z poprzednich lat.
Sintra 2024: Polityka pieniężna w dobie transformacji

Rynki kredytów mieszkaniowych w UE pod presją

Kategoria: Instytucje finansowe
Kredyty hipoteczne (mieszkaniowe) stanowią podstawowy składnik zadłużenia gospodarstw domowych w europejskich bankach. Finansowanie konsumpcji nie odgrywa aż tak dużej roli.
Rynki kredytów mieszkaniowych w UE pod presją

Punkt zwrotny dla polityki pieniężnej

Kategoria: Instytucje finansowe
Środki polityki pieniężnej mają wpływ na zarządzanie długiem publicznym. Chodzi tu nie tylko o luzowanie czy zacieśnianie ilościowe, ale także o zmiany stóp procentowych. Wraz ze wzrostem wskaźników zadłużenia sektora publicznego wzrośnie podatność kwestii zarządzania długiem na decyzje polityki pieniężnej. W niniejszym artykule analizujemy niektóre z prawdopodobnych konsekwencji tego stanu rzeczy, porównując wzorzec zmian oficjalnych stóp procentowych, które miały miejsce w latach 1975-1980, kiedy zarządzanie długiem odgrywało główną rolę w osiąganiu celów polityki pieniężnej, z okresem 2008-2023, kiedy interakcje między zarządzaniem długiem a polityką pieniężną nie budziły takiego niepokoju.
Punkt zwrotny dla polityki pieniężnej