Z opublikowanego przez OECD raportu Development Co-operation Report 2017 wynika, że blisko połowa środków wydawana w ramach oficjalnej międzynarodowej pomocy przeznaczana jest na programy dedykowane poszczególnym biedniejszym krajom. Najczęściej ma ona postać zaplanowanego wspomagania, w mniejszym stopniu bezpośredniego wsparcia budżetowego czy pomocy technicznej. Około 13 proc. łącznej kwoty pomocy przeznaczane jest na finansowanie akcji humanitarnych i dostarczanie żywności, a 12 proc. to pomoc finansowa udzielana uchodźcom. Ta ostatnia najszybciej zresztą wzrasta. W 2016 roku na międzynarodową pomoc uchodźcom kraje przeznaczyły 15,4 mld dolarów, o 27,5 proc. więcej niż w 2015 roku.
Dwie trzecie oficjalnej międzynarodowej pomocy udziela zaledwie pięć krajów: Stany Zjednoczone, Niemcy, Wielka Brytania, Japonia i Francja. W 2016 roku kwota wsparcia w przypadku USA wyniosła 33,6 mld dol., Niemiec – 24,7 mld dol., Wielkiej Brytanii – 18,0 mld dol., Japonii – 10,4 mld dol. i Francji – 9,5 mld dol.
O skali zaangażowania poszczególnych krajów lepiej jednak świadczy wielkość pomocy w relacji do ich dochodu narodowego (Gross National Income – GNI). W takim porównaniu najlepiej wypadają Zjednoczone Emiraty Arabskie, które na pomoc innym przeznaczają 1,12 proc. swojego GNI. Nieznacznie mniej środków (1,11 proc. GNI) przeznacza na pomoc Norwegia. Powyżej celu wyznaczonego przez ONZ (0,7 proc. GNI) sytuują się jeszcze Luksemburg, Szwecja, Dania i Turcja, a z zobowiązania ONZ wywiązują się także Niemcy i Wielka Brytania.
Większość pomocy trafia do najmniej rozwiniętych krajów świata – Afganistanu, Bangladeszu, Demokratycznej Republiki Konga, Etiopii, Mjanmy (Birmy), Sudanu Południowego, Tanzanii. Mniej więcej 15 proc. pomocy otrzymuje Afganistan, w czym w największym stopniu partycypują Niemcy, Japonia, Wielka Brytania i USA. Jeśli jednak weźmiemy pod uwagę liczbę mieszkańców, największe znaczenie miała (tu dane są za 2015 ro) międzynarodowa pomoc dla Tuvalu, która osiągnęła poziom 5 tys. dol. na mieszkańca. W przypadku Afganistanu miała ona wartość 130 dolarów na mieszkańca.