Wakacje. Na okładce The Economist sexbusiness „zliberalizowany dzięki internetowi”. A ponadto w przeglądzie opinii i wiadomości z kraju i świata warto przeczytać m.in. o interesach niemieckich w Rosji, kosztach kontrsankcji Putina, szybkiej kolei w Ameryce i co mówi bałagan logotypów o polskim rządzie.
The Economist wykorzystując informacje zawarte w licznych serwisach internetowych oferujących usługi prostytutek analizuje zmiany na rynku usług seksualnych od strony popytu, podaży, cen usług podstawowych i premium. Generalnie rynek trzyma się, ale trochę słabnie. Rośnie podaż, m.in. dzięki znacznej imigracji i nowym dostawczyniom usług, zachęconym dyskrecją jaką niesie z sobą internet. Natomiast część popytu zniknęła w wyniku zmian kulturowych ułatwiających seks bezpłatny. Ceny nie rosną także dlatego, że internet ograniczył znaczenie pośredników i umożliwił bardziej elastyczne godziny pracy. Ten sektor wykazuje cechy charakterystyczne dla innych usług – zauważa tygodnik.
O rynku randek piszeJulian Adorney, literat i historyk ekonomii. Otóż jest całkowicie nieuregulowany, nie ma w nim ingerencji państwa, poza segmentem małżeństw. Przy nieobecności rządu okazuje się, że w warunkach „anarchii” powstały samorzutnie reguły i kody zachowań. Natomiast reguły narzucone przez rząd i biurokrację w segmencie małżeńskim w celu jego ochrony, przynoszą nieoczekiwane i negatywne skutki, np. część ludzi rezygnuje z małżeństwa. Etatyści szczęśliwie próbują nie rozciągać swoich regulacji na inne segmenty rynku randek, gdyż dostrzegają, że randki są kwestią osobistą, a regulacja uczyniłaby więcej złego niż dobrego. Ba, ale podobnie można argumentować w przypadku innych rynków. Może więc warto by je zderegulować?
Niemcy są blisko recesji. Spada produkcja przemysłowa, a jeszcze bardziej nowe zamówienia – zwraca uwagę Daily Telegraph. Do tego dojdą skutki sankcji i kontrsankcji rosyjskich. Jednak najnowsza prognoza Deutsche Bank (brak linku) podtrzymuje, że wzrost w Niemczech wyniesie 1,8 proc. w 2014 r. i 2 proc. w 2015 r., mimo że ożywienie w II półroczu będzie słabsze niż oczekiwano.
Tymczasem czołowy dziennik gospodarczy i finansowy Niemiec – Handelsblatt – w kontekście konfliktu ukraińskiego pisze o zabijakach. Nie, nie chodzi o Putina. Rabble rousers to politycy niemieccy i dziennikarze, którzy nagle zaczęli domagać się sankcji, chcą karać Putina itd. Zapomnieli o słowie realizm, idą za Amerykanami, którzy maja tendencję do eskalacji konfliktów, najpierw w słowach potem militarnej. Demonizowanie Putina to nie polityka, polityka eskalacji szkodzi niemieckim interesom itd. Autor, redaktor naczelny Handelsblatt Gabor Steingart, ciepło wspomina spokojne i realistyczne zachowanie Willy’ego Brandta, burmistrza Berlina, po powstaniu muru berlińskiego, który się po prostu z istnieniem muru pogodził.
Anders Aslundpisze natomiast o tym, czego Putin powinien się nauczyć z zimowej wojny Stalina z Finlandią w 1939 roku. Stalin stracił w niej 130 tysięcy żołnierzy i choć Finlandia musiała oddać 11 procent terytorium, to jednak obroniła niepodległość.
O skutkach kontrsankcji Putina pisze komentator Bloomberga Leonid Bershidsky. Z jego wyliczeń wynika, że potencjalne konsekwencje największe są w przypadku Polski i Norwegii, przekraczając miliard euro. W Polsce eksport owoców to 497 mln euro, warzyw 250 mln euro, produktów mleczarskich 193 mln euro i mięsa 166 mln euro. W Norwegii stracą producenci owoców morza i rybacy (1141 mln euro).
Ciekawe, że szybka kolej pobudza wyobraźnię jak mało co. Nie tylko Polska marzyła o niej (i szczęśliwie wycofała się z planów). W Ameryce wydano już 11 mld dol. na kolej, która zdaniem Fiscal Times prowadzi donikąd. Nawet jeśli powstanie w Kalifornii (co nie jest przesądzone) to nie uda się zmodernizować linii na wschodnim wybrzeżu, a tym bardziej nie ma mowy, by jak to obiecywał prezydent Barack Obama „za 25 lat 80 procent Amerykanów miało dostęp do szybkiej kolei”. Niektóre stany nie biorą nawet dotacji z Waszyngtonu na przygotowania – tak wydają im się bezsensowne.
Teraz prezydent Obama ma nowy obiekt zainteresowania – Afrykę i mówi o „wschodzącej Afryce” zachęcając do handlu, inwestycji itd. Tymczasem jak przekonuje autor komentarza na Investors.com nie ma żadnych szans, by Afryka stała się drugą Azją.
Ciekawostka, ale pouczająca. W 2009 roku w USA wprowadzono program „Cash for clunkers” oferujący gotówkę z funduszy publicznych za złomowanie starych i kupowanie nowych samochodów, co miało ożywić przemysł motoryzacyjny. Z abstraktu wynika, że program spowodował…zmniejszenie wpływów przemysłu motoryzacyjnego, ponieważ konsumenci kupowali bardziej efektywne paliwowo samochody, które są mniejsze i tańsze.
Ale to było wiele lat temu. Teraz w komentarzu redakcyjnym New York Times wzywa rząd do ograniczenia rynku kwitnących pożyczek aranżowanych przez dealerów na zakup nowych samochodów, ponieważ stają się one tak samo toksyczne jak kiedyś hipoteczne. Motopożyczek udzielano w ostatnich latach każdemu, wciągając ludzi w finansową pułapkę. Dziś są pakowane i sprzedawane jako produkt inwestycyjny przez banki – ostrzega NYT.
Na deser ładne porównanie systemu identyfikacji wizualnej Polski i Wielkiej Brytanii do obejrzenia i pomyślenia, bo „identyfikacja wizualna polskiego państwa pokazuje, że nasz kraj to zbiór źle zorganizowanych, przypadkowych instytucji.” Dlaczego? Wystarczy spojrzeć.
W wyniku sankcji Rosja stała się krajem peryferyjnym. Straciła największe rynki zbytu dla swoich towarów, została bez zachodnich kredytów, specjalistów, inwestycji i technologii. Przez długi okres, ponosząc wysokie koszty, Rosji udawało się osłabiać dolegliwość sankcji, pozyskując wiele towarów objętych embargiem przez rozbudowany system pośredników i firm z krajów „zaprzyjaźnionych”. Ostatnie decyzje Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej wskazują, że ta życiodajna dla Rosji furtka została definitywnie zamknięta.
Jak obiecał, tak też czyni. Donald Trump, po powrocie na stanowisko prezydenta Stanów Zjednoczonych, rozpoczął realizację jednej z kluczowych obietnic wyborczych – zakończenia wojny między Ukrainą a Rosją. W połowie lutego 2025 r. ruszyły negocjacje między USA a Federacją Rosyjską, zaś Europa, nie chcąc zostać pominięta, rozpoczęła własne działania dyplomatyczne, by się włączyć w proces pokojowy. Wiele wskazuje na to, że jeszcze w 2025 r. dojdzie do jakiejś formy zawieszenia broni w Ukrainie. Jak te nowe uwarunkowania wpłyną na gospodarkę Rosji?
Współczesną rzeczywistość charakteryzuje szybki postęp. Dynamiczny rozwój technologii informatycznych i cyfryzacja gospodarki wymuszają zmiany także w funkcjonowaniu systemu płatniczego i w samych płatnościach. Zjawisko to ma zasięg globalny. Dotyczy również strefy euro. W dyskusji publicznej pada pytanie, czy po 25 latach od wprowadzenia banknotów i monet euro nadszedł już czas na równoległe wprowadzenie przez Eurosystem (tj. Europejski Bank Centralny i 20 banków centralnych państw strefy euro) cyfrowego odzwierciedlenia gotówki?
Kiedyś skomplikowane operacje w sieci dla anarcho-kapitalistów, wkrótce forma aktywów inwestycyjnych dla amerykańskich emerytów dostarczana przez miliarderów z Wall Street – bitcoin przez prawie 17 lat przeszedł długą drogę.
Czy realizacja amerykańskiego snu na kredyt zakończy się koszmarem? Na to pytanie próbuje odpowiedzieć R. Christopher Whalen w książce „Inflated: Money, Debt, and the American Dream”.
Do końca 2025 r. mają zakończyć się unijno-indyjskie negocjacje umowy o wolnym handlu. Ma to być porozumienie przynoszące obu stronom nie tylko ekonomiczne korzyści.
Białoruski dyktator w ostatnich latach ostatecznie zdegenerował gospodarkę. – Pojawiają się szalone pomysły Łukaszenki o sprowadzeniu 150 tys. Pakistańczyków, co powoli jest wdrażane – stwierdził Kamil Kłysiński, ekspert w Zespole Ukrainy, Białorusi i Mołdawii w Ośrodku Studiów Wschodnich, w wywiadzie dla „Obserwatora Finansowego”.
Banki centralne należą do najważniejszych uczestników rynku. Mogą bowiem wpływać na krótkoterminowe i długoterminowe trendy. Ich polityka w zasadniczy sposób oddziałuje na rynki finansowe, w tym na stopy procentowe, rentowność obligacji czy notowania giełdowe.
Światowe bezpieczeństwo kosztuje coraz więcej, a kolejne państwa przeznaczają rekordowe kwoty na wojsko i modernizację armii. To zjawisko, które nie omija również Polski, a jego konsekwencje gospodarcze, polityczne i społeczne są ogromne. Najnowsze wydanie kwartalnika „Obserwator Finansowy” — od dziś dostępne w kioskach — rzuca światło na te tematy.
Sztuczna inteligencja może nie tylko przejąć wiele zadań wykonywanych przez ludzi, ale też radykalnie zmienić fundamenty globalnego ładu. W optymistycznym scenariuszu oznaczać to może „w pełni zautomatyzowany luksusowy komunizm”. Jednak jeszcze bardziej prawdopodobne są mroczne wizje: podział ludzkości na kasty, neokolonializm technologiczny, ekstremalne nierówności czy cyfrowe dyktatury zarządzane przez ogólną sztuczną inteligencję. Utopia może łatwo przerodzić się w dystopię – przestrzega prof. Jakub Growiec, doradca ekonomiczny w Departamencie Analiz i Badań Ekonomicznych NBP i wykładowca SGH.
O obronie gotówki jako ważnego środka płatniczego w obrocie gospodarczym i roli państwa w tej wojnie mówił w rozmowie z „Obserwatorem Finansowym“ Rafał Górski, prezes Instytutu Spraw Obywatelskich.
Unia Europejska jako pierwsza na świecie wdrożyła kompleksowe przepisy regulujące sztuczną inteligencję. Czy AI Act wystarczy, by zapewnić bezpieczeństwo obywatelom, a jednocześnie nie zahamować innowacji? – Na pewno to dobry krok, ale wciąż brakuje nam technologicznego przywództwa – mówi dr Michał Nowakowski, radca prawny i ekspert ds. etyki AI.
Marketing miejsc długo uchodził za luksusowy dodatek – „ładne hasła i logotypy”. Dziś to narzędzie zniuansowanej rywalizacji o mieszkańców, inwestorów i turystów – mówi dr Jarosław Górski, adiunkt na Wydziale Nauk Ekonomicznych UW.
Polska chce zablokować umowę o wolnym handlu z krajami Ameryki Południowej. Powodem są głównie obawy rolników o konkurencyjność ich produktów. W jaki sposób realizacja umowy z Mercosur może wpłynąć na unijne rolnictwo i jakie mogą być też jej inne skutki?
Czy Polska rzeczywiście dokonała gospodarczego cudu? Ostatnie trzy i pół dekady pokazują, że odpowiedź może być tylko jedna – tak. Nowy numer kwartalnika „Obserwator Finansowy” to opowieść o sukcesie, który nie wydarzył się w naszej gospodarce sam, ale był efektem odwagi, determinacji i pracy całego społeczeństwa. A także o wyzwaniach, które dopiero przed nami.
Rosnące napięcia geopolityczne, demontaż globalnych łańcuchów dostaw, protekcjonizm, wojny handlowe i ekspansja sztucznej inteligencji coraz mocniej kształtują nowy, wielobiegunowy ład gospodarczy. Najnowszy numer kwartalnika Narodowego Banku Polskiego stawia pytania o przyszłość światowej gospodarki.
