Zwykle na przełomie roku odnotowuje się wzrost stopy bezrobocia, jednak obecne rozgrzanie rynku pracy przy braku efektywnej podaży pracowników, może osłabić lub wręcz zniwelować te sezonowe zmiany – czytamy w komunikacie Biura Inwestycji i Cykli Ekonomicznych (BIEC).
Stopa bezrobocia rejestrowanego wyniosła 6,6 proc., a po wyeliminowaniu wpływu wahań sezonowych spadła o 0,2 punktu proc. i przyjęła wartość 6,9 proc. Stopa bezrobocia wg. BAEL w III kw. wyniosła 4,7 proc.
Obecnie cztery składowe wskaźnika działają w kierunku spadku stopy bezrobocia, a pozostałe cztery oddziałują dodatnio na zmiany wartości wskaźnika, przy czym ich wpływ jest stosunkowo niewielki.
Prognozy wielkości zatrudnienia w firmach są nieco słabsze niż w miesiącu poprzednim.
Ogólny klimat koniunktury w sektorze przedsiębiorstw przemysłowych był w październiku oceniany pozytywnie, lepiej niż w analogicznym miesiącu lat poprzednich, jednak nieco gorzej niż przed miesiącem. Ocenom tym towarzyszyły pozytywne opinie dotyczące prognozowanej w najbliższym czasie wielkości zatrudnienia. Nie mniej jednak, podobnie jak w przypadku ogólnej oceny koniunktury, prognozy wielkości zatrudnienia w firmach są nieco słabsze niż w miesiącu poprzednim – piszą analitycy BIEC.
Wśród przedsiębiorstw sektora przemysłu przetwórczego nieznacznie (o około 3 pkt proc.) przeważała liczba przedsiębiorstw prognozujących wzrost liczby pracowników, nad tymi zapowiadającymi głównie zwolnienia. W układzie wg wielkości firm, duże przedsiębiorstwa zapowiadają wzrost liczby pracowników, średnie przewidują redukcję zatrudnienia, a małe nie planują istotnych zmian wielkości liczby zatrudnionych. W ujęciu branżowym zwolnienia zapowiadane są głównie wśród producentów odzieży oraz w branży skórzanej, zaś największe wzrosty liczby pracowników przewidywane są w branży poligraficznej.
Bezrobotni powracający na rynek pracy stanowią coraz mniej liczną grupę i z utrzymaniem się tej tendencji należy się liczyć w najbliższym czasie.
W październiku niecały tysiąc mniej osób niż przed miesiącem znalazło pracę i przestało być bezrobotnymi. Liczba osób, które każdego miesiąca tego roku wyrejestrowały się z zasobu bezrobocia z tytułu podjęcia pracy podlegała znacznym wahaniom. W dłuższym okresie, tj. od początku 2016 roku, bezrobotni powracający na rynek pracy stanowią coraz mniej liczną grupę i z utrzymaniem się tej tendencji należy się liczyć w najbliższym czasie. Wśród bezrobotnych coraz większą grupę stanowią osoby, których kwalifikacje wskutek długotrwałego bezrobocia zdeprecjonowały się. W konsekwencji obniżenia wieku emerytalnego, zwiększyła się liczba osób dotychczas bezrobotnych, które obecnie przeszły na emeryturę.
Mniej osób opuszcza bezrobocie w wyniku znalezienia pracy i jednocześnie spada liczba osób rejestrujących się jako bezrobotne. Tendencję tę obserwujemy od wiosny 2013 roku, zaś od drugiej połowy 2016 uległa ona wyraźnemu wzmocnieniu. Od początku tego roku każdego miesiąca liczba nowo zarejestrowanych bezrobotnych zmniejszała się średnio o około 2 proc., co w sumie daje blisko 20 proc. spadek.
Niezmiennie, od blisko dwóch lat utrzymuje się bardzo wysoka podaż ofert pracy trafiających do PUP-ów. Liczba nowo rejestrowanych ofert zatrudnienia w poszczególnych miesiącach podlega licznym wahaniom, w październiku wzrosła ona o 17 tys. (11 proc.) w porównaniu z miesiącem poprzednim, zaś w porównaniu do sytuacji sprzed roku napływ wakatów był o ponad 30 proc. wyższy.
Liczba bezrobotnych zwolnionych z przyczyn leżących po stronie zakładów pracy zmalała w październiku w porównaniu do września o 6 proc., a absolutna wielkość tej kategorii bezrobotnych zbliżyła się do poziomu 50 tys. osób. Wśród poszczególnych frakcji bezrobotnych będących w szczególnej sytuacji na rynku pracy szczególną poprawę odnotowano w przypadku bezrobotnych powyżej 50 roku życia i długotrwale bezrobotnych.
Według najnowszych danych (za wrzesień) agregatowa kwota wypłaconych zasiłków dla bezrobotnych wzrosła o około 3 proc. Był to drugi miesiąc z rzędu, kiedy wypłacono sumarycznie większą kwotę zasiłków. Ostatni raz wzrost o ponad 1 proc. odnotowano we wrześniu zeszłego roku.
W porównaniu do danych historycznych dla okresów dobrej koniunktury, średni tygodniowy czas pracy pozostaje na niższym poziomie niż w przeszłości.
W III kw. 2017 średni tygodniowy czas pracy nie uległ istotnej zmianie w porównaniu do II kw. Był krótszy o 20 minut niż rok wcześniej. W porównaniu do danych historycznych dla okresów dobrej koniunktury, średni tygodniowy czas pracy pozostaje jednak na niższym poziomie niż w przeszłości. Może to wskazywać na dokonywanie się zmian w zarządzaniu zasobami ludzkimi w przedsiębiorstwach. Być może godzinowe stawki za tzw. nadgodziny zniechęcają pracodawców do wydłużania czasu pracy a działają na korzyść zwiększania liczby zatrudnionych.
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
