Zależność między efektywnością kosztową polskich banków a strukturą właścicielską

Począwszy od lat 90. XX w. polski sektor bankowy podlegał dynamicznym przemianom w zakresie struktur własnościowych. Zarówno transformacja ustrojowa, jak i akcesja Polski do Unii Europejskiej oraz globalny kryzys finansowy wywarły znaczący wpływ na relacje własnościowe w bankach w Polsce.
Zależność między efektywnością kosztową polskich banków a strukturą właścicielską

(@Getty Images)

Dynamiczny rozwój sektora po 1989 r. początkowo charakteryzowała lawinowa prywatyzacja, następnie internacjonalizacja oraz ponowna „repolonizacja” i dominacja sektora państwowego.

Na tym tle pojawia się pytanie, czy wyniki uzyskiwane przez banki zależą od rodzaju dominującego właściciela i czy struktura własnościowa generuje różnicę w efektywności ich funkcjonowania. Dyskusja w tym obszarze ma szczególne znaczenie w przypadku polskiego sektora bankowego, w którym w 2020 r. Skarb Państwa stał się dominującym właścicielem aktywów.

W związku z powyższym w artykule „The cost efficiency of Polish banks driven by the ownership structure. Does the ownership structure matter?” poszukuje się odpowiedzi na pytanie, czy struktura własnościowa banków wpływa na ich efektywność wyrażoną wskaźnikiem kosztów do dochodów (cost-to-income ratio, CIR). Z literatury odnoszącej się do krajów w okresie transformacji wynika, że rodzaj właściciela ma znaczenie dla efektywności funkcjonowania. Najczęściej wskazuje się, że własność rządowa jest mniej efektywna niż własność prywatna, a banki będące własnością zagraniczną są zwykle bardziej efektywne niż banki krajowe.

Celem artykułu było zweryfikowanie, czy zawarte w literaturze wyniki znajdują potwierdzenie w polskim sektorze bankowym. Zastosowane metody badawcze opierają się na analizie danych panelowych. W badaniu wykorzystano dane roczne dla 18 banków działających w polskim sektorze bankowym w latach 2005–2021. Dane pochodzą z bazy Orbis Bureau Van Dijk. Przy wyborze banków kierowano się dwoma wymogami: dostępnością ciągłych i porównywalnych danych oraz profilem banków komercyjnych (oferujących usługi uniwersalne dla konsumentów). Do analizowanych podmiotów nie zaliczono zatem banków wyspecjalizowanych, np. hipotecznych.

Zweryfikowano aktualność wyników uzyskanych dla ewoluującego polskiego sektora bankowego w kontekście jego integracji z Unią Europejską. Zostały także postawione dwie hipotezy badawcze. Pierwsza mówi o tym, że zagraniczne banki w Polsce są mniej efektywne kosztowo niż ich krajowi konkurenci. Zgodnie z drugą hipotezą banki prywatne w Polsce są bardziej efektywne kosztowo niż banki państwowe. Uzyskane wyniki wskazują, że banki z przewagą kapitału rządowego oraz banki będące własnością krajową cechują się wyższą efektywnością niż banki prywatne i zagraniczne. Wyniki te potwierdziły hipotezę pierwszą, natomiast hipoteza druga została odrzucona. Szacunki ujawniają także inne istotne statystycznie powiązania efektywności kosztowej (CIR) z wybranymi determinantami, a mianowicie z: rentownością banków, rezerwami na straty kredytowe, współczynnikiem wypłacalności oraz bazą depozytową. Prezentowany artykuł wyróżnia się na tle dotychczasowych badań dotyczących gospodarek transformacyjnych tym, że przeprowadzono w nim analizę sytuacji gospodarczej w okresie 15–30 lat po transformacji. W tym czasie procesy masowej prywatyzacji oraz internacjonalizacji osiągnęły pełnię rozwoju, a w przypadku Polski zaobserwowano także tendencję do odwracania wcześniejszych trendów prywatyzacyjnych i globalizacyjnych.

Wyniki analizy

Wyniki pokazują kilka ważnych wniosków, które są istotne w toczącej się debacie na temat roli banków w Polsce. Jak wynika z analizy, struktura własności ma znaczenie dla efektywności kosztowej banku. Kapitał własny zarówno krajowy, jak i państwowy jest bardziej efektywny (w kontekście minimalizowania kosztów operacyjnych) niż – odpowiednio – kapitał zagraniczny i kapitał prywatny. W pracy dowiedziono, że repolonizacja polskiego sektora bankowego nie zmniejszyła jego efektywności. Wycofanie się własności zagranicznej może zatem wynikać nie tylko z działania sił politycznych, jak sugerują m.in. Klepczarek i Wieczorek (2023), lecz także z działania sił rynkowych eliminujących mniej efektywne podmioty.

W pracy podkreśla się również ograniczenia przeprowadzonej analizy. Najważniejsze z nich wynikają m.in. z konstrukcji wskaźnika CIR. Wszelkie ograniczenia niniejszego badania można uznać za przesłanki do kontynuowania analiz w obszarze efektywności kosztowej polskich banków.

Tekst powstał na podstawie artykułu Emilii Klepczarek, Agaty Szymańskiej i Agaty Wieczorek „The cost efficiency of Polish banks driven by the ownership structure. Does the ownership structure matter?”, opublikowanego w czasopiśmie naukowym „Bank i Kredyt”, Vol.55, No. 5, (2024). Całość w BIK_05_2024_02.pdf.

Opracowała Małgorzata Krzak-Żarczyńska (Zespół Bank i Kredyt)

(@Getty Images)

Tagi


Artykuły powiązane

Bezpieczeństwo i rentowność to wizytówki australijskiego sektora bankowego

Kategoria: Instytucje finansowe
Początki australijskiej bankowości wiążą się z przybyciem, do ówczesnej kolonii karnej znanej jako Nowa Południowa Walia, w 1810 r. gubernatora Lachlana Macquarie. Została ona założona na terenach dzisiejszej południowo-wschodniej Australii. Macquarie, dziś uznawany za jedną z kluczowych postaci w historii tego kraju, odegrał istotną rolę w przekształceniu tej bardzo odległej od Europy i ponurej kolonii karnej w kraj wolnych ludzi.
Bezpieczeństwo i rentowność to wizytówki australijskiego sektora bankowego

Arabska bankowość

Kategoria: Instytucje finansowe
W krajach arabskich dynamicznie rozwija się rynek usług bankowych. Banki w tym regionie (dotyczy to głównie banków pochodzących z bogatych krajów należących do Rady Współpracy Zatoki Perskiej) inwestują w cyfryzację usług bankowych, sztuczną inteligencję i rozwój produktów finansowych powiązanych z kryteriami ESG.
Arabska bankowość

Ewolucja podejścia banków centralnych do złota

Kategoria: Instytucje finansowe
Rola złota ulegała znaczącym przemianom wraz z ewolucją międzynarodowego systemu walutowego. Doprowadziło to do stopniowego spadku roli złota w odniesieniu do trzech klasycznych funkcji pieniądza: środka wymiany, jednostki obrachunkowej oraz środka tezauryzacji. Był to proces stopniowej eliminacji tego kruszcu z systemu monetarnego. Należy jednak podkreślić, że okres braku oficjalnej roli złota w systemie monetarnym jest relatywnie krótki w porównaniu z czasem, kiedy pełniło ono wszystkie klasyczne funkcje pieniądza.
Ewolucja podejścia banków centralnych do złota