Robert Shiller (CC BY Bengt Nyman)
Cóż, można je także przypisać Zeusowi, albo plamom na słońcu. Jeśli jednak chodzi o fakty, to Ameryka wzbogaciła się na długo przed erą regulacji. Maddison (2007) oblicza, że w 1913 r. PKB per capita wynosił w USA 5,3 tys. dolarów. W tym samym czasie było to 3,5 tys. dolarów w Europie i 700 dolarów w Azji i w Afryce.
Spójrzmy na Europę – najbogatsze kraje to te, które swoje bogactwo budowały także od czasów przedregulacyjnych. Gdy Wielka Brytania i Holandia bogaciły się dzięki wolnemu rynkowi, reszta kontynentu krępowała go regulacjami. Regulacje nie mają nic wspólnego z bogactwem Zachodu. To ich brak pozwolił mu się wytworzyć.
Cały komentarz na stronie Mises Institute.
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
