OECD: RPP powinna zacząć podnosić stopy pod koniec 2017 r.

Rada Polityki Pieniężnej powinna zacząć podnosić stopy pod koniec 2017 r., choć wyzwaniem będzie decyzja dot. dokładnego terminu – oceniają analitycy OECD. Zalecają również reformę systemu opodatkowania dochodów z pracy oraz zachowanie wyższego wieku emerytalnego.

„(…) konieczne jest utrzymanie przez pewien czas sprzyjającej polityki pieniężnej, szczególnie w związku ze spadkiem inwestycji i notowanym ostatnio spowolnieniem PKB. Jednak stały spadek bezrobocia, wzrost płacy minimalnej i wyższe koszty socjalne niektórych nietypowych umów o pracę mają spowodować dalszy wzrost wynagrodzeń i ograniczyć nierówność dochodów. Stabilizacja cen energii, wzrost transferów społecznych i przerzucenie nowych podatków na konsumentów przyczynią się do powrotu inflacji w przejętych ramach pod koniec 2017 r.” – napisano w raporcie OECD.

„Na podstawie tych prognoz OECD, bank centralny powinien stopniowo zacząć wtedy normalizowanie stóp procentowych, aby zapobiec przegrzaniu gospodarki w przyszłości. Wyzwaniem będzie jednak decyzja dotycząca terminu i tempa normalizacji polityki pieniężnej, biorąc pod uwagę niepewność globalnych zjawisk gospodarczych i ryzyko turbulencji finansowych (na przykład potencjalnych napięć spowodowanych przez odmienne posunięcia w polityce pieniężnej w Stanach Zjednoczonych i w strefie euro)” – dodano.

OECD uważa, że reforma systemu opodatkowania dochodów z pracy jest pożądana.

„(…) rząd rozważa połączenie składek na ubezpieczenia społeczne z PIT w jeden podatek, który miałby zostać wprowadzony w 2018 r. Jeden podatek łączyłby się z podwyższeniem kwoty wolnej od podatku. Przewiduje się, że wyższe stawki podatkowe dla więcej zarabiających skompensują skutek zwiększenia kwoty wolnej od podatku dla budżetu państwa” – napisano.

„Ogólnie rzecz biorąc pożądana jest reforma systemu opodatkowania dochodów z pracy; dzięki takiej reformie stawki opodatkowania dochodów z pracy byłyby bardziej progresywne i zmniejszyłyby różnice w traktowaniu opodatkowania różnych umów o pracę” – dodano.

Wśród zaleceń OECD dla Polski jest również: „Podwyższenie ustawowego wieku emerytalnego zgodnie z wcześniejszymi planami, a jeżeli wcześniejsze przechodzenie na emeryturę zostanie dopuszczone, zagwarantowanie zrównania wieku mężczyzn i kobiet, bez strat aktuarialnych”.

pud/ jtt/

 


Artykuły powiązane

Sztuka mini-umowy: 2000 nieuwzględnionych zmiennych i na tym nie koniec

Kategoria: Sektor niefinansowy
Dominujące w nagłówkach instrumenty polityki handlowej to negocjacje wielostronne, spory na forum WTO, negocjacje w sprawie umów o wolnym handlu (FTA) albo działania antydumpingowe. Tymczasem nasz artykuł wykazuje, że polityka handlowa Unii Europejskiej zależy w znacznym stopniu również od tzw. „mini-umów”. Zakres i charakter prawny tych umów jest silnie zróżnicowany, i choć większość z nich nie rzuca się w oczy, niektóre mogą istotnie wpływać na handel międzynarodowy. Pominięcie w badaniach empirycznych mini-umów i ich wpływu na wymianę handlową może prowadzić do znacznego zniekształcenia wyników z powodu nieuwzględnienia dużej liczby parametrów systemowych.
Sztuka mini-umowy: 2000 nieuwzględnionych zmiennych i na tym nie koniec

Mechanizm transmisji polityki pieniężnej w Polsce: wybrane wnioski z najnowszych badań

Kategoria: Instytucje finansowe
W seriach wydawniczych Materiały i Studia NBP oraz NBP Working Papers został niedawno opublikowany raport przedstawiający wyniki najnowszych badań dotyczących mechanizmu transmisji polityki pieniężnej w Polsce. Z wielu wątków poddanych analizie wybraliśmy trzy, które streszczamy w niniejszym artykule. Rozpoczynamy od czynników wpływających na możliwie zmiany mechanizmu transmisji polityki pieniężnej. Następnie analizujemy siłę i opóźnienia, z jaką decyzje Rady Polityki Pieniężnej oddziałują na gospodarkę. W ostatniej części artykułu przyglądamy się bliżej funkcjonowaniu kanału kredytowego polityki pieniężnej w Polsce.
Mechanizm transmisji polityki pieniężnej w Polsce: wybrane wnioski z najnowszych badań

Czy to koniec trwającej ćwierć wieku epoki?

Kategoria: Instytucje finansowe
Dokładnie w 23. rocznicę uruchomienia luzowania ilościowego, Japonia zdecydowała się de facto na odejście od dotychczas prowadzonej polityki operacyjnej, zamykając tym samym ważną kartę w dziejach bankowości centralnej. Japonia jako pierwsza rozpoczęła bowiem niekonwencjonalną politykę pieniężną i jako ostatnia z niej zrezygnowała. Czy to rzeczywiście definitywny koniec pewnej epoki?
Czy to koniec trwającej ćwierć wieku epoki?