Usunięcie kursów myśli ekonomicznej z uczelni skończyło się kryzysem

W tym tygodniu amerykańscy konsumenci mogą dostać niespodziankę. Nowy podatek paliwowy uchwalony nie przez Kongres, wprowadzony rozporządzeniem administracji prezydenta. O tej niespodziance wspominał sen. demokrata Dick Durbin w listopadzie 2009 r. To bardzo zła wiadomość dla amerykańskiej gospodarki, w której pesymizm się utrzymuje. W kwietniu minorowe nastroje się nasiliły. Economix przywołuje badania Gallupa, że co szósty Amerykanin spodziewa się, że w przyszlym roku zapłaci więcej podatków. Nietrudno sobie wyobrazić, że po wprowadzeniu nowego obciążenia nie wrócą szybko do normy. Calculated Risk obrazuje na wykresie, jak wzrost cen paliw koreluje z nastrojem konsumentów.

Econbrowser w oparciu o modele stworzone przez Paula Edelsteina i Lutz Kilian z Brookings (tekst tutaj) próbuje przetransponować relacje pomiędzy wzrostem cen energii a nastrojami konsumentów z roku 1970 i 2006 na lata 2007 i 2008.  Jeśliby przyglądać się im w odniesieniu historycznym, to 20 proc. podwyżka cen energii przyczyniłaby się do 10 proc. spadku nastrojów. Jak zastrzega Econbrowser, wzrost cen energii byłby jednym z czynników.

According to the historical correlation, the 20% increase in the relative price of energy over this episode would have been predicted to result in about a ten point drop in the index of consumer sentiment, suggesting that energy prices were one factor, though certainly not the only factor, contributing to the drop in consumer sentiment observed in the first year of the downturn.

Nastrojów inwestorów nie poprawi widmo załamania systemów emerytalnych w Europie i USA. Prof. Gary Becker dyskutuje o nich z prof. Richardem Posnerem. Prof. Becker wskazuje na wzrost programów opieki społecznej i grupy uprawnionych do świadczeń oraz narastajacy deficyt budżetowy jako na źródło przyszłych problemów fiskalnych. Według niego do 2030 r. dług wzrośnie przynajmniej do 20 proc. PKB.

Future fiscal problems for the fedetral government will be particularly challenging not only because entitlements are growing rapidly, but also because the federal debt has been ballooning due to the extraordinary deficits during the past two years. Large deficits are likely also for the next couple of years. The combined cost of interest on government debt, social security beynefits, and spending under Medicare and Medicaid will take at least 20% of projected GDP by 2030, even without any sizable increase in the interest rates that creditors demand to hold the much larger US government debt. This percent equals about 80% of current government spending relative to GDP, and is a full 100% of the ratio of federal government to GDP for several decades prior to the financial crisis.

Prof. Posner inaczej podchodzi do problemu. Jego zdaniem prognozy deficytu nie niepokoją, bo nie mają wartości. Można powiedzieć tylko, że jeśli nie zostaną ograniczone, to wzrosną. A politycy zaczną dopiero wtedy je ograniczać, gdy będą miały wyraźny wpływ na poziom życia.

Deficit projections are pretty worthless. At the beginning of 2007 the Congressional Budget Office, which has an inflated reputation but is at least nonpartisan, projected the federal deficit for fiscal 2010 at $33je 3 billion (it will be at least four times that)—and that was a short-term projection. In 2001 it had predicted a 10-year budget surplus of more than $3 trillion. Its forecasts are largely just extrapolations, which assume that the future will be just like the past. All that can be said about future deficits with an approach to confidence is that if nothing is done they will grow, and that nothing is likely to be done until they grow to a point at which there is a palpable impact on the standard of living.

Analy dochodzi do wniosku, że wzrost kredytów na wykresie przedstawionym przez Fed nie jest wiarygodny …

That spike you see represents an increase of $421.8 billion in loans and leases. Either the commercial banks had a very busy week, or there is something funny going on with the data.

Mark Thoma opisuje, jak  cięcia w curriculum wydziałów ekonomii wpłynęły na kryzys… Koszt usunięcia kursów dotyczacych rozwoju myśli ekonomicznej był bardzo poważny.

As we looked around to find courses to cut to make room for the new technical tools that were coming into economics, our mistake was thinking that US economic history and the history of economic thought were the least valuable courses that we offered. In fact, they may be among the most important.

Prof. Barry Eichengreen uważa, że Niemcy na dobre zmieniły swoją retorykę wobec Grecji. Nie wygląda więc na to, by Grecja miała być potraktowana obcesowo przez Unię. Ale jego zdaniem ten spokoj stwarza atmosferę dla reform nie tylko w Grecji. I wymienia trzy: reformę instytucji fiskalnych przez każdego z członków, regulacje zapobiegające wpływom instytucji finansowych typu Goldman Sachs na poszczególne rządy, a także Pakt Stabilizacyjny. Eichengreen wraca też do kwestii utworzenia Europejskiego Funduszu Walutowego i ustalenia zasad działania w przypadkach krytycznych.

This recognition creates an opportunity for Europe to now take steps to prevent similar messes in the future.  Member states can reform their fiscal institutions with the goal of producing better budgetary outcomes.  Regulation can be strengthened to prevent Goldman Sachs from again colluding with a government to disguise its true fiscal position.  Another attempt has to be made to strengthen the surveillance and sanctions of the Stability Pact.  The EU can create a European Monetary Fund, as  to regularize the kind of emergency operations organized on behalf of Greece.

ConConfGas

LoansLeasComBank

Poprzednie zdjęcie> Następne zdjęcie Zamknij pokaz zdjęć