Zapaść w przepływach kapitału – jak podsumowuje raport The new dynamics of financial globalisation – dotknęła przede wszystkim rynek pożyczek międzybankowych w strefie euro. Zmalał on w ciągu ostatniej dekady o 45 proc., a w liczbach bezwzględnych – w przeliczeniu – aż o 7,3 bln dolarów. Rynek ten kwitł szczególnie w Europie, gdyż był podstawowym źródłem udzielania kredytów zaciąganych m.in. na cele mieszkaniowe w innych krajach i walutach.
Nie oznacza to jednak końca procesu globalizacji, gdyż na dotychczasowym poziomie utrzymują się przepływy kapitału związanego z inwestycjami, w tym także z inwestycjami o charakterze bezpośrednim. Dotyczy to zwłaszcza Chin, których zagraniczna ekspansja finansowa powiększyła się w ostatnich dziesięciu latach trzykrotnie.
Zmiana struktury w przepływach kapitałowych (mniej operacji krótkoterminowych, więcej inwestycji długoterminowych) oznacza w istocie stabilizację globalizacji finansowej na osiągniętym wcześniej wysokim jej poziomie. Dla uzmysłowienia sobie skali finansowej globalizacji warto spojrzeć na procentowe udziały oraz wielkości zaangażowania zagranicznego kapitału w poszczególnych krajach. W obu przypadkach zaangażowanie to jest na ogół wyższe w krajach rozwiniętych niż w krajach rozwijających się.
Polska chce zablokować umowę o wolnym handlu z krajami Ameryki Południowej. Powodem są głównie obawy rolników o konkurencyjność ich produktów. W jaki sposób realizacja umowy z Mercosur może wpłynąć na unijne rolnictwo i jakie mogą być też jej inne skutki?
