Boston Consulting Group pokazuje rządom, gdzie mają ukryte aktywa. Otóż zamiast podwyższać podatki, ciąć inwestycje czy koszty operacyjne, mógłby zatroszczyć się by lepiej pracowało to, co ma. Zazwyczaj takie programy ograniczały się do prywatyzacji, teraz więcej rządów zaczyna używać narzędzi poprawiających zarządzanie i organizację, wprowadza nowe technologie, likwiduje wąskie gardła. Rząd brytyjski zracjonalizował wykorzystanie posiadanych nieruchomości i zmniejszył zajmowaną przez instytucje centralne powierzchnie o 12 procent od 2010 roku (oszczędność kilkaset milionów funtów). Z kolei w USA program utrzymania dróg (zamiast awaryjnych napraw) daje 50-procentowe oszczędności i wydłuża czas użytkowania o 10 lat. Przykładem dodatkowego strumienia dochodów jest umowa licencyjna marki, jaką Luwr podpisał z Abu Dhabi i która w ciągu 30 lat wygeneruje 400 mln euro dochodów, równowartość dwuletniego budżetu muzeum.
Z kolei Laura Tyson pisze o tym, że rząd powinien pełnić rolę venture capital i inwestować w prywatne przedsięwzięcia poprawiające jakość życia, edukacji, ochrony zdrowia itd. Istotne pytanie to nie jak duży jest rząd, lecz jak rozwinąć efektywne i innowacyjne programy dostarczające dóbr i usług publicznych- twierdzi pani Tyson. Cały tekst pokazuje sposób myślenia zwolenników rozbudowanej aktywności państwa. Zwolennicy małego państwa dodaliby także, że pokazuje ich złudzenia.
Ciekawa publikacja porównująca jakościowo i ilościowo szkolnictwo wyższe w USA, Chinach i Europie (Unii Europejskiej). Ilościowo już dominują Chińczycy, jakościowo nadal Europa i Ameryka rządzą.
12 liczb globalnej piramidy Ponziego wylicza Michael Snyder. Najmniejsza to 1,28 biliona – tyle jest dolarów na świecie. Największa to 710 bilionów do 1,5 tryliona – taka jest formalna wartość wszystkich instrumentów pochodnych (ekspozycja tylko jednego Deutsche Banku to 75 bilionów). Niewiele mniej bo 223 biliony wynosi całkowita wartość długu na świecie, trzy razy więcej niż globalny roczny produkt krajowy. W tym jest 100 bilionów długów rządowych. Urosły o 30 bilionów od połowy 2007 roku.
Zmiany na amerykańskim rynku pracy – millenialsi przegrywają z dziećmi boomu. Boomersom, czyli osobom urodzonym w czasie wyżu demograficznego i dziś mającym 55 i więcej lat przybyło od 2007 roku 1,9 mln miejsc pracy, millenialsom (w wieku 22-34 lata) zaledwie 100 tysięcy. Wskaźnik zatrudnienia wzrósł boomersom o 1,7 punktu procentowego i zmalał millenialsom o 2,1 punkta.
Sprawdziliśmy jak wygląda sytuacja w Polsce. Wskaźnik zatrudnienia w grupie 45-59/64 lata wynosił w I kwartale 2014 63,2 proc. a w 2007 roku 54,5, czyli wzrósł aż o prawie 9 punktów. W grupie wiekowej 25-34 lat w I kwartale br. wynosił 75,6 i był tylko o 1,5 punktu wyższy niż 7 lat temu. Ogółem wskaźnik wzrósł w tym czasie o 3 punkty, z 47,2 do 50,2 proc. Część tych różnic w tempie wzrostu z pewnością wynika z ograniczenia wcześniejszych emerytur, część z emigracji raczej młodych niż starszych osób, ale część z generalnie trudniejszej sytuacji młodych ludzi wchodzących na rynek pracy niż starszych pracowników na nim zadomowionych.
Na temat wypychania młodych z rynku pracy pisze Paweł Dobrowolski. O tym, że proces nasila się świadczy rosnący wykres pokazujący relację stopy bezrobocia ludzi młodych do stopy bezrobocia pozostałych. Fragment zakończenia: „O gospodarczym konflikcie pokoleń piszę od blisko dekady i jedno jest dla mnie jasne: czym dłużej będziemy zwlekać ze sprawiedliwszym rozłożeniem kosztów starzenia się społeczeństwa, tym bardziej brutalne będzie zderzenie pokoleniowych egoizmów. Nie będzie to kulturalna dyskusja o liczbach”.
Jeszcze o Iraku. Emerytowany profesor Uniwersytetu w Chicago Marvin Zonis pisze o kilku powodach, dla których tak ważne są sukcesy islamistów. Al-Kaida uzyska terytorium, broń i pieniądze. Upadnie jeden z najbardziej skorumpowanych rządów świata (Irak jest na 171 miejscu w rankingu Transparency International na 177 państw), konflikt dotyczy całego Bliskiego Wschodu, od Libanu do Iranu.
Amerykanin potrafi. W USA ujawniono największy przekręt w historii na bonach żywnościowych – 88 oskarżonych. Specjalnie otwierano sklepy spożywcze, by w nich niezgodnie z prawem wymieniać bony żywnościowe na gotówkę, oczywiście z dyskontem. W sumie przepuszczono przez nie ok. 20 mln dolarów
A na deser komiks z bloga profesora Grega Mankiwa na temat monopsonu, czyli sytuacji w której jest tylko jeden nabywca. Zabawny, zgrabnie nawiązujący do dyskusji o efektywności państwa i przypominający, że poza życiem rodzinnym (patrz komiks) elementy monopsonu można spotkać w każdym państwie (rządzie). Na przykład jest nim NFZ kupujący usługi medyczne.
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
