Wzrost krótkoterminowych stóp procentowych w Polsce o 1 pkt proc. prowadzi do spadku rocznej inflacji CPI maksymalnie o 0,3 pkt proc. po sześciu kwartałach – wynika z najnowszego badania NBP poświęconego mechanizmowi transmisji polityki pieniężnej.
Wyniki symulacji NBP wskazują, że po zaostrzeniu polityki pieniężnej – odzwierciedlonym we wzroście stopy WIBOR 3M o 1 pkt proc. na okres jednego kwartału – następuje szybka aprecjacja nominalnego efektywnego kursu walutowego (o 0,8–1,2 proc.).
Bardziej restrykcyjne warunki monetarne z pewnym opóźnieniem przyczyniają się do osłabienia aktywności gospodarczej, obniżając roczną dynamikę PKB maksymalnie o 0,3 pkt proc. (po 2–4 kwartałach od zmiany stopy procentowej).
„Aprecjacja kursu walutowego oraz osłabienie popytu oddziałują w kierunku obniżenia dynamiki cen, prowadząc do spadku rocznej inflacji CPI maksymalnie o 0,3 pkt proc. (po sześciu kwartałach od zmiany stopy procentowej). W zbliżonej skali obniża się także inflacja bazowa (o 0,2–0,3 pkt. proc., po 6–8 kwartałach)” – napisano.
„Spadek tych dwóch miar inflacji jest jednak w różnym stopniu generowany przez poszczególne kanały transmisji: podczas gdy za reakcję inflacji CPI prawie w połowie odpowiadają efekty kanału kursu walutowego, jego znaczenie w przypadku inflacji bazowej jest wyraźnie mniejsze (ok. 25 proc.), natomiast dominujący wpływ wywierają – w jej przypadku – efekty zmian oczekiwań inflacyjnych oraz kanału stopy procentowej” – dodano.
Badanie NBP odzwierciedla stan wiedzy w 2023 r. Poprzednie badanie przeprowadzono dla roku 2019 r.
W opracowaniu z 2019 r. NBP podawał, że wzrost stóp o 1 pp. na okres jednego kwartału skutkuje obniżeniem tempa wzrostu PKB o 0,2–0,4 p.p. nie później niż 3 kwartały po zmianie stopy. Rekcja CPI na ten impuls była wówczas oceniana jako najsilniejsza w drugim roku po zmianie stóp na poziomie -0,2 p.p. Z kolei maksymalny spadek inflacji bazowej wynosił wówczas 0,2–0,3 p.p. z opóźnieniem nieprzekraczającym siedem kwartałów.
tus/ ana/
