– Nie możemy zapominać, że rosnące wynagrodzenia to element poważnie analizowany przez inwestorów decydujących o lokalizacji swojego biznesu. Jeżeli zatem Polska ma utrzymać swoją atrakcyjność w ich oczach, to polskie przedsiębiorstwa muszą inwestować w kapitał ludzki, by być w stanie konkurować jego jakością: innowacyjnością, jakością obsługi klientów czy wydajnością – powiedział Artur Kaźmierczak, partner w PwC, lider zespołu doradztwa kadrowego.
Na rynku indyjskim i filipińskim prognozowana wysokość wynagrodzeń wciąż będzie niższa niż w innych krajach, niemniej średnia płaca w Indiach może w tym okresie wzrosnąć ponad czterokrotnie (w przeliczeniu na dolary), na Filipinach zaś ponad trzykrotnie. Przewiduje się, że w Wielkiej Brytanii i USA w tym samym okresie płace realne wzrosną zaledwie o jedną trzecią, a ich stosunek nie zmieni się.
Do roku 2030 zmniejszyć może się za to istotnie różnica w wynagrodzeniach. Obecnie średnia miesięczna płaca w Indiach jest około 25 razy niższa niż w Wielkiej Brytanii. W roku 2030 prawdopodobnie będzie niższa już tylko 7,5-krotnie. Średnia płaca w USA jest obecnie 7,5 razy wyższa niż w Meksyku, ale w roku 2030 Meksykanie mogą zarabiać średnio już tylko czterokrotnie mniej. W tym samym okresie średnie miesięczne wynagrodzenie w Chinach może wzrosnąć, osiągając wysokość mniej więcej połowy średniej płacy w Hiszpanii.
Trendy te niosą ze sobą kilka możliwych skutków dla strategii biznesowej.
– Przedsiębiorstwa dokonują relokacji swoich operacji produkcyjnych lub usługowych (niektóre amerykańskie firmy już poczyniły pierwsze kroki w tym kierunku) lub przenoszą je do tańszych lokalizacji.
– Ponieważ obecnie korzyści związane z niższymi kosztami są coraz mniejsze, przedsiębiorstwa przenoszą swoją działalność do lokalizacji, które początkowo wymagają poniesienia wyższych kosztów, lecz leżą bliżej kraju macierzystego. Dzięki temu firmy uzyskują większą kontrolę nad łańcuchami dostaw i mogą skuteczniej reagować na zmieniające się potrzeby klientów.
– Kraje o średnim dochodzie (np. Turcja, Polska czy Chiny) decydują się na offshoring do relatywnie tańszych krajów, takich jak Wietnam, Indie i Filipiny.
– Zachodnie przedsiębiorstwa korzystające obecnie z offshoringu (np. do Indii i Chin) zmieniają działania, aby sprzedawać towary i usługi coraz zamożniejszym społecznościom lokalnym.
>>czytaj też: Alternatywne scenariusze dla świata do 2030 roku
Materiał pochodzi od PwC, analiza wykorzystuje wyniki zawarte w najnowszym raporcie PwC World in 2050.
Analiza jest oparta na szacunkowych danych dotyczących wysokości średniego miesięcznego wynagrodzenia uzyskanych od Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP). Prognozy dotyczące płacy realnej (wyrażonej w dolarach) uwzględniają zarówno wewnętrzny wzrost wysokości płacy realnej stymulowany przez przewidywane trendy dotyczące wydajności pracy, jak i szacunkowe przyszłe zmiany realnego kursu walutowego. Dane dostarczone przez MOP odnoszą się do szacunkowego średniego miesięcznego wynagrodzenia w całej gospodarce, nie tylko w branży produkcyjnej. PwC informuje, że podane szacunki są obarczone istotnym marginesem błędu.
oprac.km
