Wostatnim dniu listopada sześć banków centralnych dokonało skoordynowanej operacji poprawy płynności rynku finansowego świata. W ślad za tą akcją nastąpił wzrost indeksów głównych rynków kapitałowych oraz poprawa nastrojów gospodarczych. Akcja ta minęła już prawie bez echa, a szkoda gdyż ma ona długoterminowe znaczenie.
(CC BY shelley_ginger)
Bankowość
Analizy
Jednolite warunki poprawią płynność rynków
W ostatnim dniu listopada sześć banków centralnych dokonało skoordynowanej operacji poprawy płynności rynku finansowego świata. W ślad za akcją banków centralnych nastąpił wzrost indeksów głównych rynków kapitałowych świata oraz poprawa nastrojów gospodarczych. Akcja ta minęła już prawie bez echa, a szkoda gdyż ma ona długoterminowe znaczenie.
Bez precedensu w ostatnim czasie jest już sama wspólna akcja banków:
spójna w celach i prawie kompletna, gdyż obejmująca wszystkie główne rynki świata.
Akcja dotyczyła udogodnień płynnościowych na rynkach wewnętrznych krajów (w tym na obszarze Unii Europejskiej) oraz udogodnień ramowych dla dwustronnych porozumień pomiędzy bankami centralnymi. Porozumienie dotyczy Banku Kanady, Rezerwy Federalnej USA, Banku Japonii, Banku Anglii, Szwajcarskiego Banku Narodowego, Europejskiego Banku Centralnego. Ruch ten wyraźnie skoordynowany został z ostatnią decyzją Ludowego Banku Chin o obniżce rezerw obowiązkowych banków chińskich.
Na czym dokładnie polega porozumienie banków centralnych? Dotyczy ono operacji otwartego rynku zwanych swapem walutowym. Nie jest to termin powszechnie używany, warto więc zacząć od definicji swap dla waluty. Terminem tym określa się umowę, w której dwie strony postanawiają wymienić między sobą określoną kwotę waluty na równowartość w innej walucie po upływie określonego czasu. W trakcie trwania transakcji nie ma płatności odsetek. Kurs wymiany określony na datę zakończenia umowy, czyli zapadalności (maturity date) jest ustalany przy zawieraniu transakcji w oparciu o różnicę oprocentowania. Regułą jest zawieranie transakcji swap z krótkimi terminami realizacji – na tygodnie, miesiące.
Cena referencyjna umowy na amerykańskie dolary, czyli USD Swap, przyjęta w porozumieniu 6 banków centralnych to: OIS – Overnight Index Swap rate – co oznacza oprocentowanie stałe, podlegające wymianie w operacji swap na wcześniej uzgodniony dzienny indeks referencyjny drugiej waluty swap, np. EONIA (Swap USD na euro).
Dodać tu warto, że rynek OIS rozwinął się szczególnie mocno po kryzysie z roku 2008. Średnia wartość USD OIS z ostatniego tygodnia to 0,10 proc.
Warunki wspólne porozumienia
W ramach porozumienia 6 banków centralnych z końca listopada banki uzgodniły warunki wspólne, obowiązujące wszystkich uczestników, tzw. ramowe ustalenia, parametry referencyjne na każdym rynku działania banku centralnego, a także uczestników porozumienia dotyczącego operacji walutowego swap:
Warunki te to:
– jeden cel działania: zwiększenie płynności w systemie finansowym dla pobudzenia gospodarki, kredytowania gospodarstw domowych i przedsiębiorstw przez banki komercyjne;
– jeden rodzaj działania: transakcje otwartego rynku bankowego: swap walutowy;
– jedna waluta swap: jest nią USD;
– ten sam, przyjęty do wszystkich rozliczeń USD Swap, wskaźnik referencyjny: USD OIS stawka;
– ta sama cena funduszy w operacjach USD Swap: USD OIS stawka plus 50 bazowych punktów (bp),
– jednolita i niezmienna w całym okresie dostępności udogodnienia (stawka USD Swap obowiązująca przed datą porozumienia banków centralnych w dniu 30 listopada br. wynosiła ona OIS plus 100 bp);
– środki dolarowe w transakcji swap banku centralnego dostępne są dla wszystkich banków komercyjnych rynku kraju uczestnika porozumienia,
– jednakowy dla wszystkich uczestników porozumienia – czas obowiązywania udogodnienia: od 5 grudnia 2011 r. do 1 lutego 2013 r.;
– te same zasadnicze okresy realizacji transakcji USD Swap: 3 miesiące; porozumienie nie wyklucza jednak innej strukturyzacji czasowej operacji swap, na inne niż 3 miesiące okresy;
– dla potrzeb innej niż w dolarach amerykańskich, okresowej poprawy płynności rynku kraju uczestnika porozumienia (dodatkowe, warunkowe udogodnienie), banki centralne zgodziły się na możliwości zawierania czasowych, dwustronnych porozumień między sobą tj. 6 uczestnikami (bankami centralnymi) na swap w walucie kraju banku centralnego – uczestnika porozumienia; jednocześnie banki centralne stwierdziły, że nie ma potrzeby oferowania innego swap niż w USD, ale będą akceptować takie działanie do 1 lutego 2013 r., jeśli będzie taka potrzeba.
Zasadnicza idea skoordynowanej akcji 6 banków centralnych, podjętej w końcu listopada, polega zatem na stworzeniu tych samych udogodnień dla poprawy płynności na rynku krajowym dla każdego z uczestników porozumienia. Polega też na uzgodnieniu możliwości natychmiastowego wsparcia płynności partnera porozumienia – w innej niż amerykański dolar walucie.
Uzgodnienie wielostronne dotyczy 6 banków centralnych. Warto przyjrzeć się co to oznacza w przypadku poszczególnych rynków, których porozumienie to dotyczy.
Bank Kanady
W konsekwencji wspólnych ustaleń porozumienia 6 banków centralnych, Bank Kanady i Bank Rezerwy Federalnej zdecydowały o wydłużeniu obowiązującego dotychczas te banki dwustronnego udogodnienia – linia swap o wartości ma obecnie wartość 30 mld dolarów USA i dostępna wzajemnie dla walut obu krajów, tj. CAD i USD – do lutego 2013 r.
Pierwotne porozumienie banków na swap walutowy CAD i USD obowiązywało do 1 sierpnia 2012 r.. Nowa cena swap dla banków kanadyjskich, to wartość USD OIS stawka plus 50 bazowych punktów.
Bank Kanady poinformował też, że uzgodnione między bankami centralnymi rozszerzenie linii swap na inne waluty (w przypadku zaistnienia konieczności), pozwoli na dostawę dolarów kanadyjskich do pozostałych 5 banków centralnych w zamian za ich waluty krajowe. Powinno to poprawić płynność kanadyjskiego sektora bankowego. Szczegóły takich transakcji swap będą zależne od aktualnych warunków rynku finansowego. Bank Kanady potwierdził prowadzony już wcześniej ścisły monitoring sytuacji na globalnym rynku i zapowiedział, że pozostaje w gotowości do wzmocnienia płynności systemu bankowego kraju dla utrzymania jego stabilności.
Bank Rezerwy Federalnej USA
Bank podał nowe warunki cenowe swap na USD, zgodnie z ustaleniami w warunkach wspólnych porozumienia sześciu banków centralnych.
Bank Rezerwy Federalnej USA poinformował, że aktualnie amerykański rynek bankowy ma dobrą płynność w zakresie dostępności do krótkoterminowych funduszy. W przypadku pogorszenia się warunków rynku Rezerwa Federalna dysponuje odpowiednimi narzędziami dla wzmocnienia płynności.
Bank Japonii
W zgodzie z terminami i warunkami realizacji wspólnych ustaleń, Bank Japonii przedłużył istniejące już dwustronne porozumienie na swapy w dolarach USA z Bankiem Rezerwy Federalnej o 6 miesięcy, tj. do 1 lutego 2013, podobnie jak to uczynił Bank Kanady. Bank Japonii potwierdził też, jako obowiązującą na rynku bankowym Japonii, nową cenę dla swapów na USD, tj. USD OIS stawka plus 50 bp.
Formalnie, zmiany porozumienia USD Swap z Bankiem Rezerwy Federalnej USA zostały opublikowane w osobnym komunikacie, jako „uzupełnienie do podstawowych warunków i zasad dla operacji USD zabezpieczonych wspólną pulą papierów, partnerów porozumienia”.
Bank Japonii poinformował też o ustanowieniu udogodnienia płynnościowego swap z pięcioma pozostałymi bankami centralnymi dla sprzedaży jena w zamian za waluty krajów uczestników porozumienia. Jednocześnie Bank Japonii określił aktualną sytuacje na wewnętrznym rynku finansowym jako stabilną i nie wymagającą ekstra funduszy w obcej walucie.
Bank Anglii
Komunikat Banku potwierdził akceptację wspólnych ustaleń porozumienia z pięcioma pozostałymi bankami centralnymi. Poinformował także banki komercyjne rynku wewnętrznego Anglii o braku ograniczeń wartościowych w dostępie do funduszy w dolarach amerykańskich w ramach operacji repo banków z bankiem centralnym.
Przetargi – oferty funduszy USD Swap Banku Anglii dla banków rynku wewnętrznego – podobnie jak poprzednio organizowane będą w cyklu tygodniowym (7 dni zapadalności operacji USD Swap) w każdą środę. Począwszy od 7 grudnia nowa cena dla banków za USD Swap to USD OIS stawka plus 50 bp. Od tej daty obowiązują również te same warunki cenowe oferty USD Swap dla operacji 3-miesięcznych.
Szwajcarski Bank Narodowy
Bank potwierdził zgodę na wspólne warunki porozumienia 6 banków centralnych.
Na potrzeby rynku wewnętrznego Szwajcarii, aukcje USD Swap, operacje repo banku centralnego Szwajcarii z bankami, organizowane będą na dotychczasowych zasadach, tj. w cyklach tygodniowych i 3-miesięcznych i w uzgodnionej w porozumieniu z 5 pozostałymi bankami centralnymi, przy stałej cenie USD OIS stawka plus 50 bp.
Europejski Bank Centralny
Komunikat EBC usankcjonował jako obowiązujące w strefie euro, wspólne warunki porozumienia. Przetargi USD Swap dla banków centralnych euro-systemu odbywać się będą w cyklu tygodniowym i 3-miesięcznym, przy stałej cenie USD Swap OIS stawka plus 50 bp.
Dodatkowo, wymagane dotąd zabezpieczenie dla 3-miesięcznych transakcji USD Swap, zostało obniżone z poziomu 20 proc. wartości transakcji do 12 proc. i podlega cotygodniowej aktualizacji o zmiany kursu EUR/USD.
W tym samym czasie, kiedy 6 banków centralnych zawierało porozumienie o skoordynowanej akcji na rzecz poprawy płynności na rynku finansowym, Ludowy Bank Chin zdecydował o obniżce stawki rezerw obowiązkowych dla banków chińskich. Była to pierwsza obniżka od 2008 roku.
Od dnia wejścia w życie zasadniczych postanowień porozumienia 6 banków centralnych, tj. od 5 grudnia 2011, w Chinach obowiązuje niższa o 50 punktów bazowych stawka rezerw banków. Decyzja ta powinna poprawić płynność i dostępność środków finansowych na rynku Chin, a w konsekwencji winna przełożyć się na pobudzenie schłodzonej ostatnio gospodarki Chin.
Jeśli do efektów porozumienia 6 banków centralnych z 30 listopada br. dodamy decyzje banku centralnego Chin o obniżce rezerw obowiązkowych banków – to mamy po raz pierwszy realną, w pełni skoordynowaną i zgodną w celach akcję głównych graczy rynku finansowego świata na rzecz poprawy płynności. Zobaczymy jakie ona przyniesie faktyczne efekty na rynkach finansowych w postaci poprawy ich płynności.
Zbigniew Zarazik
Autor jest specjalistą w zakresie bankowości, finansów, makroekonomii. Pracował w Banku Handlowym i w Grupie KBC Polska
Bez precedensu w ostatnim czasie jest już sama wspólna akcja banków: spójna w celach i prawie kompletna, gdyż obejmująca wszystkie główne rynki świata.
Akcja dotyczyła udogodnień płynnościowych na rynkach wewnętrznych krajów (w tym na obszarze Unii Europejskiej) oraz udogodnień ramowych dla dwustronnych porozumień pomiędzy bankami centralnymi. Porozumienie dotyczy Banku Kanady, Rezerwy Federalnej USA, Banku Japonii, Banku Anglii, Szwajcarskiego Banku Narodowego, Europejskiego Banku Centralnego. Ruch ten wyraźnie skoordynowany został z ostatnią decyzją Ludowego Banku Chin o obniżce rezerw obowiązkowych banków chińskich.
Na czym dokładnie polega porozumienie banków centralnych? Dotyczy ono operacji otwartego rynku zwanych swapem walutowym. Nie jest to termin powszechnie używany, warto więc zacząć od definicji swap dla waluty. Terminem tym określa się umowę, w której dwie strony postanawiają wymienić między sobą określoną kwotę waluty na równowartość w innej walucie po upływie określonego czasu. W trakcie trwania transakcji nie ma płatności odsetek. Kurs wymiany określony na datę zakończenia umowy, czyli zapadalności (maturity date) jest ustalany przy zawieraniu transakcji w oparciu o różnicę oprocentowania. Regułą jest zawieranie transakcji swap z krótkimi terminami realizacji – na tygodnie, miesiące.
Cena referencyjna umowy na amerykańskie dolary, czyli USD Swap, przyjęta w porozumieniu 6 banków centralnych to: OIS – Overnight Index Swap rate – co oznacza oprocentowanie stałe, podlegające wymianie w operacji swap na wcześniej uzgodniony dzienny indeks referencyjny drugiej waluty swap, np. EONIA (Swap USD na euro).
Dodać tu warto, że rynek OIS rozwinął się szczególnie mocno po kryzysie z roku 2008. Średnia wartość USD OIS z ostatniego tygodnia to 0,10 proc.
Warunki wspólne porozumienia
W ramach porozumienia 6 banków centralnych z końca listopada banki uzgodniły warunki wspólne, obowiązujące wszystkich uczestników, tzw. ramowe ustalenia, parametry referencyjne na każdym rynku działania banku centralnego, a także uczestników porozumienia dotyczącego operacji walutowego swap:
Warunki te to:
– jeden cel działania: zwiększenie płynności w systemie finansowym dla pobudzenia gospodarki, kredytowania gospodarstw domowych i przedsiębiorstw przez banki komercyjne;
– jeden rodzaj działania: transakcje otwartego rynku bankowego: swap walutowy;
– jedna waluta swap: jest nią USD;
– ten sam, przyjęty do wszystkich rozliczeń USD Swap, wskaźnik referencyjny: USD OIS stawka;
– ta sama cena funduszy w operacjach USD Swap: USD OIS stawka plus 50 bazowych punktów (bp),
– jednolita i niezmienna w całym okresie dostępności udogodnienia (stawka USD Swap obowiązująca przed datą porozumienia banków centralnych w dniu 30 listopada br. wynosiła ona OIS plus 100 bp);
– środki dolarowe w transakcji swap banku centralnego dostępne są dla wszystkich banków komercyjnych rynku kraju uczestnika porozumienia,
– jednakowy dla wszystkich uczestników porozumienia – czas obowiązywania udogodnienia: od 5 grudnia 2011 r. do 1 lutego 2013 r.;
– te same zasadnicze okresy realizacji transakcji USD Swap: 3 miesiące; porozumienie nie wyklucza jednak innej strukturyzacji czasowej operacji swap, na inne niż 3 miesiące okresy;
– dla potrzeb innej niż w dolarach amerykańskich, okresowej poprawy płynności rynku kraju uczestnika porozumienia (dodatkowe, warunkowe udogodnienie), banki centralne zgodziły się na możliwości zawierania czasowych, dwustronnych porozumień między sobą tj. 6 uczestnikami (bankami centralnymi) na swap w walucie kraju banku centralnego – uczestnika porozumienia; jednocześnie banki centralne stwierdziły, że nie ma potrzeby oferowania innego swap niż w USD, ale będą akceptować takie działanie do 1 lutego 2013 r., jeśli będzie taka potrzeba.
Zasadnicza idea skoordynowanej akcji 6 banków centralnych, podjętej w końcu listopada, polega zatem na stworzeniu tych samych udogodnień dla poprawy płynności na rynku krajowym dla każdego z uczestników porozumienia. Polega też na uzgodnieniu możliwości natychmiastowego wsparcia płynności partnera porozumienia – w innej niż amerykański dolar walucie.
Uzgodnienie wielostronne dotyczy 6 banków centralnych. Warto przyjrzeć się co to oznacza w przypadku poszczególnych rynków, których porozumienie to dotyczy.
Bank Kanady
W konsekwencji wspólnych ustaleń porozumienia 6 banków centralnych, Bank Kanady i Bank Rezerwy Federalnej zdecydowały o wydłużeniu obowiązującego dotychczas te banki dwustronnego udogodnienia – linia swap o wartości ma obecnie wartość 30 mld dolarów USA i dostępna wzajemnie dla walut obu krajów, tj. CAD i USD – do lutego 2013 r.
Pierwotne porozumienie banków na swap walutowy CAD i USD obowiązywało do 1 sierpnia 2012 r.. Nowa cena swap dla banków kanadyjskich, to wartość USD OIS stawka plus 50 bazowych punktów.
Bank Kanady poinformował też, że uzgodnione między bankami centralnymi rozszerzenie linii swap na inne waluty (w przypadku zaistnienia konieczności), pozwoli na dostawę dolarów kanadyjskich do pozostałych 5 banków centralnych w zamian za ich waluty krajowe. Powinno to poprawić płynność kanadyjskiego sektora bankowego. Szczegóły takich transakcji swap będą zależne od aktualnych warunków rynku finansowego. Bank Kanady potwierdził prowadzony już wcześniej ścisły monitoring sytuacji na globalnym rynku i zapowiedział, że pozostaje w gotowości do wzmocnienia płynności systemu bankowego kraju dla utrzymania jego stabilności.
Bank Rezerwy Federalnej USA
Bank podał nowe warunki cenowe swap na USD, zgodnie z ustaleniami w warunkach wspólnych porozumienia sześciu banków centralnych.
Bank Rezerwy Federalnej USA poinformował, że aktualnie amerykański rynek bankowy ma dobrą płynność w zakresie dostępności do krótkoterminowych funduszy. W przypadku pogorszenia się warunków rynku Rezerwa Federalna dysponuje odpowiednimi narzędziami dla wzmocnienia płynności.
Bank Japonii
W zgodzie z terminami i warunkami realizacji wspólnych ustaleń, Bank Japonii przedłużył istniejące już dwustronne porozumienie na swapy w dolarach USA z Bankiem Rezerwy Federalnej o 6 miesięcy, tj. do 1 lutego 2013, podobnie jak to uczynił Bank Kanady. Bank Japonii potwierdził też, jako obowiązującą na rynku bankowym Japonii, nową cenę dla swapów na USD, tj. USD OIS stawka plus 50 bp.
Formalnie, zmiany porozumienia USD Swap z Bankiem Rezerwy Federalnej USA zostały opublikowane w osobnym komunikacie, jako „uzupełnienie do podstawowych warunków i zasad dla operacji USD zabezpieczonych wspólną pulą papierów, partnerów porozumienia”.
Bank Japonii poinformował też o ustanowieniu udogodnienia płynnościowego swap z pięcioma pozostałymi bankami centralnymi dla sprzedaży jena w zamian za waluty krajów uczestników porozumienia. Jednocześnie Bank Japonii określił aktualną sytuacje na wewnętrznym rynku finansowym jako stabilną i nie wymagającą ekstra funduszy w obcej walucie.
Bank Anglii
Komunikat Banku potwierdził akceptację wspólnych ustaleń porozumienia z pięcioma pozostałymi bankami centralnymi. Poinformował także banki komercyjne rynku wewnętrznego Anglii o braku ograniczeń wartościowych w dostępie do funduszy w dolarach amerykańskich w ramach operacji repo banków z bankiem centralnym.
Przetargi – oferty funduszy USD Swap Banku Anglii dla banków rynku wewnętrznego – podobnie jak poprzednio organizowane będą w cyklu tygodniowym (7 dni zapadalności operacji USD Swap) w każdą środę. Począwszy od 7 grudnia nowa cena dla banków za USD Swap to USD OIS stawka plus 50 bp. Od tej daty obowiązują również te same warunki cenowe oferty USD Swap dla operacji 3-miesięcznych.
Szwajcarski Bank Narodowy
Bank potwierdził zgodę na wspólne warunki porozumienia 6 banków centralnych.
Na potrzeby rynku wewnętrznego Szwajcarii, aukcje USD Swap, operacje repo banku centralnego Szwajcarii z bankami, organizowane będą na dotychczasowych zasadach, tj. w cyklach tygodniowych i 3-miesięcznych i w uzgodnionej w porozumieniu z 5 pozostałymi bankami centralnymi, przy stałej cenie USD OIS stawka plus 50 bp.
Europejski Bank Centralny
Komunikat EBC usankcjonował jako obowiązujące w strefie euro, wspólne warunki porozumienia. Przetargi USD Swap dla banków centralnych euro-systemu odbywać się będą w cyklu tygodniowym i 3-miesięcznym, przy stałej cenie USD Swap OIS stawka plus 50 bp.
Dodatkowo, wymagane dotąd zabezpieczenie dla 3-miesięcznych transakcji USD Swap, zostało obniżone z poziomu 20 proc. wartości transakcji do 12 proc. i podlega cotygodniowej aktualizacji o zmiany kursu EUR/USD.
W tym samym czasie, kiedy 6 banków centralnych zawierało porozumienie o skoordynowanej akcji na rzecz poprawy płynności na rynku finansowym, Ludowy Bank Chin zdecydował o obniżce stawki rezerw obowiązkowych dla banków chińskich. Była to pierwsza obniżka od 2008 roku.
Od dnia wejścia w życie zasadniczych postanowień porozumienia 6 banków centralnych, tj. od 5 grudnia 2011, w Chinach obowiązuje niższa o 50 punktów bazowych stawka rezerw banków. Decyzja ta powinna poprawić płynność i dostępność środków finansowych na rynku Chin, a w konsekwencji winna przełożyć się na pobudzenie schłodzonej ostatnio gospodarki Chin.
Jeśli do efektów porozumienia 6 banków centralnych z 30 listopada br. dodamy decyzje banku centralnego Chin o obniżce rezerw obowiązkowych banków – to mamy po raz pierwszy realną, w pełni skoordynowaną i zgodną w celach akcję głównych graczy rynku finansowego świata na rzecz poprawy płynności. Zobaczymy jakie ona przyniesie faktyczne efekty na rynkach finansowych w postaci poprawy ich płynności.
Autor jest specjalistą w zakresie bankowości, finansów, makroekonomii. Pracował w Banku Handlowym i w Grupie KBC Polska
Rola złota ulegała znaczącym przemianom wraz z ewolucją międzynarodowego systemu walutowego. Doprowadziło to do stopniowego spadku roli złota w odniesieniu do trzech klasycznych funkcji pieniądza: środka wymiany, jednostki obrachunkowej oraz środka tezauryzacji. Był to proces stopniowej eliminacji tego kruszcu z systemu monetarnego. Należy jednak podkreślić, że okres braku oficjalnej roli złota w systemie monetarnym jest relatywnie krótki w porównaniu z czasem, kiedy pełniło ono wszystkie klasyczne funkcje pieniądza.
Od czasu globalnego kryzysu finansowego Chiny podejmują działania mające na celu zwiększenie międzynarodowego wykorzystania renminbi. Działania te wynikają w znacznej mierze z rosnącej roli Państwa Środka w gospodarce światowej i z niezaspokojonych ambicji. Wiąże się to również z przekonaniem, że znaczenie Chin w międzynarodowym systemie walutowym jest nieproporcjonalnie małe w stosunku do pozycji tego kraju w realnej sferze gospodarki światowej. Z drugiej strony wspieranie umiędzynarodowienia renminbi wynika również z dążenia do zmniejszenia zależności od dolara amerykańskiego, co wypływa nie tylko z przyczyn ekonomicznych, lecz w coraz większym stopniu jest pochodną uwarunkowań geopolitycznych.
Dokładnie w 23. rocznicę uruchomienia luzowania ilościowego, Japonia zdecydowała się de facto na odejście od dotychczas prowadzonej polityki operacyjnej, zamykając tym samym ważną kartę w dziejach bankowości centralnej. Japonia jako pierwsza rozpoczęła bowiem niekonwencjonalną politykę pieniężną i jako ostatnia z niej zrezygnowała. Czy to rzeczywiście definitywny koniec pewnej epoki?
O wpływie AI na życie społeczne, gospodarcze i naukowe oraz o tym, że w ekonomii oferuje szeroki wachlarz możliwości, zwiększający efektywność i precyzję procesów produkcyjnych oraz usługowych mówiła w wywiadzie dla „Obserwatora Finansowego“ dr hab. Klaudia Cymanow-Sosin, prof. Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.
Rada Polityki Pieniężnej w lipcu obniżyła stopy procentowe NBP o 0,25 punktu procentowego, w tym referencyjną do 5,00 proc. Kolejna obniżka – na posiedzeniu decyzyjnym we wrześniu – jest możliwa „przy sprzyjających okolicznościach”.
Stoimy w obliczu wydarzeń geopolitycznych, które są niepokojące, ale także powodują dwustronne ryzyko dla inflacji – uważa prezes EBC Christine Lagarde. - Dodaliśmy nieprzewidywalność do niepewności – wtóruje prezes Banku Anglii Andrew Bailey.
Mnożą się objawy słabości gospodarki niemieckiej. Rok 2024 nie przyniósł zauważalnego wzrostu (a w 2023 r. niemiecki PKB skurczył się o 0,3 proc.). Ale anemiczny wzrost tej gospodarki nie jest kwestią ostatnich kilku lat. Datuje się on od dość dawna – wyraźniej zaś w ostatnich latach.
Inwestowanie i spekulacja – to terminy, które bezsprzecznie kojarzą się z rynkiem finansowym. Czasem można odnieść wrażenie, że chociaż często mówi się o jednym lub drugim, to jednak czasami nie do końca wiadomo, o co chodzi.
Po gwałtownym choć krótkotrwałym epizodzie inflacyjnym z lat 2021-2023 walka z inflacją w strefie euro zasadniczo zakończyła się zwycięstwem. Nasz artykuł przekonuje, że inflacja była w większym stopniu kształtowana przez ceny energii niż politykę stóp procentowych EBC.
Powinniśmy się teraz na nowo zmobilizować i wykorzystać największą w naszej tysiącletniej historii szansę, żeby Zachód nie tylko dogonić, ale nawet aby część krajów zachodnich przegonić. Nigdy nie mieliśmy takiej szansy jak teraz – uważa dr hab. Marcin Piątkowski z Akademii Leona Koźmińskiego.
Surowce, w tym przede wszystkim ropa i gaz, od zawsze postrzegane były jako podstawowe czynniki siły ekonomicznej Rosji i jej atrakcyjności jako partnera gospodarczego. W samej Federacji Rosyjskiej zasobom energetycznym przypisano dodatkowo rolę narzędzia wspierającego rodzimą politykę zagraniczną.
Rosnące napięcia geopolityczne, demontaż globalnych łańcuchów dostaw, protekcjonizm, wojny handlowe i ekspansja sztucznej inteligencji coraz mocniej kształtują nowy, wielobiegunowy ład gospodarczy. Najnowszy numer kwartalnika Narodowego Banku Polskiego stawia pytania o przyszłość światowej gospodarki.
Główny doradca ekonomiczny prezydenta Trumpa, Stephen Miran, stwierdził, że międzynarodowy system monetarny, w którym Stany Zjednoczone zapewniają reszcie świata bezpieczne i płynne aktywa, jest „niesprawiedliwy”, ponieważ rzekomo uniemożliwia USA wyeliminowanie deficytu na rachunku obrotów bieżących. Proponowanym przez niego rozwiązaniem jest obniżenie wartości dolara poprzez skoordynowaną interwencję na rynku walutowym przez zagraniczne banki centralne.
Mija blisko trzydzieści lat od chwili, gdy Narodowy Bank Polski przeprowadził denominację złotego. Jej przygotowanie było złożonym procesem – należało bowiem wszystko zaplanować, zaprojektować nowe monety i banknoty, zlecić ich produkcję, przygotować całą logistykę, a na koniec przekazać je przy pomocy banków do portfeli wszystkich Polaków.
Czy Polska rzeczywiście dokonała gospodarczego cudu? Ostatnie trzy i pół dekady pokazują, że odpowiedź może być tylko jedna – tak. Nowy numer kwartalnika „Obserwator Finansowy” to opowieść o sukcesie, który nie wydarzył się w naszej gospodarce sam, ale był efektem odwagi, determinacji i pracy całego społeczeństwa. A także o wyzwaniach, które dopiero przed nami.
Polska chce zablokować umowę o wolnym handlu z krajami Ameryki Południowej. Powodem są głównie obawy rolników o konkurencyjność ich produktów. W jaki sposób realizacja umowy z Mercosur może wpłynąć na unijne rolnictwo i jakie mogą być też jej inne skutki?
Polacy pod względem stopy oszczędności znajdują się na szarym końcu w Europie. Za mało zarabiamy, za dużo wydajemy, a może nie mamy nawyku inwestowania pieniędzy?
