Reakcje na plan podatkowy Hermana Caina to komedia omyłek (CC BY-SA Gage Skidmore)
Plan 9-9-9 Hermana Caina jest dobrym tego przykładem. W moim poprzednim artykule wskazałem, że jego plan uderzy megabogatych, którzy mają dużo majątku ale mało dochodów z pracy – w sam splot słoneczny, dramatycznie obniżając ich długoterminowe standardy życia. Dzień później, Tax Policy Center opublikowało szeroko cytowany raport, który twierdził coś dokładnie przeciwnego.
Wcale mnie to nie dziwi. W Tax Policy Center pracują świetni ekonomiści, ale świadomie używają całkowicie niewłaściwej analizy rozkładu majątku i dochodu w społeczeństwie, analizy która jest również wykorzystywana przez Kongres i Departament Skarbu.
Stosowanie złej metody prowadzi do prawdziwego teatru ekonomicznego absurdu. Mamy Hermana Caina, ulubieńca Tea Party proponującego wielki podatek od majątku, który jest celem protestujących na Wall Street. Cain krytykuje ruch Occupy Wall Street za to że domaga się tego co on sam proponuje. A ludzie z Occupy Wall Street są przekonani, że Cain jest reprezentantem kapitału.
Cały artykuł na stronie Bloomberga
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
