Oko na gospodarkę: Pracuj jak Szwed, odpoczywaj jak Włoch

Do 35,4 lat wydłużył się w 2015 roku spodziewany w krajach Unii Europejskiej czas życia zawodowego. To o 1,9 więcej niż w 2005 r. W Europie im bardziej na północ tym dłuższa jest perspektywa spędzenia życia w pracy. Rekord bije Islandia, ale ona nie jest w UE.

 

Oko na gospodarkę Ile pracujemy

W badaniu Eurostatu porównuje się w skali europejskiej ilu lat życia zawodowego (pracując lub będąc bezrobotnym) może spodziewać się 15-letnia osoba (raport EU-LFS). Służą do tego badania demograficzne i europejskiego rynku pracy.

Wśród krajów należących do UE najdłuższy okres życia zawodowego mieli przed sobą w 2015 r. mieszkańcy Szwecji (41,2 lat), a najkrótszy Włosi (30,7 lat). W przypadku Szwedów czas ten szacowano na 42,2 lata, a Szwedek – na 40,1 lat. Dla porównania Włosi mogli oceniać okres swojego życia zawodowego na 35,4 lat, a Włoszki – tylko 25,7 lat.

Rekordowo długi czas aktywności zawodowej – poza Szwecją – notowany jest także w Holandii (39,9 lat), Danii (39,2 lat), Wielkiej Brytanii (38,6 lat) oraz Niemczech (38,0 lat). Poza Włochami najkrótszą perspektywę życia zawodowego mieli przed sobą mieszkańcy Bułgarii (32,1 lat) i Grecji (32,3 lat).

Polska sytuuje się w tej klasyfikacji zdecydowanie bliżej Włoch niż Szwecji. W ubiegłym roku 15-letni chłopak mógł szacować czas swojej aktywności zawodowej na 35,2 lata (o 2,2 lata więcej niż jego równolatek w 2005 roku). W przypadku 15-letnich dziewczyn ubiegłoroczne przewidywania to 29,9 lat, o 1,8 lat więcej niż 10 lat temu. Średnia dla Polski wynosiła rok temu 32,6 lat, a w 2005 r. – 30,6 lat.

Jeśli jednak ktoś martwi się, że przed nim wielki jeszcze szmat życia toczącego się wokół pracy – warto spojrzeć na rokowania w przypadku prawdziwych europejskich rekordzistów. Najdłuższego czasu aktywności zawodowej mogą spodziewać się w Europie mieszkańcy Islandii (46,6 lat), w przypadku Islandczyków prognozuje się, że będzie to okres aż 48,6 lat, a w przypadku Islandek – 44,7 lat.

>> Informacja Eurostatu

Oko na gospodarkę Ile pracujemy

Otwarta licencja


Tagi


Artykuły powiązane

Gospodarka Szwecji będzie rosła szybciej niż gospodarka strefy euro

Kategoria: Instytucje finansowe
„Nie jestem pewien, czy obniżka stóp procentowych przez Riksbank w maju o 25 pb. była taka odważna w kontekście spadającej inflacji, porozumień płacowych zgodnych z celem inflacyjnym i spowalniającej aktywności gospodarczej” – mówi Obserwatorowi Finansowemu Magnus Lindskog, starszy ekonomista Handelsbanken.
Gospodarka Szwecji będzie rosła szybciej niż gospodarka strefy euro

Svensson o przeszacowaniu cen nieruchomości mieszkaniowych

Kategoria: Instytucje finansowe
Przedstawiane przez organy nadzoru makroostrożnościowego twierdzenia o przeszacowaniu cen nieruchomości – na przykład w Szwecji – oparte na współczynniku cen nieruchomości do dochodów są często przesadzone. W niniejszym artykule dowodzimy, że dla określenia czynników fundamentalnych kształtujących ceny nieruchomości mieszkaniowych konieczne jest uwzględnienie zrównoważonego poziomu stóp procentowych, lecz żadna konkretna miara przeszacowania lub niedoszacowania nie jest zadowalająca. Do miar tych należy współczynnik kosztów użytkowania do dochodów. Zamiast nich dla potrzeb przeprowadzenia oceny opartej na dowodach wymagane są strukturalne modele empiryczne rynku mieszkaniowego i rynku kredytowego.
Svensson o przeszacowaniu cen nieruchomości mieszkaniowych

Zmiany demograficzne: dobrodziejstwo dla jednostek, ale wiatr w oczy europejskiej gospodarce

Kategoria: Demografia
Kraje rozwinięte starzeją się szybko. Chociaż dłuższe i zdrowsze życie oznacza ogromny wzrost dobrobytu dla jednostek, jego oddziaływanie na wzrost gospodarczy jest wciąż trudne do określenia. Niniejsza publikacja wykorzystuje model strukturalny do oszacowania wpływu zmian demograficznych na historyczny i prognozowany przyszły wzrost gospodarczy w czterech największych gospodarkach europejskich. Model przewiduje, że w nadchodzących dziesięcioleciach demograficzne czynniki hamujące wzrost gospodarczy będą znaczące. Zaproponowano kilka reform mających na celu zwiększenie wzrostu gospodarczego. Niejednorodny charakter tych reform pod względem (ich skutków dla) dobrobytu w różnych grupach wiekowych, dochodowych i majątkowych nasuwa pewne spostrzeżenia na kwestię sprzeciwu wobec ich wdrożenia.
Zmiany demograficzne:  dobrodziejstwo dla jednostek, ale wiatr w oczy europejskiej gospodarce