Od lat 70., po latach dominacji teorii keynesowskiej, ekonomiści zaczęli powracać do poglądu, że gospodarka rynkowa jest zdolna samoczynnie i szybko powracać na ścieżkę zrównoważonego wzrostu. Za wystarczająco skuteczny instrument stabilizowania cyklu koniunkturalnego uznano politykę pieniężną.