Kryzys fiskalny w Europie i Azji Centralnej

Luca Barbone, dyrektor do spraw redukcji ubóstwa w Banku Światowym uważa, że nie ma szans na powrót do szybkiego wzrostu. Boom pierwszej połowy lat 2000 był napędzany masowym napływem inwestycji zagranicznych do krajów regionu i ekspansją kredytową. Ta sytuacja się nie powtórzy.

Doradca polityczny Billa Clintona James Carville twierdzi, że gdyby reinkarnacja istniała, chciałby narodzić się powtórnie jako rynek obligacji. Carville w zgrabny i inteligentny sposób ujął prawdę, która jest dziś bardziej aktualna niż kiedykolwiek wcześniej – rynki finansowe mogą przestraszyć każdego. To zdanie było klamrą otwierającą i zamykającą prezentację Luki Barbone, dyrektora do spraw redukcji ubóstwa w Banku Światowym, przedstawioną na forum Fundacji CASE. Barbone pokazał główne uwarunkowania polityki fiskalnej w czasie poprzedzającym kryzys i po jego wybuchu w rozwijających się krajach Europy i Azji Centralnej.

– Pomiędzy 2000 a 2007 rokiem w całym regionie panowały dobre czasy – powiedział przedstawiciel Banku Światowego. – Łatwo jest prowadzić politykę budżetową, gdy wpływy podatkowe napływają szerokim strumieniem. Politycznie jednak bardzo trudno oprzeć się pokusie podnoszenia wydatków. To właśnie stało się w wielu krajach regionu. Wzrost wydatków przyczynił się do zaostrzenia kryzysu fiskalnego po 2008 roku. Dziś bardzo trudno sprowadzić deficyty budżetowe do właściwej trajektorii, po pierwsze ze względu na opór społeczny przed koniecznymi zmianami, takimi jak reformy emerytalne, i po drugie – ze względu na duży popyt na dobra publiczne konieczne do ożywienia wzrostu.

Luca Barbone uważa, że nie ma szans na powrót do szybkiego wzrostu. Boom pierwszej połowy lat 2000 był napędzany masowym napływem inwestycji zagranicznych do krajów regionu i ekspansją kredytową. Ta sytuacja się nie powtórzy.

– To jest bardzo pesymistyczne lub może raczej trzeźwe spojrzenie na to co nas czeka w przyszłości. Dzisiaj nie istnieje żadne łatwe rozwiązanie. Pewne nadzieje można jednak wiązać właśnie z naciskiem rynków kapitałowych, które mają szansę zmusić polityków do decyzji, od których woleliby się znowu uchylić.

Fiscal Crisis in Europe and Central Asia


Tagi


Artykuły powiązane

Niewykorzystany potencjał polskiej giełdy

Kategoria: Instytucje finansowe
Warto przyjrzeć się kondycji warszawskiej giełdy, analizując efektywność jednej z jej podstawowych funkcji, czyli umożliwiania sprzedaży akcji przedsiębiorstw w ramach ofert publicznych (pierwotnych i wtórnych).
Niewykorzystany potencjał polskiej giełdy

Wspólny pieniądz i kryzys fiskalny strefy euro

Kategoria: Instytucje finansowe
Kryzys finansowy, który wybuchł w 2007 r., miał swoje źródła za Oceanem, a w strefie euro miał swój ciąg dalszy. Był nim tzw. kryzys zadłużenia, który dotknął obszaru wspólnej waluty i zagroził nawet jej istnieniu. Wydarzenia te miały miejsce kilkanaście lat temu. Można było zatem zapomnieć zarówno o ich przebiegu, jak i, co być może nawet ważniejsze, o przyczynach. Pytanie zatem brzmi, dlaczego w ogóle strefa euro została tak potężnie dotknięta kryzysem fiskalnym i czy nie stała za tym sama konstrukcja tego obszaru gospodarczego?
Wspólny pieniądz i kryzys fiskalny strefy euro

Garść faktów i refleksji o przeszłości polskiej bankowości centralnej

Kategoria: Instytucje finansowe
W ciągu ostatnich 200 lat bankowość centralna przeszła poważną ewolucję, zmieniały się jej zadania oraz reguły polityki pieniężnej. Tekst pokazuje z tej perspektywy dwa banki centralne: Bank Polski (1828–1866) oraz Bank Polski SA (1924–1939). Akcent położono na okoliczności ich powstania oraz intencje i oczekiwania projektodawców, które zdeterminowały statutowy zakres ich uprawnień. Pokazano trudne wybory odnośnie do priorytetów i gradacji celów, przed jakimi stawiała je rzeczywistość gospodarcza. Okoliczności te skłaniały do pytań o właściwe cele i zasady funkcjonowania banków centralnych, tworzyły przestrzeń dla ścierania się koncepcji swoistego bankowego wariabilizmu i statyzmu.
Garść faktów i refleksji o przeszłości polskiej bankowości centralnej