Publicystka, wydawca książek ekonomicznych, koordynator projektów medialnych.
(CC By Sean MacEntee)
Na światowych giełdach kandydatów do ekonomicznego Nobla ich nazwiska pojawiały się niemal każdego roku. Akcje Roberta Shillera, jako typowanego do tej najbardziej prestiżowej nagrody, rosły od czasu kryzysu w 2008 roku. Shiller, specjalista od ekonomii behawioralnej, znacznie przyczynił się do rozwoju wiedzy na temat przyczyn zmienności rynków finansowych a także dynamiki zmian cen aktywów.
– Był on jednym z tych ekonomistów, którzy ostrzegali przed na rosnącą bańką na rynku nieruchomości w USA. Shiller podnosił alarm już w 2005 roku, jeszcze przed Nourielem Roubinim. Cenne były też jego uwagi dotyczące sposobu walki z kryzysem, a także reform – rynków finansowych, regulacji, jakie należy podjąć by zapobiegać pojawieniu się nowych baniek spekulacyjnych – komentował dla Obserwatora Finansowego w jednym z tekstów dr Mariusz – Jan Radło z SGH.
>>zobacz: Polacy nie rozumieją ekonomii i im to nie przeszkadza
Jedną z najważniejszą prac Roberta Shillera, znajdującą się na liście najważniejszych 20 artykułów w 100-letniej historii magazynu American Economic Review jest „Do Stock Prices Move Too Much to Be Justified by Subsequent Changes in Dividends?” z 1981 roku. Twierdził w niej, że z perspektywy historycznej ceny akcji okazują się bardziej zmienne niż można by oczekiwać, gdyby inwestorzy zachowywali się racjonalnie. Porównał też zmiany wartości akcji do zmian wartości wypłaconych dywidend i wskazał, że ceny akcji są dużo bardziej zmienne niż można by się spodziewać stosując prognozowanie na podstawie przyszłych dywidend.
Lars Peter Hansen z Uniwersytetu Chicagowskiego znany jest między innymi jako wynalazca uogólnionej metody momentów (generalized method of moments). Nagrodzono go za wieloletnią pracę nad rozwojem narzędzi, które pozwalają testować teorie dotyczące cen aktywów.
Eugene Fama jako jeden z pierwszych (w latach 60.) pokazał, że ceny akcji są krótkookresowo trudne do przewidzenia, bo bardzo szybko na ich wycenę wpływają informacje. Fama od lat jest jednym z najczęściej cytowanych na świecie ekonomistów. Jedne z jego ważniejszych prac, to „The Cross-Section of Expected Stock Returns”, napisana z Kennethem R. Frenchem w 1992 roku oraz “Market Efficiency Long-Term Returns and Behavioral Finance” z 1988 roku.
Co ciekawe, Shiller, Hansen i Fama nie byli obstawiani w tegorocznej Citation Laureates (http://thomsonreuters.com/press-releases/092013/nobel-laureates) agencji Thomson Reuters. W swym badaniu agencja typuje nazwiska najbardziej znaczących, a więc najczęściej cytowanych w specjalistycznych publikacjach, naukowców. Co ciekawe, nie podaje pojedynczych nazwisk, a badawcze zespoły. Od 2000 roku bowiem tylko dwukrotnie Nobel z ekonomii powędrował do pojedynczego ekonomisty (w 2006 roku do Edmunda Phelpsa i w 2008 roku do Paula Krugmana). W tym roku Reuters typował więc dwie trójki: Joshuę D. Angrista, Davida E. Carda i Alana B. Kruegera, a także Sir Davida F. Hendry’ego, M. Hashema Pesarana i Petera C.B. Phillipsa. Wymieniany był też tandem Sama Peltzmana i Richarda A. Posnera.
Warto zauważyć, że w tegorocznych typach Reutersowi udało się wskazać prawidłowo laureatów Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki (otrzymali ją François Englert oraz Peter W. Higgis). Zwycięzców w dziedzinie medycyny z bieżącego roku – Jamesa Rothmana i Rany’ego Schekmana, wskazywano już w 2009 roku, a laureata Nobla z chemii – Martina Karplusa – w 2011 roku.
Roberta Schiller znalazł się natomiast na liście kandydatów Thomsona Reutersa z 2012 roku. Przypomnijmy – nagrodę otrzymali wówczas Lloyd Shapley i Alvin Roth (https://www.obserwatorfinansowy.pl/forma/analizy/algorytm-najlepszego-wyboru-nie-tylko-w-malzenstwie/).
Opracowała Katarzyna Kozłowska
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
