Szybko, wygodnie, bezpiecznie – rozwój innowacji płatniczych na polskim rynku
Kategoria: Analizy
(©Envato)
W artykule przedstawiono, w jaki sposób dane z kart płatniczych można odnieść do analiz poszczególnych komponentów bilansu płatniczego Polski ze szczególnym uwzględnieniem podróży zagranicznych.
Ewolucja kart płatniczych
Karty płatnicze w Polsce pojawiły się stosunkowo niedawno, pod koniec lat 60. XX w. Przez następne 30 lat korzystanie z nich było bardzo ograniczone, a posiadali je głównie cudzoziemcy odwiedzający Polskę. Dopiero w latach 90. nastąpił ich właściwy rozwój i do dziś napędzają gospodarkę wraz z postępującą cyfryzacją. Popularyzacja płatności kartami płatniczymi spowodowała zasadność wykorzystania ich dla różnych celów. Poza tradycyjnymi płatnościami za towary i usługi, wypłaty gotówki z bankomatów, dane na temat kart płatniczych umożliwiają przeprowadzenie zaawansowanych analiz transakcji, tworząc profil zakupowy konsumenta i dostosowując dla niego odpowiednie programy lojalnościowe. Analiza wzorów płatności może również uchronić właściciela konta przed transakcjami niepożądanymi poprzez wykorzystanie zaawansowanych mechanizmów monitorujących oszustwa.
Nowe narzędzie do analiz statystycznych
Stosunkowo nowymi narzędziami, coraz częściej wykorzystywanymi przez banki, są Merchant Category Codes (MCCs), które są czterocyfrowym numerem nadawanym działającemu w danej branży przedsiębiorstwu. Dzięki tym kodom możliwe jest zidentyfikowanie rodzaju dokonanej transakcji. Kody te stanowią zatem nowe narzędzie dla instytucji monitorujących gospodarkę, takich jak organy statystyczne lub niektóre banki centralne, które wykorzystują je do kompilowania danych w bilansie płatniczym.
Zobacz również:
Szybko, wygodnie, bezpiecznie – rozwój innowacji płatniczych na polskim rynku
Narodowy Bank Polski, na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z 22 grudnia 2022 r., otrzymuje dane o kartach płatniczych z podziałem na MCC od agentów rozliczeniowych (instytucje pośredniczące w procesie rozliczania transakcji) oraz wydawców instrumentów płatniczych. Rozporządzenie to stanowi realizację delegacji ustawowej zawartej w ustawie z 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych oraz dostosowuje się do standardów europejskich, w tym do rozporządzenia Europejskiego Banku Centralnego z 1 grudnia 2020 r. w sprawie statystyki płatności.
Zalety i wyzwania zastosowania danych MCC w analizie rachunku bieżącego
Wykorzystanie danych MCC z kart płatniczych może przyczynić się do polepszenia oszacowań statystyk rachunku bieżącego bilansu płatniczego Polski w różnym zakresie. Z jednej strony dane te umożliwiają identyfikację nierozpoznanych wcześniej wielkości związanych z niektórymi transakcjami cyfrowymi, a z drugiej zaś strony pozwalają poprawić dotychczasowe oszacowania handlu towarami, usługami, w szczególności podróżami zagranicznymi. Dużą zaletą kodów MCC jest to, że są one dostępne kwartalnie i nie generują dodatkowych kosztów pozyskania danych. Ich pozytywy wpływ jest niestety obarczony pewnymi ograniczeniami.
Niemałym wyzwaniem jest problem z określeniem rezydencji posiadacza karty i tym samym z precyzją klasyfikacji transakcji. Dla analiz danych bilansu płatniczego przyjmuje się, że posiadacz karty płatniczej, wydanej przez polskiego wydawcę instrumentów płatniczych, jest polskim rezydentem. Poprawna klasyfikacja transakcji może być również utrudniona w momencie, kiedy sprzedawcy nieprawidłowo przypisują kody MCC, co może prowadzić do błędów w analizie danych. Prawidłowa analiza danych powinna być porównywalna z innymi krajami. Aby sprostać tym wyzwaniom utworzono specjalnie, na poziomie europejskim, grupę roboczą, której działania skupiają się na wypracowaniu metody użycia danych z kart płatniczych jako źródła informacji dla podróży zagranicznych.
Kategoryzacja wydatków
Jednym z ważniejszych osiągnięć prac owej grupy roboczej jest stworzenie tablicy przejścia pomiędzy kodami MCC a poszczególnymi kategoriami bilansu płatniczego. Tablica została uzgodniona i zaakceptowana przez państwa członkowskie, w tym Polskę. Najważniejszą kwestią jest osiągnięcie porównywalności danych o podróżach zagranicznych między krajami uczestniczącymi w pracach grupy. Podróże zagraniczne związane są z wydatkami cudzoziemców w Polsce oraz Polaków za granicą. Obejmują one wydatki związane z zakwaterowaniem, korzystaniem z usług, wyżywieniem oraz towarami nabywanymi na potrzeby własne. Wydatki przy użyciu zagranicznych kart płatniczych w Polsce, w rozumieniu metodologii bilansu płatniczego, przypisuje się jako przychody. Agenci rozliczeniowi przekazują Narodowemu Bankowi Polskiemu informacje, między innymi, o wartości i liczbie transakcji w terminalach POS (Point of Sale), czyli w urządzeniach akceptujących karty, o transakcjach bankomatowych i płatnościach w internecie.
Zobacz również:
Od denara do karty płatniczej
Transakcje za granicą kartami płatniczymi wydanymi w Polsce, w rozumieniu metodologii bilansu płatniczego klasyfikuje się jako rozchody. Sprawozdawcami są wydawcy kart płatniczych, przeważnie banki, którzy przekazują informacje, między innymi, o transakcjach w zagranicznych urządzeniach akceptujących karty oraz wypłaty z bankomatów. Klasyfikacja transakcji zależy od tego, czy była ona wykonana zdalnie, czy niezdalnie. Zdalna transakcja płatnicza w rozumieniu art. 4 pkt 6 dyrektywy (UE) 2015/2366 oznacza transakcję płatniczą zainicjowaną za pośrednictwem Internetu lub urządzenia, które może być użyte do porozumiewania się na odległość. Do transakcji niezdalnych należą polecenia przelewu inicjowane w bankomacie lub innym terminalu dostawcy. Te transakcje w większości związane są z podróżami zagranicznymi.
Porównanie dwóch źródeł danych
Analizując dane z kart płatniczych w kontekście podróży zagranicznych, można zauważyć, że podlegają one wahaniom sezonowym. Szczyt wydatków na podróże zagraniczne przypada na III kwartał roku. Zgodnie z danymi NBP za trzeci kwartał 2023 r., Polacy wydali za granicą około 12,2 mld zł, wykorzystując płatności kartami, zainicjowanymi w formie niezdalnej. Aż 85 proc. tych wydatków można przypisać podróżom zagranicznym. Do tego 1 proc. stanowiły wydatki na towary, a pozostałe 12 proc. zostało zaklasyfikowane jako różnego rodzaju transakcje, nieprzypisane do konkretnej kategorii. Struktura transakcji zdalnych była bardziej zróżnicowana w porównaniu z transakcjami niezdalnymi. Największy udział miały zakupy towarów przez internet (38 proc.), następnie podróże zagraniczne (29 proc.) i usługi ogółem (22 proc.).
Analizując transakcje kartami płatniczymi dokonanych w formie niezdalnej, które można uznać za rozchody w rozumieniu bilansu płatniczego, można zauważyć, że Polacy wydali za granicą 8,3 mld zł. Z tej kwoty, 76 proc. zostało zarejestrowane jako podróże zagraniczne. Pozostałe wydatki rozłożyły się następująco: 1 proc. – transport, 1 proc. – towary, 4 proc. – pozostałe usługi i 18 proc. – inne kategorie. Struktura transakcji dokonanych w formie zdalnej była bardziej rozproszona. Co piąta transakcja była związana z podróżami zagranicznymi, podobny udział miały usługi oraz przekazy zarobków. Zakupy online towarów stanowiły dziesiątą część wszystkich transakcji zdalnych.
Porównując dane o transakcjach zagranicznymi kartami płatniczymi w Polsce z danymi bilansu płatniczego, można zaobserwować wysoki stopień dopasowania, sięgający około 90 proc. Jeszcze wyższy stopień zgodności (94 proc.) miały transakcje polskimi kartami płatniczymi za granicą (rozchody) odnośnie do danych bilansu płatniczego Polski w trzecim kwartale 2023 r. Świadczy to o wysokim stopniu zgodności dwóch źródeł danych i tym samym o użyteczności źródła jakim są karty płatnicze i kody MCC.
Wyzwania i perspektywy
Obecne prace nad rozwojem wykorzystania danych z kodów MCC są na etapie wypracowania standardów działań. Nowe źródło danych spełnia funkcję dodatkowej informacji o transakcjach zidentyfikowanych jako podróże zagraniczne, handel towarami czy usługami. Dzięki temu, możliwe jest porównanie nie tylko jakości wyników obecnych oszacowań, ale także porównanie z wynikami innych krajów, z którymi Polska ma najwyższe asymetrie.
W przyszłości, można się zatem spodziewać dalszego rozwoju prac związanych z analizą danych z kart płatniczych. Sztuczna inteligencja i uczenie maszynowe to potencjalnie cenne narzędzia analityczne, które otwierają nowe możliwości analizy dużych zbiorów danych o kartach płatniczych, umożliwiając wykrywanie wcześniej nieodkrytych wzorców.
Autor wyraża własne opinie, a nie oficjalne stanowisko NBP.
Adam Panuciak, Departament Statystyki NBP