W 2009 r., pomimo światowego kryzysu gospodarczego, gospodarka Brazylii skurczyła się tylko o 0,2 proc. W pierwszym kwartale 2010 r. wznowienie popytu na brazylijski eksport, kredytowa ekspansja i rządowe programy stymulacyjne doprowadziły do tego, iż państwo to osiągnęło 9-proc. wzrost PKB. Jednakże szybkie tempo ekspansji może również spowodować przegrzanie się największej gospodarki Ameryki Łacińskiej.
Rzeczywiście, wszystko wskazuje na to, że wzrost popytu przekracza wzrost podaży i Brazylia rozwija się powyżej potencjalnego tempa wzrostu, co może doprowadzić do zwiększenia się presji inflacyjnej. Na przykład od grudnia produkcja przemysłowa rośnie w średnim tempie 18 proc. w stosunku rocznym, w marcu powiększyła się o 20 proc., a w kwietniu o 17,4 proc. Na dodatek w maju inflacja wzrosła 5,22 proc., piąty miesiąc z rzędu powyżej 4,5-proc. celu banku centralnego. Również z powodu obaw przed przypływem kapitału spekulacyjnego, Bank Centralny Brazylii zaczął dopiero w kwietniu podwyższać referencyjną stopę procentową (SELIC). Jednakże pomimo tego, iż w czerwcu koszt pieniądza ponownie wzrósł, tym razem do 10,25 proc., może być za późno, aby uratować gospodarkę brazylijską przed twardym lądowaniem.
Patrząc dalej, wzrost gospodarczy Brazylii w długim okresie może zostać zniweczony przez rosnący wpływ rządu na gospodarkę. Szacuje się, iż wydatki publiczne stanowią ponad 20 proc. produktu krajowego brutto Brazylii. I pomimo tego, iż w latach 90. liczba pracowników w sektorze publicznym spadła o 150 tysięcy, od tego czasu zatrudniono ponad 300 tysięcy osób. Ponadto w zeszłym roku duża cześć stimulusu fiskalnego została przeznaczona na zwiększenie świadczeń emerytalnych i socjalnych i utworzenie nowych etatów w instytucjach rządowych, zamiast na poprawę stanu infrastruktury. Co najgorsze, w przyszłości nawet znaczący wzrost gospodarczy może nie nadążyć za wzrostem wydatków rządowych i spowodować podwyżkę podatków i zmniejszenie inwestycji.
