Demony robotnicze

Kiedy Owen Jones w czerwcu wydawał swoją książkę, nikt nie przypuszczał, że za kilkanaście tygodni w Londynie wybuchną zamieszki, z którymi rząd nie będzie w stanie poradzić sobie w godny sposób. „Chavs. Demonization of the working class” zyskuje dzięki tym wydarzeniom dodatkowy wymiar. Wszyscy, którzy w początkach sierpnia słuchali dramatycznych przemówień brytyjskiego premiera Davida Camerona o tym, że społeczeństwo angielskie jest „złamane” (broken society) oraz że „czas stawić czoło moralnemu upadkowi”, będą mogli przeanalizować na nowo słowa szefa brytyjskiego rządu.

Tytułowi chavs oznaczają w nieformalnym języku Anglików młodych dresiarzy, agresywnych  niewychowanych, nieprzewidywalnych. Drugi człon tytułu: demonizacja klasy pracującej (demonization of the working class) wyjaśnia zupełnie tematykę publikacji. Książkę można by w zasadzie uznać za dzieło socjologiczno – dziennikarskie, gdyby nie fakt, że można z niej wyciągnąć dużo ekonomicznej wiedzy.

Znajdziemy tu zarówno proste informacje o tym, na ile wycenia się majątek typowego brytyjskiego konserwatywnego ministra, a na ile przeciętnego robotnika, jak i wiedzę na temat skutków społecznych polityki ekonomicznej Margaret Thatcher, a później nowych laburzystów. Autor pokazuje, bogato odnosząc się do danych i przykładów degrengoladę brytyjskiej klasy pracującej w ciągu kilku ostatnich dziesięcioleci. Opisuje wojny klasowe, politykę ekip rządzących wobec robotników i oczywiście ideę „złamanego społeczeństwa”. „Nieodpowiedzialność. Samolubstwo. Działanie bez przewidywania konsekwencji. Dzieci pozbawione ojców. Szkoły pozbawione dyscypliny. Nagrody za nic. Zbrodnie bez kary. Społeczności poza kontrolą”, mówił David Cameron po zamieszkach w Londynie. Rozliczał społeczeństwo, czy elity władzy?