Autor: Milena Kabza

Dr nauk ekonomicznych, pracuje w NBP

Publiczni inwestorzy znacznie pomnożyli stan posiadania

Ożywienie gospodarcze na świecie i hossa na rynkach kapitałowych zwiększyły w zeszłym roku aktywa publicznych instytucji inwestycyjnych o 2,5 bln dol. Najlepiej poradziły sobie banki centralne i fundusze państwowe w Europie. Jedynie instytucje bliskowschodnie doświadczyły spadku poziomu aktywów.
Publiczni inwestorzy znacznie pomnożyli stan posiadania

Think thank OMFIF przeanalizował strategie zarządzania aktywami 750 publicznych instytucji inwestycyjnych na całym świecie – banków centralnych, funduszy państwowych i publicznych funduszy emerytalnych. Łącznie posiadają one aktywa o wartości 36,2 bln dol., co odpowiada 45 proc. światowego PKB. Ich wpływ na światowe rynki jest ogromny.

W 2017 roku aktywa w ich zarządzie wzrosły o 2,5 bln dol., co stanowi wzrost o 7,3 proc. w stosunku do roku poprzedniego. Było to możliwe dzięki ożywieniu gospodarki na świecie, zwłaszcza rynków rozwiniętych.

Według raportu „Global Public Investor” większość inwestorów instytucjonalnych jest ulokowana w Europie i Ameryce Północnej, gdzie znajduje się odpowiednio 245 i 221 tych instytucji, które łącznie posiadają prawie 50 proc. wszystkich aktywów inwestorów publicznych na świecie.

Bankiem centralnym, który wiódł prym w zakupach złota był Bank Rosji, który pod względem zasobów cennego kruszcu wyprzedził nawet Ludowy Bank Chin

W Azji jest ich 118, jest to jednak region charakteryzujący się największym zasobem zarządzanych aktywów o wartości 13,7 bln dol. (38 proc. wszystkich aktywów zarządzanych przez inwestorów instytucjonalnych). Na kolejnych miejscach plasują się inwestorzy publiczni z Bliskiego Wschodu (11 proc.), Ameryki Łacińskiej (4 proc.) i Afryki (2 proc.).

Europejscy inwestorzy instytucjonalni odnotowali też największy wzrost poziomu zarządzanych aktywów, o 11,8 proc. (7,6 bln dol.) na co miał wpływ w szczególności wzrost poziomu rezerw walutowych banków centralnych i wzrost ceny złota.

Ilość złota w posiadaniu banków centralnych na świecie zwiększyła się w sumie o 371 ton, a całkowity poziom rezerw w złocie wyniósł 31 800 ton. To poziom najwyższy od lat 90. ubiegłego wieku. Bankiem centralnym, który wiódł prym w zakupach cennego kruszcu był Bank Rosji, który wyprzedził nawet Ludowy Bank Chin pod względem zasobów złota.

O 950 mld dol. wzrosły aktywa azjatyckich inwestorów instytucjonalnych. Ten region stał się centrum alokacji aktywów na skalę światową, ponieważ działają tu trzej najwięksi globalni inwestorzy instytucjonalni: Ludowy Bank Chin, Japoński Rządowy Inwestycyjny Fundusz Emerytalny oraz Bank Japonii.

Słaby rok miały bliskowschodnie banki centralne, które jako jedyne doświadczyły spadku poziomu zarządzanych aktywów. Ich gospodarki borykały się z niskimi cenami surowców, niestabilnością geopolityczną i związaną z tym presją na ich kursy walutowe.

Poza dobrą koniunkturą, wycenę aktywów wspierał też rynek kapitałowy. Udział akcji w portfelach inwestycyjnych funduszy państwowych i emerytalnych stanowił odpowiednio 40 proc. i 36 proc. Czwarta część z grupy inwestorów planuje jednak wycofanie się z tego rynku ze względu na obawy o zbyt wysokie i niestabilne wyceny. Jednocześnie taki sam odsetek inwestorów instytucjonalnych planuje zwiększenie zaangażowania na rynku akcji.

18 proc. inwestorów publicznych badanych przez OMFIF zamierza zwiększyć swoją ekspozycję na walutę Chin w ciągu najbliższego roku lub dwóch lat, a żadna instytucja nie planuje zmniejszenia zaangażowania w renminbi. Ponadto coraz więcej publicznych instytucji inwestuje w aktywa zrównoważone, a 36 proc. z nich planuje zwiększyć inwestycje w tzw. zielone papiery (akcje lub obligacje).

W analizowanym okresie odnotowano także wysoką popularność inwestycji w nieruchomości i infrastrukturę. Było to motywowane poszukiwaniem zysków w warunkach luźniej polityki pieniężnej i niskich stóp procentowych. Według inwestorów publicznych te uwarunkowania doprowadziły bowiem do obniżenia rentowności obligacji i zakwestionowały tradycyjne strategie alokacji aktywów, a także stworzyły rosnącą nierównowagę między dłużnikami i wierzycielami, przyczyniając się do napięć w handlu międzynarodowym i inwestycjach.

Kwestia normalizacji polityki pieniężnej przez główne banki centralne na świecie jest jednym z głównych tematów zainteresowania globalnych inwestorów instytucjonalnych. Podobnie jak uwarunkowania makroekonomiczne i trwająca rewolucja cyfrowa – wszystkie te zagadnienia mają istotny wpływ na strategie alokacji aktywów.

>>Raport Global Public Investor


Tagi