Tydzień w gospodarce
Kategoria: Trendy gospodarczePrzegląd wydarzeń gospodarczych ubiegłego tygodnia (30.05–03.06.2022) – źródło: dignitynews.eu
Blogerzy odżegnują się od polityki. Tak jednak dziś wyszło, że z tego punktu widzenia rozpatrują dwa najpoważniejsze wydarzenia gospodarcze: kryzys Grecji i uchwalenie reformy zdrowia w USA. Piszą w ten sposób zarówno były doradca ds. ekonomicznych prezydenta Clintona prof. Robert Reich, jak i były główny ekonomista MFW prof. Johnson. A noblista prof. Gary Becker w dyskusji z prof. Posnerem wieści o rozpadzie euro uznaje za przesadzone. Natomiast o przesunięciu wpływu i władzy wskutek kryzysu gospodarczego wypowiadają się autorzy najnowszego raportu Ministerstwa Obrony Wielkiej Brytanii.
Blogerzy niechętnie piszą o szczegółach debaty (bo jest emocjonalna i polityczna, a nie rzeczowa), uchwalonej przez Izbę Reprezentantów w niedzielę 21 marca reformy opieki zdrowotnej. Jednak wielu podobnie jak Big Picture jest przekonanych, że obecny system nie działa.
However, I can tell you what I think is wrong with the current US system — its a utter mess, and should be tossed out wholesale. Throw it out, start over, rebuild it from the ground up.
Były doradca ds. gospodarczych prezydenta Clintona Robert Reich podkreśla polityczny charakter reformy zdrowia – zmiana sposobu myślenia o rządzie jako o problemie (reaganowskie spojrzenie) na iż może zapewnić rozwiązanie poważniejszych problemów:
The significance of Obama’s health legislation is more political than substantive. For the first time since Ronald Reagan told America government is the problem, Obama’s health bill reasserts that government can provide a major solution. In political terms, that’s a very big deal.
Co ciekawe, prof. Reich zdaje się nazywać plan Obamy republikańskim
Obama’s health bill is a very conservative piece of legislation, building on a Republican rather than a New Deal foundation. The New Deal foundation would have offered Medicare to all Americans or, at the very least, featured a public insurance option.
Reich wcześniej wyjaśnił, że chodzi mu przede wszystkim o brak tzw. opcji publicznej:
Nothing that’s legislated is perfect and in my view the good that will come from passing health care legislation outweighs the bad, but be warned: the pending House bill (that will go to the Senate for a “reconcilation” vote) does not repeal the antitrust exemption for health insurers, nor does it contain a public insurance option.
Poza reformą zdrowia blogerów interesuje niezmiennie inny temat: przyszłości strefy euro w kontekście problemów Grecji. Noblista Gary Becker przyznaje, iż jego pesymizm co do wprowadzenia wspólnej waluty był zbyt daleko idący. Odpowiada na esej prof. Posnera na temat przyszłości zadłużonej ponad stan Grecji (kwestii wykupu jej przez Niemcy) i odniesienia tej sytuacji do USA . Zdaniem Beckera USA wyjdą ze swoich problemów ze względu na potencjał wzrostu. A euro ma się dobrze i żadnych katastrof jego zdaniem nie będzie:
However, the remarkable success of the euro since its launch more than a decade ago had been convincing me that I and other euro-currency skeptics had exaggerated the importance of these missing ingredients in the EMU. The euro has become of the most important international currencies. (…) In the past few years, considerable speculation developed that the euro might well supplant the dollar as the number one currency for international contracts and for assets held internationally.
Prof. Johnson niezdecydowanie polityków europejskich i światowych w sprawie Grecji porównuje do strategii księcia Metternicha, który w XIX w. zręcznie wykorzystywał niestabilną sytuację polityczną, budując dla siebie dogodne sojusze. Współczesnym Metternichem jest dyrektor MFW, jak pisze Johnson, znany wrogom i przyjaciołom w skrócie jako DSK (Dominique Strauss-Kahn), który chce zostać zbawcą Europy.
DSK’s objective is to cast himself as the savior of Europe – undoubtedly this would play well with the French electorate – and of course he is greatly aided by the serious underlying problems within the eurozone in general and for Greece in particular. As he controls the IMF absolutely and completely, he has access to the best global economic intelligence as well as the means to make large loans to countries at low interest rates.
I stąd jego polityczny rywal we Francji prezydent Sarkozy nie jest zainteresowany, by MFW mieszało się w sprawy Grecji.
Sarkozy is also an expert tactician and he is not finished yet – entering the weekend, the ball is definitely in his court. Expect further “let’s do it without the IMF” options to surface now – in particular, Sarkozy will try to scare the Germans regarding how the European Central Bank (ECB) would be undermined if the IMF enters the arena. Sarkozy can also commit, behind the scenes, to support Axel Weber for the ECB presidency – something top Germans want more than they want almost anything else in the world
Nie wiadomo, co wyniknie z tych politycznych manewrów. Jedno jest pewne – osłabiają Europę. I są zapowiedzią tego, co przewiduje najnowszy raport brytyjskiego Min. Obrony, czyli nowe podziały w świecie gospodarki – utrata znaczenia Zachodu na rzecz Azji:
The global recession of 2008-9 is illustrative of the probable response to, and effects of, future recessions. Its overall effect is probably to accelerate the shift of power from Europe/US towards Asia, and to diminish Western soft powerby making its economic and financial systems less attractive.
