Publicystka, wydawca książek ekonomicznych, koordynator projektów medialnych.
Tytuł: Crisis Economics: Crash Course in the Future of Finance. Autor: Nouriel Roubini, Stephen Mihm. Wydawnictwo: Penguin, 2010. Polskie wydanie: “Ekonomia kryzysu”, Wolters Kluwer, lipiec 2007
Spokojnie, to tylko gospodarka – można powiedzieć sobie patrząc na drugą falę kryzysu, po przeczytaniu „Crisis Economics”.
Autor, Nouriel Roubini, jest profesorem ekonomii w Stern School of Business Uniwersytetu Nowojorskiego oraz szefem firmy doradczej i think tanku Roubini Global Economics. Jest jednocześnie jednym z ważniejszych komentatorów współczesnej gospodarki światowej. Roubini ma bowiem doświadczenie nie tylko akademickie i finansowe; lecz również to z zakresu służby publicznej i finansów publicznych. Był ekspertem Banku Światowego, Międzynarodowego Funduszu Walutowego oraz zasiadał w radzie doradców ekonomicznych Billa Clintona (1998-2000), a dziś jest doradcą banków centralnych na całym świecie. I właśnie tym bankom radzi zwykle przez pryzmat swojego charakterystycznego sceptycyzmu, który bardzo widoczny jest w jednej z jego ostatnich książek.
„Crisis Economics”, wydana w 2010 roku, opatrzona została podtytułem „Przyszłość finansów. Instruktaż” („Crash Course In The Future of Finance”). Tytuł odnosi się do czasów, które mają dopiero nadciągnąć, w rzeczywistości książka jest jednak wielką lekcją historii gospodarki. Nourini udziela jest razem ze Stephenem Mihmem, historykiem (wykłada na Uniwersytecie Georgii), publicystą The New York Tines Magazine i The Boston Globe.
Z lekcji, której obaj udzielają czytelnikowi, wynika – w skrócie – następujący wniosek: kryzysy ekonomiczne są przewidywalne i oczywiste, występują gdy na rynku pojawia się łatwy pieniądz, rynek jest zderegulowany, a gracze ulegają irracjonalnej euforii. W takich właśnie sytuacjach dochodzi do pompowania tzw. „baniek”, z których wiele wybucha, powodując nieprzyjemne ekonomiczne skutki.
Istnieje zresztą kilka rodzajów baniek i nie wszystkie są szkodliwe. Są też te napędzane rzeczywistymi ludzkimi osiągnięciami, takimi jak kolej czy Internet. Wówczas, mimo krótkotrwałych dojmujących skutków ekonomicznych, pozostaje po tych chwilach euforii jakaś wartość dla społeczeństwa.
Spłycanie treści książki jedynie do poziomu rozważań o przyczynach pompowania się baniek i występowania kryzysów ekonomicznych (w tym do kryzysu dzisiejszego), byłoby nieuczciwe. Roubini i Mihm dzielą się z czytelnikami wiedzą, obejmującą ekonomiczne analizy dotyczące krajów takich jak Stany Zjednoczone, Meksyk, Tajlandia, Brazylia, Argentyna; różnego rodzaju statystykami; modelami matematycznymi. Za ich pomocą pokazują, że wszystkie kolejne kryzysy (w tym Wielki Kryzys początku XX wieku) są do siebie ramowo podobne, jeśli chodzi o przyczyny. Kapitalizm posiada bowiem – wpisane w ten system – pewne autodestruktywne cechy. Według autorów „Crisis Economics” można je neutralizować.
Jak? Tego można dowiedzieć się, przeczytawszy książkę. Od lipca 2011 roku jest dostępne jej polskie tłumaczenie. „Ekonomia kryzysu” wydana została przez Wolters Kluwer; wstęp napisał prof. Grzegorz Kołodko.
W styczniu 2020 roku Wielka Brytania formalnie opuściła Unię Europejską. Oczekiwane korzyści z brexitu, poza odzyskaniem suwerenności w zakresie kształtowania prawa i zewnętrznych relacji gospodarczych, jednak się nie zmaterializowały. Widoczny jest natomiast spadek wydajności i konkurencyjności brytyjskiej gospodarki, co wpływa także na kondycję rynku pracy.
