CC BY-NC-ND mik Krakow
Do 30 czerwca odbyła się większość walnych zgromadzeń akcjonariuszy, na których zapadły decyzje o podziale zysków za 2015 rok. Zgodnie z wyliczeniami KPMG, 166 krajowych spółek giełdowych wypłaci w sumie 16,8 mld zł, co w odniesieniu do ich kapitalizacji przekłada się na stopę dywidendy 3,3 proc.
Łączna wartość dywidend jest taka sama jak w zeszłym roku (również 16,8 mld zł) oraz niższa niż w latach 2011-2013 (17,5 mld zł – 20,8 mld zł). Za spadek odpowiadają głównie firmy największe – należące do indeksu WIG20. Wypłacą one 10,4 mld zł, czyli o 11 proc. mniej niż w ubiegłym roku i 21 proc. mniej niż w 2013 roku.
Wielką niewiadomą jest także ich stopa dywidendy w kolejnych latach.
– Wydatki budżetu państwa związane m.in. z polityką prorodzinną czy plany obniżenia wieku emerytalnego mogą wywołać presję na wypłatę wyższej dywidendy przez spółki będące pod znaczącym wpływem Skarbu Państwa. Z drugiej jednak strony, plany repolonizacji banków czy konsolidacja polskich kopalń w ramach grup energetycznych mogą oznaczać konieczność zatrzymania zysków w spółkach na realizację tych planów – mówi Tomasz Wiśniewski, partner i szef zespołu wycen w grupie Deal Advisory w KPMG.
Niepewne dywidendowo spółki z WIG 20 zastępują mniejsze firmy, które coraz liczniej wchodzącą „w fazę dojrzałości operacyjnej i mniejszych możliwościach dynamicznego wzrostu”.
W 2002 roku zaledwie 19 proc. polskich spółek giełdowych zdecydowało się na podział zysku między akcjonariuszy. W tym roku ten współczynnik wzrósł do 39 proc. Polska giełda zbliża się więc do swoich odpowiedników we Francji i w Niemczech, gdzie na wypłatę dywidendy decyduje się 60 proc. spółek. Dla giełdy w Londynie współczynnik ten jest jeszcze wyższy i wynosi 85 proc.
Oprac. MP
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
