Kryzys strefy euro gorszy niż Wielki Kryzys

Rok temu na wspólnym posiedzeniu Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Banku Światowego, ogłoszono oficjalny koniec kryzysu strefy euro. Teraz wiemy, że optymizm ten był przedwczesny i recesja nie chce się skończyć.
Kryzys strefy euro gorszy niż Wielki Kryzys

(CC BY Images of Money)

Można wskazać tutaj na analogię z Wielkim Kryzysem lat 30 w Stanach Zjednoczonych. Tam także oficjalnie ogłoszono jego koniec – w 1936 r. Mimo to wkrótce potem konserwatyzm fiskalny i monetarny doprowadził do nawrotu – w 1937 i 1938 r. W rzeczywistości mieliśmy wówczas do czynienia nie z dwoma osobnymi recesjami, a jedną wielką, tyle że niejednorodną recesją.

Jednak kryzys strefy euro jest pod wieloma względami poważniejszy niż ten sprzed 80 lat. Zepchnął nas na ścieżkę, na której niemożliwe jest osiągnięcie przedkryzysowego poziomu wzrostu gospodarczego. Powrót na właściwą trajektorię wymaga szybszego wzrostu PKB niż miało to miejsce w minionej dekadzie.

Pocieszenie jest takie, że przynajmniej demokracja nie jest zagrożona, chociaż polityczna stabilność – już tak. Bez dobrej polityki, recesja może przerodzić się w stagnację mierzoną pokoleniami, a nie latami.

Cały komentarz na stronie Financial Timesa.

(CC BY Images of Money)

Tagi


Artykuły powiązane

Wspólny pieniądz i kryzys fiskalny strefy euro

Kategoria: Instytucje finansowe
Kryzys finansowy, który wybuchł w 2007 r., miał swoje źródła za Oceanem, a w strefie euro miał swój ciąg dalszy. Był nim tzw. kryzys zadłużenia, który dotknął obszaru wspólnej waluty i zagroził nawet jej istnieniu. Wydarzenia te miały miejsce kilkanaście lat temu. Można było zatem zapomnieć zarówno o ich przebiegu, jak i, co być może nawet ważniejsze, o przyczynach. Pytanie zatem brzmi, dlaczego w ogóle strefa euro została tak potężnie dotknięta kryzysem fiskalnym i czy nie stała za tym sama konstrukcja tego obszaru gospodarczego?
Wspólny pieniądz i kryzys fiskalny strefy euro

Metamorfozy systemów walutowych XX wieku

Kategoria: Instytucje finansowe
Pierwsze srebrne monety z wizerunkiem władcy pojawiły się w VII w. przed naszą erą na terenie skolonizowanej przez Greków Lidii, Rzym wprowadził je w IV w. przed Chrystusem, Kartagina sto lat później. Wraz z upływem czasu monety stały się nieodłącznym składnikiem cywilizacji europejskiej, przy czym zmieniały swoją wartość, siłę nabywczą i formę. Względna stabilność cechowała natomiast systemy pieniężne.
Metamorfozy systemów walutowych XX wieku

Sintra 2024: Polityka pieniężna w dobie transformacji

Kategoria: Instytucje finansowe
Dyskusja podczas tegorocznego forum bankierów centralnych w portugalskiej Sintrze dotyczyła głównie aktualnych wyzwań dla polityki pieniężnej związanych z zachodzącymi w gospodarce światowej zmianami strukturalnymi, napięciami geopolitycznymi i skutkami silnych wstrząsów z poprzednich lat.
Sintra 2024: Polityka pieniężna w dobie transformacji