Warto spojrzeć wstecz co stało się w tamtych latach i sprawdzić jak to wpłynęło na Apple i inne innowacyjne firmy, które korzystały z venture capital.
Ta epoka nie zaczęła się z górnego C. Połowa lat 70 to był martwy okres. A potem nagle, na przełomie 1977 i 1978 roku, ilość prywatnego kapitału, która poszła do funduszy venture capital wzrosła 15-krotnie, z 39 mln dolarów do 570 mln. Boom w venture capital trwał przez dziesięciolecia, finansując rozwój IT, biotechnologii i wielu innych dziedzin.
Co spowodowało ten boom?
Pierwszą reformą była obniżka podatku od zysków kapitałowych. Uważano, że zyski kapitałowe osiągają przede wszystkim bogaci, a oni powinni więcej łożyć na programy społeczne dla ubogich. Ale ilość kapitału wysokiego ryzyka zmalała tak bardzo, że administracja Jimmiego Cartera zaczęła się zastanawiać czy 49 proc. stopa podatku nie jest ustawiona za wysoko. Republikańskiemu kongresmanowi Williamowi Steigerowi udało się przeforsować ustawę obniżającą ten podatek o połowę – do 25 proc.
Druga zmiana dotyczyła funduszy emerytalnych. W 1974 ustawa o bezpieczeństwie emerytur, znana jako ERISA, skodyfikowała znaną z prawa precedensowego zasadę działania (prudent man rule) przezornego, z którą zarządzający funduszami emerytalnymi mogli naruszać swoje obowiązki jeśli zainwestowaliby w tak ryzykowną spółkę jak Apple. Fundusze emerytalne i inwestycyjne zaczęły się więc trzymać z dala od takich projektów. To się zmieniło pod koniec lat 70 kiedy rozluźniono zasadę działania przezornego a inwestorzy instytucjonalni znów bez obaw mogli inwestować w start-upy.
Cały artykuł na stronie Wall Street Journal
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
