Soros wzywa Niemcy do bycia liderem i wyprowadzenia strefy euro z recesji lub jej opuszczenia
Międzynarodowy finansista i filantrop, miliarder George Soros, wzywa Niemcy, żeby wyprowadziły strefę euro z recesji, stymulując wzrost, albo opuściły unię walutową, by ratować Europę. Artykuł Sorosa, który w poniedziałek ukazał się w “New York Review of Books”, omawia m.in. BBC. W podobnym tonie Soros wypowiedział się też w niedzielę dla “Financial Timesa”.
George Soros (CC By World Economic Forum)
Finansista uważa, że strefa euro powinna zmierzać do 5-procentowego wzrostu gospodarczego. Podkreśla, że wymagałoby to od krajów unii walutowej odstąpienia od forsowanych przez Niemcy przedsięwzięć oszczędnościowych i zaakceptowania wyższej inflacji.
– Bądźcie przywódcą albo odejdźcie – powiedział Niemcom Soros w wywiadzie dla “Financial Timesa”. – Albo powiążecie swe losy z resztą Europy, podejmiecie ryzyko (…) albo opuście euro, ponieważ po waszym odejściu strefa euro miałaby się lepiej.
Także w artykule na łamach “New York Review of Books” finansista wyraził pogląd, że Niemcy powinny stać się życzliwszym przywódcą albo opuścić unię walutową.
– Każda z tych opcji byłaby lepsza niż obstawanie przy obecnym kursie – uznał.
W wypowiedzi dla “Financial Timesa” użył wobec Niemiec określenia “życzliwy hegemon”.
Soros ostrzegł, że planowane przez Europejski Bank Centralny skupowanie na rynku wtórnym krótkoterminowych obligacji zadłużonych państw strefy euro, takich jak Hiszpania i Włochy, może pogłębić podziały w strefie euro.
Jego zdaniem program EBC może uratować euro, ale jest też krokiem w kierunku trwałego podziału Europy na dłużników i wierzycieli.
– Kraje-dłużnicy będą się musiały poddać nadzorowi trojki (EBC, Komisja Europejska i MFW), ale kredytodawcy nie. (…) I rozbieżności w wydajności gospodarczej będą się nasilać – pisze.
Soros uważa, że perspektywa długotrwałej depresji i Europy dwóch poziomów “w końcu zniszczyłaby Unię Europejską”.
Finansista jest zwolennikiem powołania Europejskiego Urzędu Nadzoru Fiskalnego (European Fiscal Authority – EFA) finansowanego z VAT i nadzorującego finanse publiczne strefy euro, w tym fundusze ratunkowe. EFA podejmowałaby “kluczowe decyzje gospodarcze dla wszystkich rządów państw strefy euro”.
BBC zwraca uwagę, że prawdopodobnie nie spodoba się to Niemcom, którzy konsekwentnie argumentują, że każdy z rządów państw strefy euro powinien odpowiadać za swe własne zadłużenie.
Niemiecki bank centralny będzie też zapewne przeciwny 5-procentowemu wzrostowi gospodarczemu, postulowanemu przez Sorosa. Tak duże tempo wzrostu oznaczałoby prawdopodobnie także gwałtowny wzrost cen i płac, co doprowadziłoby do wzrostu inflacji powyżej 2-procentowego pułapu, określonego przez EBC.
Soros uważa jednak, że prężna ekspansja umożliwiłaby strefie euro “wyrośnięcie z nadmiernego ciężaru zadłużenia”.
Finansista jest zdania, że jeśli członkowie unii walutowej nie zdołają się porozumieć, powinni się rozstać. Nie jest przy tym obojętne, kto opuściłby strefę euro. Jego zdaniem powinny to być Niemcy, a nie Grecja i inne zadłużone kraje. Z wyjściem Niemiec można by się uporać, a uniknęłoby się “chaotycznego, długotrwałego efektu domina”, polegającego na wypychaniu ze strefy euro jednego zadłużonego kraju po drugim przez spekulacje i ucieczkę kapitału.
Wyjście Niemiec z unii walutowej oznaczałoby prawdopodobnie spadek wartości euro, więc wyroby z tej strefy stałyby się tańsze dla klientów z zewnątrz. Jednak powrót Niemiec do marki oznaczałby wyższe ceny artykułów niemieckich za granicą, co mogłoby zaszkodzić niemieckiemu eksportowi.
„Bruksela źle robi, że coraz bardziej zmierza w kierunku centralizacji i unifikacji. Jest to bowiem recepta na porażkę. Aby projekt integracyjny w Europie mógł przetrwać należy iść w przeciwną stronę. Należy zdecentralizować szereg polityk gospodarczych, pozostając tylko przy wspólnym rynku europejskim. Największym błędem integracji było zaś przyjęcie wspólnej waluty. Wielka Brytania zrobiła bardzo mądrze, że nie dołączyła do tego wadliwego projektu” – podkreślił Oliver Hart, laureat nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii i wykładowca Uniwersytetu Harvarda, w swoim przemówieniu z okazji odebrania tego zaszczytnego wyróżnienia.
Współczesną rzeczywistość charakteryzuje szybki postęp. Dynamiczny rozwój technologii informatycznych i cyfryzacja gospodarki wymuszają zmiany także w funkcjonowaniu systemu płatniczego i w samych płatnościach. Zjawisko to ma zasięg globalny. Dotyczy również strefy euro. W dyskusji publicznej pada pytanie, czy po 25 latach od wprowadzenia banknotów i monet euro nadszedł już czas na równoległe wprowadzenie przez Eurosystem (tj. Europejski Bank Centralny i 20 banków centralnych państw strefy euro) cyfrowego odzwierciedlenia gotówki?
Wprowadzenie euro jest niebezpieczne z ekonomicznego i politycznego punktu widzenia. Polska gospodarka jest jeszcze niedojrzała, różnice technologiczne, rozwój systemu finansowego, poziom konkurencyjności wymagają przyspieszonej modernizacji. Nasza gospodarka wychodzi dopiero z rozwoju zależnego, potrzebny jest czas.
Surowce, w tym przede wszystkim ropa i gaz, od zawsze postrzegane były jako podstawowe czynniki siły ekonomicznej Rosji i jej atrakcyjności jako partnera gospodarczego. W samej Federacji Rosyjskiej zasobom energetycznym przypisano dodatkowo rolę narzędzia wspierającego rodzimą politykę zagraniczną.
Niedawno czołówki ekonomicznej prasy obiegła smutna wiadomość o śmierci profesora Stanleya Fischera. Przez świat ekonomistów będzie on zawsze kojarzony jako osoba, która wskrzesiła pozytywne zainteresowanie makroekonomią.
„Od pewnego czasu obserwowane jest istotne zmniejszenie kredytowania sfery realnej przez sektor bankowy przy jednoczesnym ograniczonym rozwoju pozostałej części sektora finansowego” – zauważa NBP w „Raporcie o stabilności sektora finansowego”.
W kontekście wprowadzanych przez USA ceł dużo się mówi o łańcuchach wartości, w ramach których są wytwarzane wyroby przemysłowe, a relatywnie niewiele o łańcuchach dostaw żywności. Stąd też w artykule wskazano potencjalne kierunki wpływu ceł, które zostały nałożone i mają obowiązywać w zakresie handlu rolno-spożywczego Stanów Zjednoczonych.
Powinniśmy się teraz na nowo zmobilizować i wykorzystać największą w naszej tysiącletniej historii szansę, żeby Zachód nie tylko dogonić, ale nawet aby część krajów zachodnich przegonić. Nigdy nie mieliśmy takiej szansy jak teraz – uważa dr hab. Marcin Piątkowski z Akademii Leona Koźmińskiego.
Unijna strategia Global Gateway powstała m.in. w odpowiedzi na ekspansję polityczno-gospodarczą Chin na świecie, w tym w Afryce. Na jej wdrażaniu mogą zyskać polskie firmy.
Rynkowe anomalie nie są drobnymi odstępstwami od idealnego modelu – są trwałym elementem rzeczywistości. Finanse behawioralne pokazują, że błędy inwestorów bywają systematyczne, niekiedy przewidywalne i... ludzkie. Nie negują dorobku teorii neoklasycznych – przeciwnie, wzbogacają go o ludzki kontekst, który wcześniej był pomijany. O sile emocji w gospodarce i lekcjach płynących z kryzysów opowiadał prof. Adam Szyszka z SGH w rozmowie z „Obserwatorem Finansowym”.
To już nie science fiction. Sztuczna inteligencja na dobre zadomowiła się w sektorze publicznym w wielu krajach, także w Polsce. Wiążą się z tym korzyści, ale również istotne wyzwania. Często etyczne.
Do 2050 r. około 70 proc. ludzi będzie mieszkać w miastach. Czy inteligentne miasta, łączące technologię z zarządzaniem, są przyszłością urbanizacji? Ich rolę w obliczu współczesnych wyzwań wyjaśnia w rozmowie z „Obserwatorem Finansowym” dr Sabina Baraniewicz-Kotasińska, autorka książki o smart cities.
Polska branża kosmiczna dynamicznie się rozwija, stając się perspektywicznie jednym z kluczowych sektorów nowoczesnej gospodarki. Nasz kraj nie tylko inwestuje w technologie kosmiczne, lecz także uczestniczy w międzynarodowych misjach. Już wkrótce polski astronauta poleci w kosmos, co podkreśla rosnącą pozycję Polski w tej wymagającej branży. Jak wygląda obecna sytuacja sektora kosmicznego w Polsce? Jakie są jego perspektywy i wyzwania?
Kurczenie się populacji, w tym w wieku produkcyjnym, a także starzenie się społeczeństw to kluczowe czynniki ekonomiczne, które będą wpływać na wzrost gospodarczy i dobrobyt w UE do połowy XXI w. Niwelowanie ich negatywnego oddziaływania będzie wyzwaniem.
Prawdopodobnie jeszcze w 2025 r. liczba aktywnych rachunków PPK wzrośnie do 5 mln. Program realizowany w trójkącie pracownik-pracodawca-państwo przynosi realne korzyści, ale wiele osób wciąż ich nie dostrzega.
Kiedy świat wynurzył się z chaosu II wojny światowej, władzę objęli ludzie o przekonaniach makroekonomicznych, ukształtowanych w formacyjnym dla nich doświadczeniu lat 30. XX w.
Mija blisko trzydzieści lat od chwili, gdy Narodowy Bank Polski przeprowadził denominację złotego. Jej przygotowanie było złożonym procesem – należało bowiem wszystko zaplanować, zaprojektować nowe monety i banknoty, zlecić ich produkcję, przygotować całą logistykę, a na koniec przekazać je przy pomocy banków do portfeli wszystkich Polaków.
Na koniec marca 2024 r. liczba ludności Polski wynosiła niecałe 37,6 mln i – jak podaje GUS – tym samym zmniejszyła się w porównaniu z analogicznym okresem 2023 r. o 133 tys. osób. Urząd alarmuje, że te niekorzystne trendy obserwowane są od lat. W konsekwencji prognozy pokazują, że pod koniec 2050 r. liczba ludności naszego kraju wyniesie 34,0 mln osób, a w 2060 r. nie przekroczy 31 mln (30,9 mln).
Czy Polska rzeczywiście dokonała gospodarczego cudu? Ostatnie trzy i pół dekady pokazują, że odpowiedź może być tylko jedna – tak. Nowy numer kwartalnika „Obserwator Finansowy” to opowieść o sukcesie, który nie wydarzył się w naszej gospodarce sam, ale był efektem odwagi, determinacji i pracy całego społeczeństwa. A także o wyzwaniach, które dopiero przed nami.
Polska chce zablokować umowę o wolnym handlu z krajami Ameryki Południowej. Powodem są głównie obawy rolników o konkurencyjność ich produktów. W jaki sposób realizacja umowy z Mercosur może wpłynąć na unijne rolnictwo i jakie mogą być też jej inne skutki?
