(CC BY-NC-ND Lucas Richars)
Zaczynamy powoli rozumieć znaczenie „niebezpiecznego” jedzenia, a mianowicie produkcji i konsumpcji wszelkiej maści burgerów, dla społeczeństwa i gospodarki. Wytwarza ono bardzo szkodliwe „efekty zewnętrzne”, które jednak nie mają odzwierciedlenia w jego cenie. Innymi słowy, choć za nie płacisz, to nie pokrywasz wszystkich kosztów, które ze sobą niesie.
Amerykanie spożywają ok. 16 mld burgerów rocznie. Średnio kosztują one 4,49 dolara. Tyle, że dodatkowo koszty zewnętrzne to – w zależności od kalkulacji – od 68 centów do nawet 2,9 dolara na jednego burgera. Mamy tu na myśli koszty związane z leczeniem otyłości, chorób z nią związanych, ale także choćby koszty globalnego ocieplenie, do którego produkcja burgerów się przyczynia. Weźmy przewlekłe choroby związane z otyłością. W tym wzglęzie dodatkowy roczny koszt burgerów to w sumie aż 4 mld dolarów rocznie (i mowa tu jedynie o tych kupowanych w sieciówkach)!
Wniosek? W zeszłym roku burgerownie zarobiły ok. 70 mld dolarów, co oznacza, że być może przychody tej branży są mniejsze niż łączne koszty, którymi obciążają społeczeństw.
Cały komentarz na stronie New York Timesa
>> Czytaj także: Jedz, choruj, pozywaj
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
