Prezes NBP: Inflacja może wynieść 8 proc. rdr. na koniec roku
Mamy nadzieję, że na koniec roku […] jak mamy w projekcji listopadowej, inflacja będzie jednocyfrowa. W projekcji jest chyba 8 proc. […] A może będzie mniej niż 8 proc. – mówił prof. Adam Glapiński podczas styczniowej konferencji.
W styczniu Rada Polityki Pieniężnej nie zmieniła po raz kolejny stóp procentowych. Referencyjna pozostała na poziomie 6,75 proc. Prof. Adam Glapiński powtórzył co prawda, że RPP nie kończy cyklu zacieśniania polityki pieniężnej, ale jednocześnie uznał obecny poziom stopy referencyjnej za „adekwatny do sytuacji”.
„Trudno dokładnie wyskalować, ale uznaliśmy, że to jest ta właściwa wielkość, która działa przez wiele kwartałów na gospodarkę. Z opóźnieniem działają stopy procentowe, polityka pieniężna. Nasze podwyżki stopniowo robione co miesiąc coraz mocniej oddziałują na gospodarkę. W jakim kierunku? Zacieśniania, ograniczania popytu” – wyjaśniał prof. Adam Glapiński.
„Radykalny proces dezinflacji, czyli obniżania inflacji, zbyt radyklany proces dezinflacji może być bardzo kosztowy gospodarczo i społecznie. Należy zdecydowanie dążyć do obniżenia inflacji, ale nie można abstrahować od potencjalnych kosztów tego obniżenia, szczególnie jeśli źródła inflacji są podażowe, zewnętrzne” – powtórzył kolejny raz Prezes NBP.
5 stycznia, w dniu konferencji, GUS podał, że inflacja CPI w grudniu 2022 r. wyniosła 16,6 proc. rdr., a więc wyraźnie poniżej rynkowego konsensu, który kształtował się na poziomie 17,3 proc.
„Jak to będzie w styczniu i lutym? Czy będzie to 20 proc. czy nie będzie – trudno jest to w tej chwili wyliczyć, bo my dokładnie nie wiemy, jak będą ukształtowane ceny poszczególnych surowców, paliw itd., jak się podatki ułożą. Nie wykluczamy takiej możliwości. Ale też jest możliwość […], że te ceny nie skoczą aż tak w górę” – mówił prof. Adam Glapiński.
Pytany o ewentualne obniżki stóp zadeklarował, że stopy będą obniżone „natychmiast, kiedy będzie to możliwe”. Dodał jednocześnie że „wciąż ma nadzieję, chociaż mniejszą niż poprzednio, że będzie to możliwe pod koniec roku”.
Dlaczego ta nadzieja jest mniejsza?
„Myślałem, że na koniec roku 2023 inflacja ma szansę zejść do poziomu 6-5 proc., a według ostatniej projekcji jest to 8 proc. Zobaczymy co powie projekcja marcowa. Żeby mógł nastąpić spadek stóp, inflacja musi być opanowana w tym sensie, że na pewno zejdzie do celu inflacyjnego (…) silny będzie trend w kierunku celu inflacyjnego.” – wyjaśniał prezes NBP.
W seriach wydawniczych Materiały i Studia NBP oraz NBP Working Papers został niedawno opublikowany raport przedstawiający wyniki najnowszych badań dotyczących mechanizmu transmisji polityki pieniężnej w Polsce. Z wielu wątków poddanych analizie wybraliśmy trzy, które streszczamy w niniejszym artykule. Rozpoczynamy od czynników wpływających na możliwie zmiany mechanizmu transmisji polityki pieniężnej. Następnie analizujemy siłę i opóźnienia, z jaką decyzje Rady Polityki Pieniężnej oddziałują na gospodarkę. W ostatniej części artykułu przyglądamy się bliżej funkcjonowaniu kanału kredytowego polityki pieniężnej w Polsce.
Na kwietniowym posiedzeniu Rada Polityki Pieniężnej utrzymała stopy procentowe bez zmian. „Nie ma mowy o obniżce, o podwyżce też nie ma powodów dyskutować, sytuacja jest w tej chwili pod kontrolą” – zapowiedział prof. Adam Glapiński.
Dyskusja podczas tegorocznego forum bankierów centralnych w portugalskiej Sintrze dotyczyła głównie aktualnych wyzwań dla polityki pieniężnej związanych z zachodzącymi w gospodarce światowej zmianami strukturalnymi, napięciami geopolitycznymi i skutkami silnych wstrząsów z poprzednich lat.
W latach 2000. handel z Chinami był przyczyną utraty pracy przez znaczną część siły roboczej w Stanach Zjednoczonych, natomiast podobny wstrząs nie wystąpił w Niemczech w tamtym okresie. W artykule dowodzę, że „chiński szok” dotknął gospodarkę Niemiec w 2020 r., godząc w szczególności w kluczowe sektory, czyli przemysł motoryzacyjny i maszynowy.
Globalna gospodarka wydaje się chwilowo bardziej odporna niż zakładano wcześniej, co skłoniło Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) do nieznacznej korekty w górę prognoz wzrostu na 2025 r. Ta przejściowa siła – napędzana tymczasowym przyspieszeniem obrotów handlowych i manewrowaniem taryfami celnymi – maskuje jednak rosnące ryzyka systemowe.
Jakim krajem jest Polska? Czy króluje w niej drapieżny liberalizm, jak opisują sytuację u nas ludzie o poglądach lewicowych lub tzw. prospołecznych? Czy może jesteśmy państwem socjalnym, jak widzą to liberałowie i wolnorynkowi konserwatyści? Odpowiedź na to pytanie nie jest wbrew pozorom łatwa i oczywista.
Depozyty są dominującą pozycją w pasywach bilansów banków działających w Polsce (na koniec 2022 r. stanowiły 72 proc. sumy bilansowej). Jednocześnie są podstawowym sposobem lokowania wolnych środków finansowych przez Polaków.
Przyjęcie w USA ustawy o stabilnych kryptowalutach otwiera nowy rozdział na globalnym rynku finansowym, utrwalając uprzywilejowaną rolę dolara. Umożliwia kreowanie prywatnych walut mogących stanowić ryzyko dla stabilności systemów finansowych.
Kapitalizm od początku opierał się na prostym cyklu: produkcja, sprzedaż i reinwestycja zysku. Dziś jednak miejsce fabryk zajęły serwery, algorytmy i dane miliardów użytkowników. Czy niepostrzeżenie weszliśmy w nowy system – technofeudalizm, w którym kilku właścicieli kontroluje cyfrowe włości i pobiera rentę 2.0?
Na październikowym posiedzeniu Rada Polityki Pieniężnej (RPP) obniżyła stopy procentowe NBP o 0,25 pkt. proc. w tym referencyjną do 4,50 proc. Co dalej? „Członkowie Rady widzą przestrzeń do obniżek, ale kiedy to nastąpi jeszcze nie wiedzą” - poinformował prof. Adam Glapiński.
Kiedyś skomplikowane operacje w sieci dla anarcho-kapitalistów, wkrótce forma aktywów inwestycyjnych dla amerykańskich emerytów dostarczana przez miliarderów z Wall Street – bitcoin przez prawie 17 lat przeszedł długą drogę.
Czy realizacja amerykańskiego snu na kredyt zakończy się koszmarem? Na to pytanie próbuje odpowiedzieć R. Christopher Whalen w książce „Inflated: Money, Debt, and the American Dream”.
Białoruski dyktator w ostatnich latach ostatecznie zdegenerował gospodarkę. – Pojawiają się szalone pomysły Łukaszenki o sprowadzeniu 150 tys. Pakistańczyków, co powoli jest wdrażane – stwierdził Kamil Kłysiński, ekspert w Zespole Ukrainy, Białorusi i Mołdawii w Ośrodku Studiów Wschodnich, w wywiadzie dla „Obserwatora Finansowego”.
Unia Europejska coraz bardziej zacieśnia relacje polityczne, gospodarcze i handlowe z Republiką Mołdawii – jednym z najmłodszych państw Starego Kontynentu, które Rosja uznaje za swoją strefę wpływów.
Polska chce zablokować umowę o wolnym handlu z krajami Ameryki Południowej. Powodem są głównie obawy rolników o konkurencyjność ich produktów. W jaki sposób realizacja umowy z Mercosur może wpłynąć na unijne rolnictwo i jakie mogą być też jej inne skutki?
Czy Polska rzeczywiście dokonała gospodarczego cudu? Ostatnie trzy i pół dekady pokazują, że odpowiedź może być tylko jedna – tak. Nowy numer kwartalnika „Obserwator Finansowy” to opowieść o sukcesie, który nie wydarzył się w naszej gospodarce sam, ale był efektem odwagi, determinacji i pracy całego społeczeństwa. A także o wyzwaniach, które dopiero przed nami.
Rosnące napięcia geopolityczne, demontaż globalnych łańcuchów dostaw, protekcjonizm, wojny handlowe i ekspansja sztucznej inteligencji coraz mocniej kształtują nowy, wielobiegunowy ład gospodarczy. Najnowszy numer kwartalnika Narodowego Banku Polskiego stawia pytania o przyszłość światowej gospodarki.
