Wyjaśnienie NBP dotyczące wywiadu o długoterminowej stabilności polskich finansów publicznych

Całkowity dług publiczny może przekraczać 220 proc. PKB” – stwierdzenie to, poprzedzające wywiad z jednym ze współautorów publikacji „A fiscal outlook for Poland using generational accounts”, wywołało żywą dyskusję, która niekiedy, z powodu dużego skrótu myślowego, jaki został zawarty w cytowanym nagłówku, nie odniosła się do szerszego problemu badawczego, czyli luki stabilności (sustainability gap), ale do jej potocznego rozumienia, czyli do długu publicznego.

W istocie celem badania było obliczenie potencjalnych zobowiązań, które mogą stanowić obciążenie budżetu w przyszłych okresach. Luka stabilności w ujęciu teoretycznym to zdyskontowana do dzisiejszej wartości suma deficytów przyszłych okresów całego sektora finansów publicznych, obliczona w nieskończoność, przy założeniu, że obecna polityka fiskalna pozostanie utrzymana bez zmian w przyszłości, przy z góry założonych parametrach modelowych, np. wzrostu PKB, stopy dyskontowej, współczynnika dzietności, przewidywanej dalszej długości trwania życia itd. Koncepcja luki stabilności jest pojęciem modelowym i teoretycznym. Nie ma ona na celu interpretowania bieżącej sytuacji fiskalnej, ale wskazanie potencjalnych zobowiązań państwa, które mogą wystąpić przy spełnieniu przyjętych założeń w modelu.

Omawiana publikacja była dyskutowana, a jej główne założenia i wyniki obliczeń były prezentowane podczas seminarium naukowego w NBP 18 czerwca br. oraz podczas warsztatów odbywających się przy okazji spotkania Working Group on Public Finance zorganizowanego przez NBP w Krakowie 21 czerwca br. Wnioski sformułowane przez oceniających ją ekspertów (NBP i MF) nie wywołały zaskoczenia, gdyż podobne obliczenia przeprowadzone dla innych krajów wykazywały wyższy lub podobny poziom luki stabilności. Dla przykładu dla Niemiec wielkość ta sięgnęła dla 2005 r. 315 proc. a dla Austrii 248 proc. PKB, przy zachowaniu tych samych założeń co do prognozowanego wzrostu gospodarczego i stopy dyskontowej, lecz innym roku bazowym.


Tagi


Artykuły powiązane

NBP strażnikiem stabilności systemu finansowego

Kategoria: Instytucje finansowe
Narodowy Bank Polski pełni istotną rolę w zapewnieniu stabilności systemu finansowego, a szczególnie sektora bankowego. W zakresie nadzoru finansowego jego rola ulegała zmianom. W latach 1989-2007 NBP był bezpośrednio zaangażowany w nadzór nad bankami, a od 2015 r. pełni wiodącą funkcję w nadzorze makroostrożnościowym.
NBP strażnikiem stabilności systemu finansowego

Przyczyny ogromnego długu publicznego Włoch

Kategoria: Analizy
Wartość relacji długu publicznego do PKB we Włoszech nie zawsze była tak wysoka jak obecnie. Dług zjednoczonego państwa włoskiego w 1861 r. stanowił mniej niż 40 proc. jego PKB, zaś jeszcze w latach 60. XX w. zaledwie 25 proc. PKB. W historii tego kraju zdarzały się także okresy, w których relacja długu publicznego do PKB była jeszcze wyższa niż obecnie i sięgała 160 proc. PKB, by następnie spaść. Skąd zatem wziął się dług publiczny Włoch, notujący dziś jedne z wyższych poziomów w ponad stusześćdziesięcioletniej historii tego państwa?
Przyczyny ogromnego długu publicznego Włoch

Rola MFW w polskich reformach systemowych

Kategoria: Instytucje finansowe
Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW, Fundusz), instytucja niewątpliwie zasłużona nie tylko z uwagi na swoją działalność pożyczkodawcy ostatniej szansy dla krajów, którym należało ratować zagrożony bilans płatniczy, ale również jako wymagający partner dla władz, dający diagnozę sytuacji gospodarczej i proponujący potrzebne zmiany w polityce ekonomicznej. W przypadku Narodowego Banku Polskiego dwa okresy współpracy warte są przypomnienia: okres wdrażania transformacji systemowej oraz okres wprowadzenia polityki pieniężnej opartej na bezpośrednim celu inflacyjnym.
Rola MFW w polskich reformach systemowych