10 zasad restrukturyzacji banków

Prowadzone w ostatnich latach na bezprecedensową skalę działania regulatorów publicznych wobec sektora bankowego powodują refleksje na temat korzyści, jak i kosztów związanych z restrukturyzacją tego sektora. Mając w pamięci starą sentencję łacińską Commodum eius esse debt, caius est periculum tzn. „Korzyść powinien czerpać ten kto ponosi ryzyko” trzeba wiedzieć, jak reformować, by osiągnąć skutki.
10 zasad restrukturyzacji banków

Wojciech Kwaśniak (fot. arch. WK)

10 zasad restrukturyzacji banków, których konsekwentne przestrzeganie przez banki, władze nadzorcze oraz rządy pomoże uniknąć kryzysu w przyszłości.

1. Odpowiedzialność  władz  banku. Bank i jego właściciele są odpowiedzialni za rozwiązywanie problemów i nie mogą mieć przekonania, że w razie kłopotów finansowych otrzymają pomoc publiczną;

2.  Koszty  i ograniczenia. Bank korzystając z pomocy publicznej musi odczuwać ciężar kosztów z nią związanych oraz ograniczenia w swojej działalności;

3. Za  straty  odpowiedzialni  są  właściciele. Ujawnione w banku straty w pierwszym rzędzie pokrywają właściciele banku;

4. Wymiana  władz  banku. Straty banku związane ze złym zarządzaniem muszą prowadzić do zmiany zarządu i rady nadzorczej banku oraz oceny, czy posiadacze znacznych pakietów akcji gwarantują w przyszłości stabilne i ostrożne zarządzanie bankiem;

5. Odpowiedzialność  znaczących  właścicieli. Jeżeli straty są na tyle duże, że konsumują większość kapitału banku, to należy wymienić dotychczasowych właścicieli na lepszych (w szczególności dotyczy to posiadaczy znacznych pakietów akcji);

6. Waga  inwestorów  stabilnych. Jeżeli akcjonariat banku jest silnie rozproszony, to należy do banku wprowadzić inwestorów stabilnych mogących przejąć ciężar zarządzania bankiem w okresie jego restrukturyzacji,

7.  Waga sytuacji finansowej właścicieli  banku. Nie należy akceptować sytuacji, w której za restrukturyzację banku odpowiedzialni są jego główni właściciele sami będący w kłopotach finansowych,

8. Udział  innych  banków – likwidacja / upadłość. W przypadku braku możliwości pozyskania z rynku stabilnych inwestorów bank powinien być przejęty przez inny zdrowy bank, grupę banków lub dalej być restrukturyzowany w procedurze likwidacyjnej lub upadłościowej;

9. Udział  państwa. W sytuacjach szczególnych na okres przejściowy funkcję inwestora stabilnego może pełnić państwo bądź bank (instytucja) zależny od państwa. Przy czym działalność tak restrukturyzowanego banku nie może zaburzać konkurencji na rynku;

10.  Dobro  deponentów  i  stabilność  dobrem  nadrzędnym. Restrukturyzując banki, należy zawsze pamiętać, że ratujemy środki pieniężne klientów banku, stabilność systemu bankowego, stabilność systemu płatniczego. Nie ratujemy banku jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i nie ratujemy właścicieli banku i jego władz.

Wojciech Kwaśniak jest doradcą prezesa NBP, wcześniej był Generalnym Inspektorem Nadzoru Bankowego.

Wojciech Kwaśniak (fot. arch. WK)

Tagi