Górnictwo musi być prywatne

Zaczynam od ciekawych materiałów na temat górnictwa węgla kamiennego. Ponadto dziś warto przeczytać o globalnym produkcie planetarnym, o tym , że emigracja naukowa może przynosić korzyści krajom tracącym naukowców, o ograniczonych pożytkach z funduszy spójności, zmianach personalnych w spółkach państwowych oraz, że naruszanie ducha ustawy wydatkowej zaczął już poprzedni rząd.
Górnictwo musi być prywatne

energiaAnaliza sytuacji w kopalniach węgla kamiennego prowadzi do jednoznacznego wniosku, że jego wydobycie musi być w rękach prywatnych, by zracjonalizować zachowania przedsiębiorstw i wyprowadzić zrestrukturyzowanych bankrutów na prostą. Portal wnp.pl publikuje informację o raporcie Instytutu Studiów Przemysłowych, którego prezesem jest Jan Staniłko, na temat górnictwa i ewentualnego związku energetyki z górnictwem. ”Integracja górnictwa z energetyką w praktyce oznacza silną presję na uwolnienie cen energii spod taryfy G czy szybkie wprowadzenie rynku mocy – wszystko po to, żeby zwiększyć przychody spółek energetycznych i część z nich przekazać na wewnętrzne subsydiowanie aktywów wydobywczych. Jest to scenariusz biznesowo mało sensowny, a jednocześnie prowadzący do dalszej podwyżki i tak już relatywnie wysokich w Polsce kosztów energii” – streszcza poglądy Staniłki portal wnp.pl.

Fragment wypowiedzi prezesa Instytutu: „Węgiel w ziemi jest i będzie państwowy, ale nie ma powodu, dla którego jego wydobycie musi być prowadzone przez państwowe przedsiębiorstwa. Górnictwo w Polsce nie skończy się szybko. Jednak uważam, że zdolność rozwijania nowych rentownych projektów wydobywczych mają przede wszystkim podmioty prywatne. Obecnie w większości zagraniczne – australijskie, czeskie, niemieckie, plus Kopex i Siltech”.

>>czytaj także: Nie zamykajmy pochopnie kopalni

makroekonomia

Prof. Peter A.G. van Bergeijk z Uniwersytetu Erasmusa opisuje zasadniczą niespójność danych MFW. Otóż z tych samych danych MFW z października br. wynika, ze Globalny Produkt Planetarny maleje nominalnie, a równocześnie MFW przewiduje jego realny wzrost ponad 3 procent przy ponad 3 procentowej inflacji. Ta niespójność może być częściowo wytłumaczona problemami z bilansem płatniczym (mimo, że nie handlujemy z Marsem globalny rachunek bieżący nie jest równy zero) i błędami w zapisie danych, ale w sumie objaśnia to zaledwie jedną czwarta wątpliwości . Profesor Bergeeijk uważa, że prognozy MFW dotyczące wzrostu realnego PKB są – podobnie jak w przeszłości – zbyt optymistyczne.

pieniadzeTrzej ekonomiści z uniwersytetów Bordeaux i Bocconi przeanalizowali dane z USA dotyczące patentów, cytowań i innowacji, po czym doszli do wniosku, że efekt drenażu mózgów występuje w dwóch krajach BRIC (Chiny i Rosja) i w Południowej Korei. Natomiast mimo to kraje te zyskują na emigracji naukowej ich obywateli do Stanów Zjednoczonych, gdyż zachowują więzi ze swoim krajem macierzystym i jego społecznością naukową. Natomiast dużym krajem, który traci na emigracji naukowców są Indie. Publikacja zawiera opis metodologii analizy.

wiadomosciW Wenezueli w wyborach parlamentarnych zwycięstwo odniosła opozycja i może to oznaczać koniec socjalistycznych rządów, które doprowadziły do krachu gospodarczego i wysokiej inflacji. Prezydent Maduro, następca twórcy rewolucji wenezuelskiej Chaveza uznał porażkę, ale pozostaje na stanowisku. Opozycja zapowiada, że skupi się na zmianach w rozpadającej się gospodarce.

makroekonomiaDamian Olko przedstawiając nową analizę Forum Obywatelskiego Rozwoju pisze, że „nie istnieje żaden przykład kraju czy regionu w Unii Europejskiej, który dołączył do grona najbogatszych tylko dzięki wykorzystaniu funduszy unijnych. Znaczenie polityki spójności dla długookresowego rozwoju jest znacznie mniejsze, niż wynikałoby z wypowiedzi polskich polityków i brukselskich urzędników. Sama kwota 500 mld zł w nowej perspektywie UE na lata 2014–2020 może robić wrażenie, ale w relacji do łącznego PKB Polski w tej „siedmiolatce” stanowi tylko ok. 4 proc. Wielokrotnie większe znaczenie dla gospodarki mają inwestycje przedsiębiorstw, które w perspektywie 7 lat wyniosą ponad 1900 mld zł, mimo że stopa inwestycji w Polsce jest jedną z najniższych w regionie”. Analiza Damiana Olki zajmuje się efektami wprowadzania do gospodarki funduszy unijnych (ciekawe informacje z historii Portugalii i Irlandii) i można ją pobrać stąd.

wywiadyJacob Funk Kierkegaard z Peterson Institute proponuje dla Europy Unię Migracji i Mobilności, gdyż inaczej nie rozwiąże ona problemów z migrantami. Zacząć trzeba od obrony strefy Schengen i wzmocnienia granic zewnętrznych Unii.

mobilnaZgodnie z oczekiwaniami rozpoczęły się już wymiany prezesów spółek państwowych. W poniedziałek nowych p.o. prezesów – oddelegowanych członków rad nadzorczych – dostały Energa i Enea (w Enerdze jest to trzeci prezes w tym roku). Rady nie podały przyczyny zmian.

uslugiNa koniec dla porządku uzupełnienie do sobotnich rachunków Wiktora Wojciechowskiego, który próbował policzyć skutki zmian w regule wydatkowej, jakie planuje wprowadzić nowy rząd. Okazuje się, że naruszanie jej ducha rozpoczął już poprzedni rząd. Marek Rozkrut, partner i główny ekonomista EY, były dyrektor departamentu w ministerstwie finansów, pisze na liście mailingowej prof. Gomułki (brak linku, skrót) o naruszaniu reguły wydatkowej przez poprzedni i obecny rząd: „Zaproponowane przez obecny rząd zmiany pozwalają zwiększyć dopuszczalny limit wydatków o 14,7 mld zł w porównaniu do budżetu przygotowanego przez poprzedni rząd. 5,5 mld zł wynika z zastąpienia prognozowanej inflacji celem inflacyjnym NBP, a 9,2 mld zł z tytułu powiększenia limitu wydatków o dochody jednorazowe z aukcji na częstotliwości LTE. Niemniej, należy zaznaczyć, że duch reguły był już naginany także wcześniej, przed obecnym rządem. Dotyczy to w szczególności:

  1. Włączenia BFG do sektora finansów publicznych – wpłynęło to na zwiększenie kwoty wydatków objętych regułą o ponad 4 mld zł
  2. Zaniżenia prognozowanej inflacji na rok 2015 i – zapewne – na rok 2016. W budżecie na 2016 r. przyjęto, że spadek cen w 2015 r. wyniesie 0,2%, chociaż wiadomo, że ten spadek będzie znacznie głębszy (ok. 0,8%) – pozwoliło to zwiększyć kwotę wydatków o 0,6 x 0,69 mld = 4,1 mld zł. Do tego należy dodać kwotę wynikającą z prawdopodobnego zawyżenia inflacji na rok 2016, którą przyjęto na poziomie 1,7% (znowu 0,69 mld zł za każde 0,1 pkt. proc.). O ile jednak dotychczasowa formuła reguły nakazywała korektę inflacji ex post (o błędy prognozy), to zaproponowana przez obecny rządzmieniona formuła już takiej korekty nie uwzględnia, czyli zawyżone wydatki (wynikające z inflacji poniżej celu) będą namnażane w kolejnych latach.

Należy zaznaczyć, że w obecnym projekcie ustawy za podstawę wydatków w 2015 r. przyjęto kwotę ustaloną przez poprzedni rząd, a więc spójną z deflacją prognozowaną w 2015 r. na poziomie 0,2%. W rezultacie, wykorzystano w pełni efekty wcześniejszych działań zwiększających przestrzeń na wydatki.

Podsumowując, dokonane przez poprzedni i obecny rząd dotychczasowe zmiany/modyfikacje reguły oraz zawyżenie prognozowanej w 2015 r. inflacji pozwalają zwiększyć wydatki w 2016 r. o co najmniej 23 mld zł w porównaniu do sytuacji, w której duch reguły byłby stosowany przez cały czas”.

energia
makroekonomia
pieniadze
wiadomosci
makroekonomia
wywiady
mobilna
uslugi

Otwarta licencja


Tagi


Artykuły powiązane

MFW daje pieniądze, ale oczekuje od Ukrainy radykalnych zmian

Kategoria: Polityka fiskalna
Ukraina z roku na rok w coraz większym stopniu uzależnia się od makroekonomicznego wsparcia płynącego zza granicy. Znaczącą rolę odgrywają tu środki wydzielane przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy, jednak organizacja w zamian za nie żąda przebudowy gospodarki – i zdaniem części ekspertów – w większości niekorzystnej dla naszego sąsiada.
MFW daje pieniądze, ale oczekuje od Ukrainy radykalnych zmian

Rola MFW w polskich reformach systemowych

Kategoria: Instytucje finansowe
Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW, Fundusz), instytucja niewątpliwie zasłużona nie tylko z uwagi na swoją działalność pożyczkodawcy ostatniej szansy dla krajów, którym należało ratować zagrożony bilans płatniczy, ale również jako wymagający partner dla władz, dający diagnozę sytuacji gospodarczej i proponujący potrzebne zmiany w polityce ekonomicznej. W przypadku Narodowego Banku Polskiego dwa okresy współpracy warte są przypomnienia: okres wdrażania transformacji systemowej oraz okres wprowadzenia polityki pieniężnej opartej na bezpośrednim celu inflacyjnym.
Rola MFW w polskich reformach systemowych

Rosyjski budżet przegrywa z wojną

Kategoria: Instytucje finansowe
Rosja przyjęła kolejny „wojenny” budżet na 2025 r. i lata 2026–2027. Wbrew wcześniejszym założeniom sytuacja się nie normalizuje, wydatki rosną w galopującym tempie, a deficyt narasta. Budżet nie jest w stanie wspierać innych sfer życia społeczno-gospodarczego decydujących o przyszłej pozycji Rosji, a jego stan pokazuje wymierne koszty wojny, te bieżące, jak również te, które będą obciążać rosyjską gospodarkę przez następnych wiele lat.
Rosyjski budżet przegrywa z wojną